ولایت «قندوز» قربانی شکست غرب و افغانستان در برابر گروه طالبان

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، گفته می‌شود که زمان اعزام نظامیان کمکی آمریکایی به ولایت قندوز در شمال افغانستان برای عقب راندن مخالفان مسلح دولت افغانستان از این ولایت در سال 2009 میلادی، آخرین باری بود که ولایت قندوز توسط گروه طالبان و مخالفان مسحل دولت این کشور اشغال شد.

به گزارش نیویورک تایمز این در حالی است که از سال 2009 تاکنون باردیگر این ولایت تحت کنترل گروه طالبان قرار گرفته است.

مقامات غربی قبل از پایان رسمی ماموریت جنگی غرب در افغانستان پس از 13 سال، اعلام کردند که نیروهای امنیتی افغانستان وظیفه تأمین امنیت کشورشان را بر عهده دارند اما اشغال گسترده ولایت قندوز توسط گروه طالبان در چند هفته اخیر نشاندهنده مسئله دیگری است.

مقامات قندوز گفتند: از آنجا که در قندوز هیچ سیاستی برای مقاومت ابتدایی علیه طالبان وجود ندارد، این ولایت تقریبا بطور کامل تحت کنترل طالبان درآمده است.

آن‌ها افزودند: طالبان پرونده‌های قانونی و اداره مدارس ولایت قندوز را در اختیار گرفته‌اند و حتی در فعالیت‌های کمکی نیروهای بین‌المللی نیز دخالت می‌کنند.

اوضاع ولایت قندوز به گونه‌ای است که دولت جدید افغانستان تحت رهبری اشرف غنی را نیز به اعتراف واداشته است.

وی به مقامات محلی این ولایت از طریق ویدئو کنفرانس اعلام کرد که رسیدگی و حل مسائل قندوز اولویتی مانند یک جنگ بزرگ علیه طالبان را دارد و دولت نیروی پشتیبانی از مزارشریف را به سمت ولایت فندوز اعزام کرده است.

با توجه به آمار جدید وزارت دفاع مبنی بر افزایش تلفات نیروهای ارتش و پلیس ملی افغانستان، تصرف قندوز توسط طالبان نیز نگرانی مسئولان امنیتی این کشور برای حفاظت از افغانستان را تشدید کرده است.

براساس گفته‌های مقامات و ساکنان محلی در «چهاردره»، «دشت ارچی» و «امام صاحب» مناطق تصرف شده توسط طالبان، نیروی پلیس و ارتش افغانستان قادر به انجام عملیات علیه این گروه نیستند.

روستائیان ولایت قندوز نیز ادعا کردند: نیروهای افغانستان بجای اینکه طالبان را در جنگ زمینی مجبور به عقب نشینی کنند، فقط به مناطق تحت کنترل طالبان تیراندازی می‌کرده‌اند که سبب کشته شدن بیش از ده‌ها غیرنظامی در تابستان سالجاری شده است.

«حاجی امان» یک تاجر شهر قندوز با انتقاد از دولت نسبت به واکنش علیه طالبان گفت: طالبان هر زمانی که اراده کنند، می‌توانند شهر را تحت کنترل خود در آورند اما به نظر می‌رسد که در حال حاضر، طالبان قصد تصرف کامل این منطقه را ندارد.

پیشرفت طالبان در ولایت قندوز نشاندهنده اوضاع بحرانی این ولایت است که علاوه براین، تعدادی از ولایت‌های دیگر افغانستان مانند ننگرهار، هلمند و کاپیسا نیز مانند قندوز به مناطق عملیات‌های آزمایشی برای تغییر روند جنگ در افغانستان تبدیل شده‌اند.

طالبان دراین مناطق برای مقابله با نیروهای امنیتی افغانستان که اکنون از حمایت هوایی کمتری از سوی نیروهای ائتلاف بهره می‌برند، گروه‌های بزرگتر تشکیل داده‌اند.

نتیجه این حضور گسترده طالبان برای مقابله با نیروهای افغانستان در این مناطق، افزایش شدید میزان تلفات سنگین نیروهای نظامی این کشور بوده است.

براساس آمار و ارقام جدید منتشر شده از سوی وزارت دفاع، 950 سرباز از ماه مارس تا ماه آگوست سال جاری میلادی کشته شدند که مرگبارترین ماه‌ها در طول 13 سال درگیری در افغانستان است. پلیس ملی افغانستان نیز در این بازه زمانی، 2200 کشته را متحمل شده است.

ولایت قندوز از جمله ولایت‌های حیاتی افغانستان است که درگیری‌های فراوانی در آن اتفاق می‌افتد و حتی زمانی که طالبان در این ولایت برای مدتی فعالیت نمی‌کنند، شبکه‌های تروریستی دیگر در این ولایت آشوب به راه می‌اندازند.

امنیت ولایت بلخ به دلیل تغییر تمرکز نیروهای ائتلاف از شمال افغانستان به جنوب و شرق این کشور، بحرانی شده است که حملات طالبان به این ولایت نسبت به سال‌های 2008 و 2009 میلادی افزایش چشم‌گیری داشته است.

آمریکا با آغاز طرح افزایش نیروهای منطقه‌ای در سال 2010 میلادی، حدود 3 هزار و 500 سرباز برای ادامه عملیات‌های نظامی به مناطق شمال شرقی افغانستان اعزام کرد اما با موفقیت‌های چشمگیری همراه نبود.

«غلام سخی بغلانی» والی قندوز، گفت: جنگ در ولایت قندوز از سال‌ها پیش آغاز شده بود اما با این تفاوت که در آن زمان، ما از حمایت نیروهای بین‌المللی برخوردار بودیم.

براساس گفت‌وگو با ده‌ها شهروند و مقام محلی ولایت قندوز، طالبان تحت رهبری «ملا عبدالسلام» فرماندار خودخوانده این گروه در ولایت قندوز، هدف از عملیات‌های تابستانه طالبان در این ولایت آزمایش تاکتیک‌های جدید جنگی بوده است.

ملا عبدالسلام در پی مذاکرات شورای عالی صلح افغانستان و دولت پاکستان در سال 2013 میلادی از زندان آزاد شد.

ساکنان و برخی مقامات قدوز تایید می‌کنند که فرماندهان محلی طالبان به مدارس حتی مدارس دخترانه اجازه ادامه فعالیت داده‌انددر برخی موارد نیز لوازم‌التحریر توزیع کرده‌اند.

آن‌ها افزودند: گروه طالبان در بعضی مواقع، برای تکمیل پروژه‌های توسعه‌ای از سوی نهادهای بین‌المللی نیز کمک کرده‌اند که این رفتار از سوی این گروه در نوع خود غیر قابل باور است.

یک مشاور در بخش ثبات اداره توسعه بین المللی آمریکا  که به دلیل کار در منطقه طالبان نخواست نامش فاش شود، گفت: طالبان در قندوز سیستم موازی با دولت افغانستان دارند و ما نمی‌توانیم هیچ کاری را بدون تایید طالبان انجام دهیم.

برخی از ساکنان ولایت قندوز گفتند: عدالت طالبان نسبت به عدالت پیشنهادی دولت افغانستان بیشتر مورد توجه قرار گرفته است.

«محمد نظر»، یکی از ریش ‌سفیدان محلی که برای شورای توسعه جامعه در «چهار دره» کار می‌کند، گفت: طالبان در اجرای عدالتشان سریع هستند و به همه گفته‌هایشان عمل می‌کنند.

مردم محلی اعلام کردند که طالبان حدود 20 پاسگاه پلیس را در ولایت قندوز از تابستان سال جاری تحت کنترل خود درآوردند. روستاییان این ولایت که تجاوزات نیروهای محلی خسته شده بودند با حمایت از طالبان، به گسترش قلمرو این گروه در ولایت قندوز کمک فراوانی کردند.

«محمودین» کشاورز 55  ساله روستای «عین الماجر» در چهار دره گفت:  روزانه حداقل 20 ریش سفید محلی به والی قندوز شکایت می‌کنند به همین دلیل زمانی که طالبان درخواست حمایت مردم مبنی بر اخراج پلیس محلی افغانستان از ولایت قندوز را مطرح کردند، مردم با آن‌ها همراه شدند.

مقامات ولایت قندوز با تأیید اقدامات تجاوزکارانه پلیس محلی این ولایت اعلام کردند: اگرچه پلیس محلی توسط نیروهای ویژه آمریکا آموزش دیدند و حمایت می‌شدند اما آن‌ها براساس برنامه‌های فرماندهان محلی طالبان عمل می‌کردند و بطور رسمی کنترل ساختمان وزارت امور داخله را نیز به آن‌ها واگذار کردند.

«بغلانی» والی قندوز، گفت: زمانی که حمایت پلیس محلی به دست نیروهای دولتی افتاد، برنامه‌ای برای حمایت آن‌ها نداشتیم زیرا نیروهای امنیتی افغانستان ظرفیت تجهیز و حمایت پاسگاه‌های ولایت قندوز را ندارند.

در بیشتر بخش‌های ولایت قندوز، روستاییان تفاوتی میان پلیس محلی و شبه‌نظامیان مردمی که تعداد آن‌ها در ولایت قندوز به هزاران نفرمی‌رسند، قائل نمی‌شوند.

این شبه نظامیان مردمی سال‌هاست که به عنوان نائب نیروهای نظامی دولت به مردم خدمت می‌کنند و امنیت مناطق مسکونی‌شان را تأمین می‌کنند.

«رمضان» یکی از جنگجویان سابق مجاهدین که با فرماندهان شبه نظامیان مردمی ارتباط دارد، گفت: از آنجایی که این شبه نظامیان مردمی هیچ حقوقی ندارند مجبورند مالیات جمع‌آوری کنند و هر چیزی را که نیاز دارند را گاهی اوقات از طریق زور تهیه می‌کنند.

با این حال، اشرف غنی قول داده است تا این شبه نظامیان مردمی را خلع سلاح کند اما با توجه به اینکه این آن‌ها با طالبان دشمن شده‌اند و در صورت خلع سلاح ، در برابر طالبان آسیب‌پذیر می‌شوند، به نظر می‌رسد با تحویل دادن سلاح‌هایشان به دولت مخالفت کنند.

این مسئله مخالفت با خلع سلاح شدن از سوی شبه نظامیان مردمی، دولت را در یک جنگ دو جانبه قرار می‌دهد: از یک طرف طالبان و در سمت دیگر شبه نظامیان مردمی که متحدان سابق دولت بودند.

«حفیظ» فرمانده پلیس محلی افغانستان که مسئول تأمین امنیت منطقه «تالاوکا» اطراف شهر قندوز، گفت: جنگ در این منطقه همیشه اتفاق می‌افتد و محل‌های بازرسی مورد حمله قرار می‌گیرد.

فرمانده پلیس محلی ولایت قندوز افزود: زمانی که نیروهای آمریکایی در این ولایت حضور داشتند، از تجهیزات نظارتی و کنترلی برای ردیابی و حمله به طالبان استفاده می‌کردند اما طالبان پس از درگیری، فرار می‌کردند.

حفیظ مکثی کرد و درحالی که سیگار خود را می‌کشید و جلیقه ضد گلوله خود را می‌پوشید، گفت: من 24 ساعت شبانه روز این جلیقه را به تن دارم.

هفته گذشته، بیش از 300 ریش سفید محلی از منطقه «غور تپه» شهر قندوز مقابل فرمانداری این ولایت به منظور اعتراض از وضعیت این ولایت تظاهرات کردند.

این ریش سفیدان در تظاهرات خودشان اعلام کردند: طالبان در مناطق زندگی آن‌ها حکمرانی می‌کند که تنش‌های میان آن‌ها و نیروهای دولتی افغانستان آسایش مردم این مناطق را از بین برده است.

«نورالله» یکی از ریش سفیدان معترض از روستای «لرخابی» در غورتپه، گفت: روز گذشته خانه وی بر اثر اصابت موشکی ویران شد و 2 کودک وی نیز در این حادثه قربانی شدند.

وی ادامه داد: هر دو طرف درگیری در افغانستان- طالبان و نیروهای دولتی- باید یا ما را بکشند یا بمباران را متوقف کنند.

نورالله و دیگر ریش سفیدان اعلام کردند:ما نه طرفدار طالبان و نه طرفدار دولت هستیم و فقط می‌خواهیم جنگ پایان یابد.

انتهای پیام/ع