سفارش امام علی(ع) درباره ایمان،جهاد،روزه،نماز،صله رحم و صدقه
خبرگزاری تسنیم:امیرالمومنین علیهالسلام: دائما به یاد خدا باشید که بهترین ذکرهاست و به آنچه به پرهیزکاران وعده دادهاند دل بندید،که وعدهاش درستترین وعدهها است
به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم،امیرالمومنین امام علی علیهالسلام فرمودند:
برترین وسیلهاى که متوسلان میتوانند با آن بسوى خداوند تقرب جویند:«ایمان به او و پیامبر او»است،و همچنان«جهاد»در راه او.
چه اینکه«جهاد» قله مرتفع اسلام است. و نیز «کلمه اخلاص»(شهادت به یگانگى خدا و رسالت پیامبر)که همآهنک با سرشت بشر است،و «به پا داشتن نماز» که آئین اسلام است، و«اداى زکات»که فریضهاى است واجب،
و «روزه ماه رمضان» که سپرى است دربرابر مجازات خدا،و «حج و عمره خانه خدا » که نابود کننده فقر و شستشو کننده گناه است،و «صله رحم» که باعث فزونى مال و طول عمر است،و «صدقه هاى پنهانى» که کفاره خطاهااست،و «صدقههاى آشکار» که از مرگهاى ناگهانى و بد پیشگیرى میکند،و «نیکوکارى»که از لغزشها و شکستهاى خوار کننده باز مىدارد.
دائما به یاد خدا باشید که بهترین ذکرهاست.
و به آنچه به پرهیزکاران وعده دادهاند دل بندید،که وعدهاش درستترین وعدهها است به راه و رسم پیامبرتان اقتدا کنید که بهترین راه و رسمها است.
رفتارتان را با روش پیامبر(ص)تطبیق دهید که هدایت کنندهترین روشها است...
متن حدیث:
إنّ أفْضل ما توسّل به الْمُتوسّلُون إلى الله سُبْحانهُ: الاْیمانُ به وبرسُوله، والْجهادُ فی سبیله فإنّهُ ذرْوةُ الاْسْلام، وکلمةُ الاْخْلاص فإنّها الْفطْرةُ، وإقامُ الْصّلاة فإنّها الْملّةُ، وإیتاهُ الزّکاة فإنّها فریضةٌ واجبةٌ، وصوْمُ شهْر رمضان فإنّهُ جُنّةٌ من الْعقاب، وحجُّ الْبیْت واعْتمارُهُ فإنّهُما ینْفیان الْفقْر ویرْحضان الذّنْب وصلةُ الرّحم فإنّها مثْراةٌ فی الْمال ومنْسأةٌفی الاْجل، وصدقةُ السّرّ فإنّها تُکفّرُ الْخطیئة، وصدقةُ الْعلانیة فإنّها تدْفعُ میتة السُّوء، وصنائعُ الْمعْرُوف فإنّها تقی مصارع الْهوان.
أفیضُوا فی ذکْر الله فأنّهُ أحْسنُ الذّکْر، وارْغبُوا فیما وعد المُتّقین فإنّ وعْدهُ أصْدقُ الْوعْد، واقْتدُوا بهدْی نبیّکُمْ فإنّهُ أفْضلُ الْهدْی، واسْتنُّوا بسُنّته فإنّها أهْدى السُّنن. [فضل القرآن] وتعلّمُوا الْقرْآن [فإنّهُ أحْسنُ الْحدیث، وتفقّهُوا فیه] فإنّهُ ربیعُ الْقُلُوب، واسْتشْفُوا بنُوره فإنّهُ شفاءُ الصُّدُور، وأحْسنُوا تلاوتهُ فإنّهُ أنْفعُ الْقصص. وإنّ الْعالم الْعامل بغیْر علْمه کالْجاهل الْحائر الّذی لا یسْتفیقُ منْ جهْله، بل الْحُجّةُ علیْه أعْظمُ، والْحسْرةُ لهُ ألْزمُ، وهُو عنْد الله ألْومُ.