امروز ملائک پیاله‌های اجابت را به مردم عرضه می‌کنند / انتظار نوای خوش عرفه در حرم کریمه اهل بیت(س)
خبرگزاری تسنیم: در صحن صاحب الزمان (عج) مردم شاهد پیاله‌های اجابتی هستند که از سوی خداوند به آن‌ها ارزانی می‌شود، امروز به یاد چشمان بارانی امام حسین (ع) با قلبی لرزان و چشمانی اشکبار زمزمه می‌کنند «اَلَّهُمَّ اجْعَلْنی اَخْشاکَ کَاَنّی اَراکَ».
به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، صدای پای فرشتگان الهی به گوش می‌رسد، امروز عرفه است، روز شناخت و روز بندگی. امروز چشم‌ها به بارش رحمت نازل شده از آسمان دوخته می‌شود. عرفه با رمز و رازهای فراوان رسیده است و چه غمی دارد امروز. انگار بوی 18هزار بیعت ترک خورده به مشام می‌رسد و امروز عطر و بوی عرفه 1400 سال پیش که مولای عاشقان حج خود را نیمه تمام گذاشت نیز در حرم کریمه اهل بیت (س) مشام می‌رسد.
در چنین روزی مولای یاس‌ها، از خیمه بیرون آمد و با چشمانی اشکبار و با قلبی بی‌قرار‌تر از همیشه معبود بی‌همتا را می‌خواند و بیش از 1400 سال است که مردم در چنین روزی التماس کنان به درگاه خدای بی‌همتا «الهی العفو» می‌گویند. بیش از هزار سال پیش مسلم با کوله باری از لبیک و بیعت‌هایی ترک خورده عازم کوفه شد و در دارالاماره جام شهادت را نوشید.
مسلم اگرچه بیش از هزار سال پیش از بلندای دارالاماره به زمین افتاد اما درفش سرخ شهادت ومکتب حسینی را به اهتزاز در آورد، آن روز که مردم کوفه در فاجعه سکوت غرق شدند نمی‌دانستند روزی مسلم چراغ راه می‌شود و الگوی بزرگ مردی. امروز اگر با گوش جان بشنوی صدای مظلومانه «حسین می‌ا به کوفه» را می‌شنوی که هزاران سال است در دست نسیم به گوش کائنات می‌رسد تا گواهی بر وفاداری مسلم باشد.
حرم کریمه اهل بیت (س) پناه زائران خسته دل
امروز مردم با چشمانی اشکبار در حرم مطهر بانوی آب و آیینه و مسجد مقدس جمکران جمع شده‌اند تا به واسطه مهربانی کریمه اهل بیت (س) و نگاه گرم مولای پرده نشین، خداوند از گناهان آنان در گذرد. امروز دسته دسته دانشجویان و جوانان در در کنار بقعه شهدای گمنام کوه خضر نبی (ع) و گلزار شهدا ماوا گرفته‌اند؛ حال و هوای قم، امروز بارانی است و ابر چشمان مردم در روز مهربانی و بخشش وعده داده شده خداوند بارانی است.
امروز جاماندگان از غافله رمضان در بقاع متبرکه و مساجد شهر جمع شده‌اند تا در آخرین فرصت بخشش وعده داده شده از باده رحمت خداوند سیراب شوند. مردم امروز در حرم کریمه اهل بیت (س) با زمزمه عرفه روح خسته خود را جلا می‌دهند و از آخرین ذخیره امامت می‌خواهند که امروز در این یادواره اشک‌ها همانگونه که ندای سفید پوشان عرفه را اجابت می‌کنند به ندای آن‌ها هم پاسخ دهد. امروز مردم دسته دسته در صحن‌ها و خیابان‌های مجاور حرم نشسته‌اند و توبه نامه‌های خود را با سنجاق عرفه به سوی معبود می‌فرستند.
قم زمزمه می‌کند: اللهم انی ارغب الیک
مغازه‌های اطراف حرم بسته شده، انگار قیامتی در قم برپاشده مردم همه با شور و نشاط، با امید و برخی هم با چشمانی اشکبار ناشی از کوله بار سنگین گناهان به حرم مطهر و مسجد مقدس جمکران پناه آورده‌اند. کمی آن سو‌تر جوانی با کوله باری از اندوه در این ساعات سرگردانی گوشه نشینی در این حرم امن را برگزیده و زیر لب همنوا با مردم زمزمه می‌کند: «اللهم انی ارغب الیک»، گویا از خداوند می‌خواهد که جانی دوباره به کالبد خسته او بدمد تا از روزمرگی این دنیای فانی رها شود.
در میدان آستانه دسته دسته مردم گرد هم نشسته‌اند و دعای عرفه را زمزمه می‌کنند، در این سمفونی اشک و اجابت برخی پا برهنه می‌آیند و با صدای خسته زمرزمه می‌کنند: «اَلْحَمْدُللّهِ الّذی لَیْسَ لِقَضائِهِ دافِعٌ وَ لِالَعطائِهِ مانِعٌ وَ لا کَصُنْعِهِ صُنْعُ صانِعٍ وَ هُوَ الْجَوادُ الْواسِعَ».
در صحن صاحب الزمان (عج) نیز مردم شاهد پیاله‌های اجابتی هستند که از سوی خداوند به آن‌ها ارزانی می‌شود، امروز آن‌ها به یاد چشمان بارانی امام حسین (ع) با قلبی لرزان و چشمانی اشکبار زمزمه می‌کنند «اَلَّهُمَّ اجْعَلْنی اَخْشاکَ کَاَنّی اَراکَ» همه به انتظار بخشش اینجا نشسته‌اند.
چشمه اجابت در حرم کریمه اهل بیت (س) جوشان است
فاطمه زن جوانی که سال‌های زیادی است تعریف حال و هوای روحانی دعای عرفه حرم مطهر کریمه اهل بیت (س) را شنیده است امسال مصمم بود که از نزدیک در این یادواره اجابت شرکت کند و از کرج در این سمفونی اجابت شرکت کرده است، او همنوا با خیل عاشقان و حاجتمندان زیر لب زمزمه می‌کند «اَنْتَ الَّذی مَنَنْتَ؛ اَنْتَ الَّذی اَنْعَمْتَ، اَنْتَ الَّذی اَحْسَنْتَ» فاطمه بی‌اختیار اشک می‌ریزد، بی‌شک او هم به یاد سرکشی‌هایی که در برابر خدا داشته است، افتاده که این چنین به پهنای صورت اشک می‌ریزد.
دستان حاجتمند، پلی تا آسمان اجابت شده است
امروز انگار دستان همه پل اجابتی است که تا آسمان کشیده شده است و برخی هم امروز بی‌قرار حرم شش گوشه هستند که سختی نشستن در شلوغی حرم را به جان خریده‌اند، خانم می‌انسالی می‌گوید سال قبل در این حریم امن بعد از شرکت کردن در عرفه، عیدی خود را گرفتم و زیارت حرم شش گوشه امام حسین (ع) نصیبم شد.
امروز هر ثانیه‌اش‌گاه اجابت است و بخشش،گاه اعتراف به عجز و ناتوانی و باید امروز از عمق جان زمزمه کرد «لا اِللّه اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّی کُنْتُ مِنَ المُوَحِّدینَ». امروز‌گاه رسیدن به دغدغه‌های پنهای است،گاه بارش رحمت بی‌واسعه خداوندی بر سر مردم، امروز باید هم ناله با امام حسین (ع) زمزمه کنیم و از خداوند بخواهیم به ما توانی دهد که فقط از او بترسیم انگار که او را می‌بینیم امروز از عمق وجود باید زمزمه کنیم «اللهمَّ اجْعَلْنی اَخْشاکَ کَأَنّی اَراکَ».
امروز پیچک‌های آرزوتا به آسمان قد می‌کشد
مرد جوانی گوشه‌ای از صحن جوادالائمه (ع) همراه با خانواده‌اش نشسته، علی که از شهرکرد در این مراسم حاضر شده، می‌گوید امروز باید همه چیز را از خدا خواست زیرا او تنها دارنده مطلق است، علی آرام آرا زمزمه می‌کند «ماذا وَجَدَ مَنْ فَقَدَک و مَا الَّذی فَقَدَ مَنْ وَجَدَکَ؟» مرد جوان با قلبی امیدوار در حریم امن کریمه اهل بیت (س) پناهنده شده، انگار در این قطعه از بهشت پیچک دعا تا به آسمان قد می‌کشد.
در صحن امام رضا (ع) هم چند نفر عرب جمع شده‌اند، انگار آن‌ها امام رئوف را واسطه‌ای برای برآورده شده حوائج قرار داده‌اند، انگار آمده‌اند که بگویند بانوی مهربانی ما آمده‌ایم تا تدوام دوستی ما با خدا و اهل بیت (س) رقم بخورد، به نگاه خسته آن‌ها خیره می‌شوم و زمزمه دعای آن‌ها را می‌شنوم که می‌گویند «اِنْ لم تَدُمِ الطّاعَةُ مِنّی فِعْلاً جَزْما فَقَدْ دامَتْ مَحَبَّةً وَ عَزْما».
امروز ترس از تنهایی، ترس از رها شدن، ترس از طرد شده در میان نگاه خسته مردم موج می‌زند، همه با قلب‌هایی بی‌قرار زمزمه می‌کنند «الهی إلی مَنْ تَکِلُنی إلی قریبٍ فَیَقْطَعُنی اَمْ اِلی بعیدٍ فَیَتَجَهَّمُنی؟». به راستی امروز در قم همهمه‌ای عجیب و شورانگیز برپاست، همهمه‌ای از جنس بخشش، همهمه‌ای از جنس عرفه و همهمه‌ای جنس سمفونی بال ملائک. گویا امروز ملائک دسته دسته به زمین هبوط می‌کنند تا سبد سبد آرزوی مردم را به آسمان ببرند و غنچه حوائج مردم در این روز مقدس شکوفا شود.
عرفه روز رهایی گناهان
امروز چ‌تر گناهان بسته شده و به حبل الله المتین چنگ می‌زنیم، امروز همه اعتراف می‌کنیم که «فَقَدْ مَدَدْنا الیکَ اَیْدِیَنا فَهِیَ بِذِلَّةِ الإعترافِ موْسومَةٌ» امروز دچار پارادوکس احساسی می‌شویم، حسی که می‌گوید که کوله بار گناهت چقدر سنگین است و آیا بخشیده می‌شوی؟ و حسی که می‌گوید خداوند رحمان و بخشنده است و اگر از عمق وجود بخواهی بخشیده می‌شوی.
شبنم اشک بر گلبرگ صورت مردم نشسته است، امروز همه به امید نفحه‌ای هستند، نفحه‌ای که که می‌تواند مسیر سرنوشت را تغییر دهد، امروز همه با امید در این حرم امن جمع شده‌اند تا به واسطه نگاه پر مهر بانوی آب و آیینه از لنجزار گناه رها شوند و بهشت وعده داده شده ماوا کنند. امروز ناقوس کاروان انسانیت این جماعت عظیم را به امید بخشش در این میعادگاه فراخوانده است، غروب عرفه نزدیک می‌شود و خداوند به وعده خود عمل می‌کند، امروز باز سبوی رحمت سیراب می‌شویم.
گزارش از زهرا رئیسی
انتهای پیام/ ب
