«تاریخ دیگری» که کامرون درست کرد
خبرگزاری تسنیم: مسئولان دستگاه دیپلماسی کشور و آنهایی که در این سفر آقای روحانی را همراهی کرده‌اند، به این نکته توجه نکردند که اگر دیداری با اوباما انجام نشده در مقابل دیدار با نخست‌وزیر انگلیس برنامه‌ریزی شد، ابتدا باید بگویند، دلیل چنین دیداری چه بود؟
به گزارش گروه "رسانه‌ها" خبرگزاری تسنیم، رفتار دیپلماتیک، زبان حقوقی، روابط بین‌الملل همه این اصطلاحاتی که در عالم سیاست ساخته شده است، معنای خاص خود را دارد. اما این که مثلاً حقوق بین‌الملل و قواعد روابط بین‌الملل از سوی برخی کشورهای دنیا رعایت می‌شود یا نه، واکنش‌های ایجابی و سلبی مسئولان آن کشورها اثبات می‌کند که آیا آنها چنین قواعدی را رعایت میکنند؟
مردم هر جامعه‌ای با واقعیاتی که در چارچوب زندگی خود درک میکنند و می‌بینند سروکار دارند. بسیاری از آنها تحصیلات عالی دارند و در هر رشته‌ای هم دارای تخصص هستند. در میان آنها شاید باشند افرادی که از تحصیلات بالا برخوردار نباشند، اما از درک و فهم بالایی سود می‌برند که برای هر دو قشر، نشان دهنده قدرت تحلیل و تجزیه و بررسی اتفاق یا موضوعی است.
این که گفته شود، زبان حقوقی معمولاً مملو از عبارات و اصطلاحاتی است که برای افراد غیرحقوقی درک معنای آن سخت است، شاید در علم روابط بین‌الملل این تعبیر و تعریف درست باشد، حقوق بین‌الملل تعریف خاص خود را دارد و شاید به اعتقاد برخی، همه کس آن را متوجه نشوند، اما درک آن را دارند که اگر این حقوق از سوی کشوری رعایت شود و کشور دیگر آن را زیر پا بگذارد، میان این دو کشور چه اتفاقی خواهد افتاد. نخستین اتفاق واکنش مردمی است که طرف مقابل، حقوق جامعه آنها را رعایت نکرده است. این واکنش‌ها و بازتاب‌ها را به آسانی می‌توان رصد کرد و دید.
به عنوان نمونه، که اصل موضوع یادداشت روزنامه هم همین است، دیدار نخست‌وزیر انگلیس و رئیس‌جمهور کشورمان است. این دیدار که از سوی بسیاری رسانه‌ها و شخصیت‌های سیاسی که عمدتاً اصلاح طلب بوده‌اند، به عنوان یک اتفاق تاریخی بزرگ یاد شد و آن را فصلی تازه در روابط دو کشور تحلیل کرده بودند.
ذوق‌زدگی و نشان دادن اشتیاق زیاد برای چنین اتفاقی که به خاطر بسیاری از مسائل در سال‌های گذشته و حتی اکنون، آنچنان قابل توجه و مهم جلوه نمی‌کند، نشان دهنده این موضوع است که ذوق‌زدگان در قدرت تحلیل درست منطقی، عقلانی و حتی در چارچوب قوانین روابط بین‌الملل هم، ضعف بسیار شدیدی دارند که این ضعف درباره ایران و آمریکا هم از آنها دیده شده است.
یک رابطه سیاسی میان دو کشور باید دارای این اصول مهم و اساسی باشد؛
1ـ دخالت نکردن در امور یکدیگر
2ـ احترام متقابل
3ـ رعایت اصول برقراری روابط دوجانبه
4ـ اتهام وارد نکردن به هم
5ـ توطئه نکردن
و ...
اگر در روابط میان دو کشور، هر یک از موارد اصول برقراری روابط، نقض شود و یکی از طرفین آن را زیر پا بگذارد، خود به خود دیگر موارد نیز نقض خواهد شد.
دیدار، گفت‌وگو، مذاکرات میان مسئولان دستگاه‌های دیپلماسی و حتی دیدارهای سران دو کشور با هم برای سه منظور انجام می‌شود.
1ـ گسترش روابط
2ـ برقراری روابط
3ـ برون رفت از روابط سرد
دیدار روحانی و کامرون در حاشیه اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل برای مورد سوم یعنی «برون رفت از روابط سرد» انجام شد.
اما در میان سوابق تیره طرف مقابل که انگلیس است، هیچ روزنه‌ای را برای چنین اتفاقی باز نگذاشته است.
چنین کشورهایی به خاطر خوی استعماری خود همواره رفتارهای خارج از عرف و قواعد بین‌الملل با دیگر کشورها داشته‌اند و اکنون براساس تعاریف ساخته و پرداخته غربی در علم روابط بین‌الملل، «پسا استعمارگرایی» در سیاست‌های چنین کشورهایی علیه دیگر کشورها دنبال می‌شود. پسا استعمارگرایی، اعتقاد بر تداوم اشکال گوناگون استعماری قدرت و حتی ادامه سیاست نژادپرستی در سیاست‌های خود دارد.
اشتباه محاسباتی، هم برای ما سود دارد و هم زیان. سود آن این است که برای آنهایی که ذوق زده بودند ثابت خواهد شد که ذوق‌زدگی آنها بی‌مورد بوده و شاید به خود آیند و در تحلیل‌های سیاسی خود کمی واقع‌گرایانه‌تر عمل کنند و اینقدر از خود بی‌خود نشوند.
شناختن ماهیت واقعی کشوری مانند انگلیس کار دشواری نیست. پیشینه رفتاری این کشور با ایران، سابقه طولانی دارد که هیچ نکته مثبتی در آن دیده نمی‌شود.
اما زیان آن چیست؟ زیان چنین اتفاقی در این خواهد بود، هنگامی که نخست‌وزیر انگلیس تنها پس از چند ساعت پس از دیدار با رئیس‌جمهور کشورمان در سخنان خود در مجمع عمومی سازمان ملل گفت؛ «... ما اختلافات جدی داریم. حمایت ایران از سازمان‌های تروریستی، برنامه اتمی این کشور و نحوه رفتار با مردم خودش، جملگی باید تغییر کند»
این سخنان به روشنی دخالت مستقیم در امور داخلی جمهوری اسلامی ایران را نشان می‌دهد که هیچگونه حسن نیت، در آن دیده نمی‌شود.
آنهایی هم که نسبت به چنین دیدارهایی انتقاد می‌کردند، از این بابت نگرانی ندارند بلکه قدرت تجزیه و تحلیل آنها پیش‌بینی می‌کرد که پس از این دیدار چه اتفاقی خواهد افتاد.
از یک شخصیت که مسئولیت هم دارد انتظار می‌رود، پیش از آن که دیدار و گفت‌وگویی میان مقامات ایران و انگلیس انجام شود، با تحلیل خود پیش‌بینی کند که چه خواهد شد؟ آقای ابوطالبی معاون سیاسی دفتر رئیس‌جمهور پیش از این دیدار در صفحه توئیتر خود نوشت؛ «وقتی عده‌ای نگران دیدار با اوباما باشند، دیدار با کامرون دیگر محل نزاع آنان نخواهد بود، زیرا زمانی که گروهی تصور میکنند قصد داری گامی بلند برداری و دل نگران آن می‌شوند، فرصت داری در این مسیر، گام‌های مدنظر را راحت‌تر تنظیم کنی.»
مسئولان دستگاه دیپلماسی کشور و آنهایی که در این سفر آقای روحانی را همراهی کرده‌اند، به این نکته توجه نکردند که اگر دیداری با اوباما انجام نشده در مقابل دیدار با نخست‌وزیر انگلیس برنامه‌ریزی شد، ابتدا باید بگویند، دلیل چنین دیداری چه بود؟ سپس به این نکته پاسخ دهند که، گمان نمی‌کردند، چنین دیداری و چنان سخنانی علیه ایران از سوی دیوید کامرون در سازمان ملل با هماهنگی انگلیس و آمریکا تدارک دیده شده باشد؟ آیا پس از این دیدار یخ روابط آب شد یا «فریز» شد؟
اکنون که «کامرون» آن سخنان را علیه ایران مطرح کرده، دولت و دستگاه دیپلماسی چه پاسخ و واکنشی نسبت به آن خواهند داشت؟ اگر این دیدار انجام نمی‌شد از نظر روابط بین‌الملل ثلمه‌ای بر روابط وارد می‌کرد؟ این دیدار هم انجام نمی‌شد، کامرون، آن سخنان را علیه ایران مطرح می‌کرد. نکته مهم همین است که دیدار با آن همه آب و تاب و ذوق‌زدگی انجام می‌شود و کامرون هم شمشیر را از رو می‌بندد و در مجمع عمومی سازمان ملل آن را از غلاف بیرون می‌کشد و رئیس‌جمهور کشورمان هم در سخنان خود در مجمع عمومی سازمان ملل پاسخی به آن یاوه‌گویی‌ها نمی‌دهد.
مردم ایران به خاطر صدمات و ضرباتی که از انگلیس در سالیان سال متحمل شده‌اند چنین رفتاری را از سوی لندن نه این که انتظار نداشته باشند، اتفاقاً با آن به خوبی آشنا هستند و اکنون تنها نکته‌ای که مردم را رنجور کرده است، بی‌ادبی کامرون در رفتاری است که انجام داده، که اگر دیدار رئیس‌جمهور ایران و نخست‌وزیر انگلیس انجام نمی‌شد و کامرون آن سخنان را بیان می‌کرد، اصلاً مهم نبود چون، اینگونه رفتار از سوی انگلیس تازگی ندارد.
نخست‌وزیر انگلیس پس از دیدار با رئیس‌جمهور ایران، هنگام خروج از اتاق دیدار، که آن را خبرنگار روزنامه شرق که در نیویورک به سر می‌برد در توئیتر خود نوشته چنین گفته است؛ «تاریخ دیگری درست کردم» این «تاریخ دیگر» را خود قضاوت کنید.
دیوید کامرون نخست‌وزیر انگلیس پس از دیدار با روحانی رئیس‌جمهور ایران، هنگام خروج از اتاق دیدار، که آن را خبرنگار روزنامه شرق که در نیویورک به سر می‌برد در تویتر خود نوشته چنین گفته است؛ «تاریخ دیگری درست کردم» این «تاریخ دیگر» را خود قضاوت کنید.
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.
