جیسون به ساز که می‌رقصید

به گزارش گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، «جیسون به ساز که می رقصید؟!»عنوان سرمقاله روزنامه وطن امروز به قلم مجتبی اصغری است که در آن می​خوانید؛

این روزها در رسانه های آمریکایی اخبار پیرامون بازداشت جیسون رضاییان، خبرنگار 38ساله واشنگتن پست، همسرش یگانه صالحی و 2 تصویربردار زیاد دیده می شود اما به رغم حساسیت و واکنش نسبتا جدی وزارت خارجه آمریکا به موضوع، مقامات رسمی این کشور از اعلام عناوین مجرمانه و اتهامات این افراد خودداری کرده اند. همین امر بر حساسیت ماجرا افزوده است به نحوی که مروری کوتاه بر نهادها، اشخاص و سازمان هایی که پیگیر وضعیت جیسون رضاییان و سه بازداشتی دیگر در ایران هستند، نشان از پیچیدگی غیرمعمول این پرونده دارد. در ابتدای امر به رغم گذشت بیش از 2 هفته از بازداشت این 4 نفر در ایران هیچ صدایی از جانب آمریکایی ها بلند نشد! اما به تدریج لابی نئولیبرال های وابسته به کنگره آمریکا، اولین واکنش ها و فضاسازی های رسانه ای پیرامون موضوع را کلید زدند.

مدیران نایاک از جمله شخص تریتا پارسی و رضا مرعشی که از عناصر بنیاد فراماسونری برادران راکفلر در آمریکا به شمار می روند در این مسیر پیشقدم بوده اند و اتفاقا رهبری کل فضاسازی های رسانه ای حول ماجرای جیسون را به صورت جدی برعهده گرفته اند. شاید مروری بر فعالیت های رضاییان در ایران کلید درک این واکنش ها باشد. جیسون پدری ایرانی و مادری آمریکایی دارد و از سال 2005 در ایران فعالیت می کند. جالب اینجاست که وی یک خبرنگار حرفه ای به حساب نمی آید، چرا که پیش از فوت پدر به عنوان مدیر خرید فرش فروشی اش در آمریکا به منطقه خلیج فارس سفر می کرد و احتمالا حق دلالی خوبی بابت صادرات فرش از ایران به آمریکا به جیب می زد اما کم کم به عنوان رابط رسمی مجموعه اطلاعاتی- امنیتی نایاک در ایران جاگیر شد.

دلیل اصلی این مدعا را می توان در کوشش بی نظیر نفر دوم مجموعه نایاک، رضا مرعشی، در بزرگ ترین رسانه های متعلق به لابی نئولیبرال ها در آمریکا همچون CNN، هافینگتون پست، المانیتور و واشنگتن پست جست وجو کرد. رضا مرعشی، مدیر سابق شرکت آتیه بهار وابسته به لابی اقتصادی کارگزاران در ایران، دست کم 4 سال به صورت رسمی در دفتر ایران وزارت خارجه آمریکا اشتغال داشته و عضو انستیتوی مطالعات استراتژیک ملی آمریکا وابسته به وزارت دفاع این کشور است. وی از تحلیلگران مورد علاقه اسرائیل در برنامه هسته ای ایران نیز به شمار می رود تا حدی که در سال 2012 در کنفرانس بن بست هسته ای ایران بر سر میز مشترک با رؤسای سابق و فعلی موساد در تل آویو به ارائه راهکار به صهیونیست ها پرداخت. البته ارتباطات ویژه با افراطیون کنگره و مقامات عالیرتبه صهیونیست در نایاک امری معمول است، چرا که اصل به وجود آمدن این لابی آمریکایی- صهیونیستی به خرج راکفلرها با هدف آماده سازی زمینه های سیاسی- اقتصادی برای طرح مصالحه ایران و رژیم صهیونیستی به عنوان پیش شرط سازش با آمریکا بوده است.

البته در این بازی بزرگ حقیقتا جیسون رضاییان مهره قابل عرضی محسوب نمی شود، پس چرا رضا مرعشی که از افتخار پالوده خوری با تروریست های صهیونیست سال هاست بهره می برد، برای «دوست عزیز خود» تا این اندازه جدی لابی گری می کند و در عین حال جیسون رضاییان را «اولین قربانی گروه های افراطی و تندرو به سبب گسترش گفت وگوهای ایران و غرب بر سر برنامه هسته ای معرفی می کند؟!» نکته همین جاست! جیسون رضاییان و تیم همراه وی براساس اسناد و شواهد موجود در فضای مجازی به علت مدیریت و کارگردانی کلیپ مساله دار « هپی» در ایران بازداشت شده اند. رضاییان اولین فردی بود که این کلیپ را حتی پیش از انتشار گسترده در ایران و تماشای مردم تهران به نمایش جهانی گذاشت. با توجه به اینکه دستگیری بازیگران کم سن و سال این نمایش ضعیف به علت انتشار تصاویر بی قانونی عمدی شان در کشور قطعی بود، کمپین حقوق بشری درباره «حق شادی ایرانیان» با ورژن مورد علاقه آمریکا به سرعت با دعوت رسمی خود رضاییان از سایر نان خورهای رسانه ای تشکیلات راکفلرها در جهان کلید خورد.

مروری بر ردپای رسانه ای رضاییان در توئیتر با دنبال کردن «هشتگ های هپی»، جست وجوکنندگان را به نام قریب به اتفاق اعضای لابی رسانه ای نئولیبرال ها در بی بی سی، CNN، هافینگتون پست، واشنگتن پست، المانیتور، نایاک و اصلان مدیا متعلق به رضا اصلان دیگر عضو نایاک می رساند. آش به حدی شور شد که واشنگتن پست در مقاله ای به قلم رضاییان با موضوع حمایت از نوجوانان ایرانی مورد سوءاستفاده واقع شده توسط خبرنگارش در کلیپ هپی، پیام توئیتری تریتا پارسی با مضمون مقایسه «حق شادی ایرانیان به سبک احمق های خیابانی آمریکایی با حق مسلم غنی سازی هسته ای» را به عنوان شاهدی بر مدعای باطل خود منتشر کرد! پس از انتشار این پیام، در صفحه منتسب به حسن روحانی نیز پیامی مشابه با موضوع «شادی حق مسلم ایرانیان» منتشر شد که متاسفانه این حرکت برای هزارمین بار از واقعیت کم سوادی برخی مشاوران رسانه ای پرده برداشت. سوال بعدی این است که براساس صحت اطلاعات ارائه شده، انگیزه نمایندگان کنگره آمریکا و لابی نئولیبرال ها از به راه انداختن یک کمپین حقوق بشری جهانی به نفع کلیپ غیرسیاسی، زرد و ضدفرهنگی «هپی» که احتمالا بازیگرانش مستقیم از یک پارتی شبانه به بهانه دریافت چند تراول پنجاه هزار تومانی، با مدیریت جیسون رضاییان مقابل دوربین حرفه ای واشنگتن پست رفته اند، چه بوده است؟

از سال 2005 تاکنون تریتا پارسی به عنوان بلندگوی لابی مذکور با پسوند «ایرانی- آمریکایی- سوئدی» تلاش می کند الزامات پیگیری همزمان پرونده حقوق بشری غرب علیه ایران در ذیل تلاش برای هدم برنامه هسته ای کشورمان را همه گیر سازد. در این میان به علت مقاومت قابل تقدیر مذاکره کنندگان ایرانی در این دوره و دولت های قبلی چنین بحثی به کل مجال مطرح شدن در گفت وگوهای 1+5 و ایران را نیافته اما در صورتی که فضاسازی های رسانه ای با اجرای سناریوهای آمریکایی به کارگردانی این لابی به صورت مکرر روی پرده رود، شانس برانگیختن حساسیت دولتمردان آمریکایی- غربی و ایجاد همگرایی میان سایر گروه های موثر در کنگره آمریکا درباره پرونده حقوق بشری ایران، افزایش خواهد یافت. به این ترتیب تلاش برای «حمایت از موج شادی آمریکایی در ایران» یا «کمپین برای آزادی های یواشکی زنان» یا لابی برای «آزادی خبرنگاران دربند در ایران(!)» را می توان در همین پازل خبری– سیاسی تحلیل کرد.

درهم شکستن این نقشه ضد فرهنگی آمریکایی با اهداف سیاسی معلوم با توجه به آشکار شدن سریع زوایای آن به مدد هوشیاری مسؤولان و دستگیری بموقع جیسون رضاییان و تیم وی چندان دشوار نمی نماید. افشای زوایای حرکت ضدامنیتی این تیم و اخراج وی در سریع ترین زمان ممکن از کشور به منظور پایان دادن به شوی تبلیغاتی به راه افتاده با هدف مظلوم نمایی پیرامون «خبرنگارنمایی» که آشکارا ضدقوانین یک کشور مقتدر با سوءاستفاده از تعدادی نوجوان بومی قدم برمی دارد، می تواند حرکتی شایسته توأم با پشتیبانی حرفه ای تیم وزارت امور خارجه کشورمان باشد. درگیر نشدن در چنین پرونده های سخیفی خود بهترین مسیر غلبه بر دشمن است. پس لطفا جیسون رضاییان را با سر و صدا و اعتراض رسمی جهانی دیپورت کنید!

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.