بومرنگ ویرانگر داعش

به گزارش گروه "رسانه‌های دیگر" خبرگزاری تسنیم، «بومرنگ ویرانگر داعش»عنوان سرمقاله روزنامه ابتکار به قلم سیدعلی محقق است که در آن می​خوانید؛

جوان سیاهپوش با لهجه غلیظ بریتانیایی، بیانیه ای را قرائت می کند وچند ثانیه بعد جیمز فولی خبرنگار آمریکایی را با خونسردی تمام مقابل دوربین گردن می زند، در پس زمینه تصویر پرچم سیاه «خلافت اسلامی» درباد تکان می خورد. چند روز بعد سازمان های امنیتی انگلیس هویت جوان داعشی را فاش می کنند. او تبعه انگلیس است و تا همین یک سال پیش خواننده یک گروه رپ در لندن بود و سابقه فعالیت مذهبی خاصی نداشته است. آمارهای رسمی می گویند حداقل 500 جوان مسلمان تبعه انگلیس در سوریه و عراق برای داعش می جنگند.سازمان امنیت داخلی آلمان آمار جوانانی که از این کشور به قصد”جهاد” به سوریه و عراق رفته و جذب داعش شده اند را 320 نفر اعلام کرده و از تدوام روند مهاجرت جوانان این کشور به مقصد سوریه و عراق خبر می دهد. بسیاری معتقدند تعداد واقعی داعشی های آلمانی تبار یا آلمانی زبان بسیار بیشتر از این عدد است.

آنگونه که دویچه وله روایت می کند یکی از این جهادگرهای آلمانی دنیس کوسپر، معروف به دسو داگ است. او که یک خواننده ی رپ ناموفق بود و بارها به دلیل مصرف مواد مخدر و اقدامات شرورانه به زندان افتاده بود، با پیوستن به اسلام گرایان افراطی وجهه تازه ای کسب کرد.

او اکنون در صف گروه”دولت اسلامی” فرماندهی گروهی از داعشی های غیر عرب را بر عهده دارد و مشغول جنگ با مردم عراق است.ویدیویی از اقدام قساوت بار جوان کوزوویی عضو داعش در شبکه های مجازی دست به دست می شود. این جوان 19 ساله سرهای بی تن چند مرد سوری را در دست دارد و در مقابل دوربین لبخند می زند. این ویدیو در اروپا خبرساز می شود. بلافاصله نیروهای امنیتی کوزوو دست به کار شده و چند روز بعد اعلام می کنند که شبکه ای متشکل از 47 نفر را که مشغول جذب نیرو در کوزوو و کشورهای همسایه برای داعش بوده اند را شناسایی و دستگیر کرده اند.شیشانی های( چچنی ها) روسی هم که فوج فوج در محدوده خلافت ابوبکر بغدادی از حوالی دمشق تا شمال بغداد جولان می دهند.

اسم هایی مانند عمر شیشانی،محمد شیشانی، سیف الله شیشانی و نام هایی از این دست این روزها در شمال عراق و سوریه بسیار به گوش می خورد. آنها فرماندهان جنگی خلیفه موصل و رقه هستند. در فرانسه، فنلاند و تقریبا همه کشورهای اروپایی هم خبرهای زیادی از نفوذ داعش در بین جوانان اروپایی( حتی غیر مسلمانان و غیر مهاجران) به گوش می رسد. حتی رسانه ها به نقل از منابع موثق از حضور صدها جوان آمریکایی در صفوف تروریست های«دولت اسلامی» حکایت می کنند که هزاران کیلومتر راه را از قاره آمریکا پیموده اند تا برای ابوبکر بغدادی در عراق بجنگند. خلیفه خشن داعش حالا دیگر در لشکرش همه جنس و همه رنگی دارد؛ زردپوست هایی ازچین و ماچین، سیاهپوست هایی از شمال و مرکز آفریقا، سرخپوست هایی از قلب امریکا و سفید پوست های بلوندی از سرتاسر اروپا و بالاخره اعراب و غیر عرب های گندمگونی از سرتاسر خاورمیانه. واقعیت های حوادث سوریه و عراق نشان می دهد که داعش دیگر تنها یک گروه تروریستی مثل القاعده و شعبات آن نیست. آنها طی سه سال گذشته آنچنان از فرصت بی سرو سامانی سوریه و حمایت های کورکورانه غرب و ترکیه و عرب به مخالفان بشار اسد بهره برده اند که حالا دیگر به ارتشی کارآزموده و چند ملیتی بدل شده اند. آنها هم خوب یادگرفته اند بجنگند و به مثابه سده های گذشته سر ببرند و هراس بیفکنند و هم می دانند چگونه به مانند پیشروترین ملل جهان از فناوری ها و رسانه های نوین در راستای مقاصد خود بهر ببرند.

تا همین چند ماه پیش راهبرد اصلی سران آمریکا و اروپا و تقریبا همه قدرت های مدعی جهان در سوریه و خاورمیانه این بود که هرکس که با بشار اسد بجنگد دوست غرب است و حمایت رسمی یا غیر رسمی از همه گروههایی که در سوریه می جنگیدند در اوج بود. شاید بر اساس همین راهبرد رسمی بود که سران این کشورها با درپیش گرفتن سیاست مرزهای باز، خروجی کشورهایشان را به روی اتباع تندرو و خشن خود گشودند تا به نیابت از رهبران این کشورها و در قالب گروههای مثلا مبارز سوری با ارتش سوریه و حکومت بشار اسد بجنگند.غرب دو دهه پیش و در ماجرای تقابل شرق کمونیست و غرب لیبرال در افغانستان هم اینگونه رفتار کرد.

آمریکا و کشورهای اروپایی عافیت طلبانه و به خیال خود با دستانی از دور بر آتش، افراطی ترین و خشن ترین گروههای اسلامی عرب زبان و پشتون را در جنوب افغانستان و شمال پاکستان سازماندهی کرده بودند تا به نیابت از غرب علیه کمونیسم و شوروی سابق بجنگند. چندی بعد ارتش شوروی خاک افغانستان را ترک کرد و غائله کمونیسم هم کمی بعد خوابید. اما از افراط گرایی اسلامی ساخت دولت های غربی طالبان و القاعده برآمد. آنها در گام اول بلای جان جهادگران و مبارزان واقعی و مردم افغانستان شدند. پس از آن به جان منطقه خاورمیانه افتادند و نهایتا پیش و پس از 11 سپتامبر مانند بومرنگی ویرانگر به سراغ پرتاب کننده خود برگشته و گریبان غرب را گرفتند و تا کنون رها نکرده اند.

نه آمریکا و نه متحدان اروپایی و عربی واشنگتن اما از ماجرای افغانستان و شوروی و مارهای در آستین پرورده در دهه های گذشته درس نگرفتند. آنها به خیال خود برای ساقط کردن حکومت بی آزار بشار اسد – که تنها تقصیرش همراهی با ایران و مقاومت فلسطین بود- بار دیگر به استراتژی شکست خورده افغانستان دهه های پیش روی آوردند. با سرازیر شدن حمایت های اقتصادی، سیاسی و تسلیحاتی غربی و عربی و تشکیل گروه موسوم به «دوستان سوریه» از دل ارتش آزاد و مجموعه مخالفان اسد، جماعت اسلام گرای اخوان المسلمین( با سابقه نیم قرن حضور در سوریه) انشعاب کرد. کمی بعد از دل این گروه و دیگر طیف های مخالف، جبهه نصرت و دهها گروه اسلامی تندرو سربرآورد.

«دوستان سوریه» سر دربرف کرده بودند و چراغ ها در ترکیه و پایتخت های عربی و اروپایی یکی پس از دیگری سبز می شد تا علاوه بر پول و مهمات، جهادگرهای خشن و تندرو هم به سوریه صادر شود و حلب و رقه و حمص و دیگر مناطق سوریه به حیات خلوتی برای رشد کلنی های خشن و تکفیری بدل شود. کلنی هایی که در خیال غرب و عرب قرار بود از آنها مبارزانی علیه دمشق پا بگیرد. اما اوضاع مغلوبه شد، کلنی ها از کنترل خارج شدند و هدف ها تغییر کرد. در این بین بوی کباب ترکی و عربی و غربی از شام به مشام القاعده عراق و البغدادی رسید. آنها به سرعت خود را «گروه دولت اسلامی عراق و شام» نام نهادند و با تجربه یک دهه جنگ و گریز پیدا و پنهان علیه شیعیان و گاه آمریکایی ها در عراق راهی شمال وشرق سوریه شدند و در کمتر از یک سال در بین مخالفان دست بالا را گرفتند.

حمایت های پیدا و پنهان نهادهای نظامی و امنیتی غربی، عربی و ترکی و هوش سرشار و تجربه بالای سرکردگان داعش برای تلفیق شگردهای جنگی قدیمی با اقتضائات روز دست به دست هم داد تا مار کوچک داعش اکنون به اژدهایی خونخوار تحت نام و پرچم«خلافت اسلامی» بدل شود. اقدامات اخیر داعشی ها علیه آمریکایی ها و اروپایی ها و هراس غربی ها از ماجراهای جدید سوریه وعراق نشان می دهد که اژدها حالا دیگر تنها به کشتن علوی ها، شیعیان و ترکمن ها رضایت نمی دهد و برای حامیان دیروز خود(اعراب، ترک ها، کردها، اروپایی ها و آمریکایی ها هم خط و نشان می کشد.

آنها به مثابه بومرنگی از کنترل خارج شده و ویرانگر درحال بازگشت به سمت پرتاب کننده خود هستند. تا جاییکه مقام های آمریکایی به اجبار داعش را دشمن شماره یک خود نامیده و اعتراف می کنند که دولت اسلامی دهها بار از القاعده پیچیده تر و خطرناک تر است و جنگ با این گروه سالها به طول خواهد انجامید. باید همچنان به تماشا نشست و دید که در دوران زوال القاعده، خلیفه خود خوانده داعش چه بر سر خاورمیانه و جهان خواهد آورد.

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.