۳ سنگ محک «هرمس» برای ایران

شبکه هوشمند پدافند هوایی ایران با شکار و انهدام پهپاد «هرمس» فارغ از آن که یک هواپیمای پیشرفته جاسوسی رژیم صهیونیستی را ساقط کرد باعث شد تا از این اتفاق بتوان برای سنگ محکی در 3 حوزه مهم بهره برد:نخست این که در شکار پهپادها 3 مرحله حیاتی «شناسایی»، «رهگیری» و «کنترل یا انهدام» پرنده وجود دارد. شبکه پدافندی ایران که سال هاست با وجود تحریم ها روز به روز بر توانمندی و به روزآوری سامانه های خود افزوده است با شناسایی و نیز رهگیری این پرنده مهاجم ثابت کرد می توان به چشمان همیشه بیدار رادارهای ایرانی که برخی از آن ها در صعب العبور ترین نقاط کشور جاسازی شده اند اعتماد کرد و آسوده چشم برهم گذاشت. همچنین سامانه های موشکی که این پهپاد را منهدم کرد نیز خوشبختانه امتحان خوبی پس دادند. اهمیت این اتفاق که یک پهپاد مدرن و پیشرفته از نوع رادارگریز و پنهانکار جاسوسی را با موشک منهدم کرد را از این جا می توان فهمید که رژیم صهیونیستی بیش از یک سال پیش برای انهدام یک پهپاد از نسل های اولیه ساخت ایران - که متعلق به نیروهای مقاومت بود - و ساعت ها بر فراز تاسیسات مهم نظامی آن ها پرواز می کرد، ناچار شد از چند جنگنده خود کمک بگیرد. به همین دلیل این سنگ محک، توانایی سامانه های موشکی «دقیق زن» ایران را به خوبی آزمود. البته دراین جا باید به این هم اشاره کرد که آمریکایی ها خاطره تلخ شکار RQ-170 که باعث شد اطلاعات بسیاری از جنگنده ها و بمب افکن های استراتژیک این کشور در اختیار مهندسان صنایع دفاعی ایران قرار بگیرد را فراموش نکرده اند.

آزمون دوم به کشوری مربوط می شود که محل پرواز این پهپاد و ارسال آن به فضای کشور بوده است. از همان ساعات ابتدایی انتشار خبر انهدام این پهپاد برخی رسانه ها در گزارش هایی نام کشورهایی چون عربستان و حتی اردن را به عنوان محل ارسال این پهپاد صهیونیستی مطرح کردند که البته با رویکردهای این کشورها در ارتباط با اسرائیل چندان هم دور از ذهن نیست. دیروز اما سردار جزایری معاون تبلیغاتی ستاد کل نیروهای مسلح گفت که این پهپاد از یکی از کشورهای شمالی ایران ارسال شده است. هر چند سردار جزایری نامی از این کشور نبرد و آن را منوط به جبران نشدن این مسئله از سوی آن کشور کرد اما سایت خبری «دبکا» که نزدیک به محافل امنیتی رژیم صهیونیستی است دیروز مدعی شد که این پهپاد از کشور آذربایجان به سمت ایران ارسال شده است. وقتی این را می گذاریم کنار این خبر که در سال 2012 منابع امنیتی اسرائیلی تایید کرده بودند که 6/1 میلیارد دلار وسیله نقلیه هوایی بدون سرنشین، ضدهوایی و موشک های دفاعی به جمهوری آذربایجان فروخته اند، لاجرم این نکته ذهن را درگیر خود می کند که باید مراقب برخی همسایگان بود. این اتفاق با همکاری هرکدام از کشورهای اطراف که رخ داده باشد، صداقت رفتار آن ها با همسایه قدرتمندی چون ایران را نشان می دهد. بدون شک همسایه های دیوار به دیوار ایران باید در اولویت کاهش تنش ها و ارتباطات اقتصادی و سیاسی و ... باشند اما سنگ محک «هرمس» نشان داد که در پس دست های دوستی برخی کشورها می تواند اراده های دیگری نهفته باشد که در دیپلماسی باید مراقب شان بود. خواه این کشور عربستان باشد و خواه آذربایجان و یا هرکشور دیگر. کشورهایی که قرار است با ما ارتباط داشته باشند باید شأن کشوری چون ایران را رعایت کنند.

اما آزمون مهم سوم مربوط به مهم ترین بحث سیاست خارجی کشور می شود. صهیونیست ها و آمریکایی ها به خصوص پس از خاطره تلخ RQ-170 شاید بهتر از هرکشور دیگری از توانایی سامانه های پدافندی ایران شناخت دارند. با این حال اقدام اسرائیلی ها در اعزام پهپاد جاسوسی به ایران و هدایت آن به سمت سایت هسته ای نطنز نشان دهنده این مهم است که حتی در بحبوحه مذاکرات هسته ای که حالا به دیدارهای مربوط به توافق جامع رسیده و بازرسی های آژانس نیز افزایش یافته است آن ها بازهم به دنبال اطلاعات از تاسیسات هسته ای ایران هستند. نکته بعدی این که برخلاف آن چه آمریکایی ها همیشه ایران را به آن متهم می کنند که توسط متحدان خود همچون حزب ا... و حماس در پی ایجاد تنش در منطقه است، واشنگتن حتی در اوج مذاکرات هسته ای نیز قصد ندارد متحد اصلی خود در منطقه یعنی رژیم صهیونیستی را کنترل کند و آن ها هرجا که بتوانند با هرابزاری به دنبال ضربه زدن به استراتژیک ترین نقاط ایران هستند. از همین مسیر ناگزیر باید به بحث فردو اشاره کرد. جایی که نه صهیونیست ها و نه آمریکایی ها دست شان به آن نمی رسد و لاجرم آمریکایی ها در مذاکرات به شدت به دنبال تعطیل شدن آن هستند. تفاوت فردو با نطنز این است که فردو در 90 کیلومتری عمق زمین محفوظ شده است و حتی هزینه 330 میلیون دلاری پنتاگون در سال 2012 برای ساخت 20 بمب سنگرشکن با هدف نابود کردن تاسیسات فردو مثمر ثمر نبود و بعدها وال استریت ژورنال در گزارشی تصریح کرد قوی ترین بمب سنگرشکن فقط توان نفوذ به 60 متری زمین را دارد. البته این نکته را تیم مذاکره کننده ایران به خوبی می داند و دکتر ظریف بارها به آمریکایی ها گفته که سر این موضوع ذره ای کوتاه آمدن درکار نیست. شکار «هرمس» فی نفسه دارای امتیازات مهمی برای ساختارهای دفاعی ایران است و آن را آب دیده تر می کند و به شرط این که پیام های مهم جانبی آن نیز درک شود می تواند در بخش های دیگر از جمله مواردی که در بالاگفته شد نیز باعث واقع بینی شود.

انتهای پیام/