نظم نوین جهان متأثر از افول آمریکا و خیزش ایران است

هرکس که می‌خواهد فضای روحی جهانی  پس از آمریکا که اوباما در صدد ایجاد آن است را بسنجد، فقط لازم بود که عصر سه‌شنبه گذشته در سازمان ملل باشد.

در آنجا دیوید کامرون، نخست‌وزیر انگلستان، را می‌دید که با حسن روحانی، رئیس‌جمهور ایران، نشسته تا از وی بخواهد - نه، به وی التماس کند - که به ائتلافی که اوباما علیه داعش تشکیل داده، بپیوندد. اوباما و جان کری از پیش از ایران دعوت کرده‌اند و ایران قبلا دست رد به سینه آنها زده است، اکنون نوبت کامرون است.

وی شاید فکر کند که این امر وجهه وی را پس از اینکه اسکاتلندی‌ها را قانع کرد از استقلال‌خواهی دست بردارند، به عنوان یک دیپلمات ماهر بنمایاند. با این حال وی فصل دیگری در داستانی گشود که نشان می داد چگونه ایران تبدیل به قدرت مسلط در حال ظهور در منطقه شده و اکنون غرب آن را با هیاهوی زیاد به عنوان متحد معرفی می‌کند.

این تغییر در جایگاه بین‌المللی ایران تنها دو سال پس از آن صورت می‌گیرد که رژیم ایران به دلیل تحریم‌هایی که دستیابی این کشور را به بانک‌ها و سرمایه غرب و مهمتر از آن مشتریان غربی نفتش  محدود کرده بود، دچار مشقت شده بود.

مؤسسه هودسون در ادامه با ادعای اینکه حتی چین نیز موافقت خود را با تحریم‌های اصلاح شده علیه ایران اعلام کرده بود، نوشت: "امروز چین میزان بی‌سابقه‌ای نفت از ایران وارد می‌کند در حالیکه شرکت‌های غربی بار دیگر به سوری میادین نفتی و گازی ایران هجوم آورده‌اند. ایران محافظ اصلی عراق و سوریه است."

"در حقیقت، در حالیکه توجه جهان معطوف به داعش شده است، شیعیان تحت پشتیبانی ایران توانستند به پیروزی بزرگی در یمن دست یابند و اکنون 17 استان از 21 استان این کشور را تحت کنترل خود دارند. به زودی نیروهای نیابتی ایران در مرز عربستان سعودی، رقیب اصلی آن در تسلط بر منطقه، حضور خواهند یافت. راهیابی یمن به اردوگاه تهران می‌تواند به عربستان سیگنال دهد که زمان دستیابی به بمب هسته‌ای فرا رسیده است."

مؤسسه هودسون در ادامه ضمن انتقاد از تلاش کشورهای غربی برای نزدیکی بیشتر به ایران از آنها می‌خواهد که به جای این کشور باید به به اصطلاح متحد واقعی خود یعنی اسرائیل نزدیک شوند. "منظره بوسیدن لبه عبای روحانی توسط رهبران غرب مشمئزکننده اما در عین حال قابل فهم است. زمانی که جهت‌یاب اخلاقی خود را از دست می‌دهید، احترام به خود نیز به تبع آن از دست می‌رود. متأسفانه زمان زیادی خواهد گذشت تا غرب بار دیگر آنها را بدست آورد."

انتهای پیام/