قاسمی: طلای ریو را بگیرم از کشتی خداحافظی می‌کنم/ با قوانین جدید تایمازوف را در المپیک می‌بردم
خبرگزاری تسنیم: دارنده مدال نقره جهان گفت در صورتی که مدال طلای المپیک ۲۰۱۶ را بگیرد از دنیای کشتی خداحافظی خواهد کرد.
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، کمیل قاسمی دارنده مدال نقره جهان و برنز المپیک یکی از بهترین آزادکاران کشورمان به حساب می‌آید که تا المپیک بعدی نیز می‌تواند برای ایران افتخارآفرین باشد.
این کشتی‌گیر جویباری در مسابقات جهانی در سنگین وزن تنها چند ثانیه زمان می‌خواست تا طلای جهان را بر گردن بیاویزد. قاسمی حالا تمام فکر و ذهنش به مسابقات المپیک است و قصد دارد برنز المپیک لندن را به طلا تبدیل کند.
این کشتی‌گیر مازندرانی به همراه مهدی تقوی دوست صمیمی‌اش با حضور در خبرگزاری تسنیم پاسخگوی سؤالات بود. در زیر می‌توانید گفت‌وگوی خبرنگار تسنیم با قاسمی را بخوانید.
تسنیم: کشتی کمیل قاسمی از کجا شروع شد؟
کشتی‌ام را از 10 سالگی شروع کردم و در ساری برای اولین بار راهی سالن کشتی شدم. پدر بزرگم کشتی‌گیر بود و علاقه خاصی به کشتی داشت و همیشه می‌گفت من باید کشتی‌گیر شوم. پدرم نیز ورزشی بود و من را خیلی تشویق کرد. اولین مربی من علی خدایی بود که در سالن تختی ساری یک سالی آنجا تمرین می‌کردم. پس از آن به جویبار آمدم. اصالت من جویباری است و با مربیان زیادی در این مدت کار کردم و اکنون هم زیر نظر حسین نقیبی تمرین می‌کنم.
تسنیم: کشتی حرفه‌ای را چه زمانی آغاز کردی؟
در سال 2007 به تیم جوانان آمدم و در مسابقات آسیایی توانستم مدال طلای مسابقات را بدست آورم و قهرمان شوم. پس از آن نیز به رده بزرگسالان آمدم و کشتی را در آنجا ادامه دادم.
تسنیم: اما قبول داری که در ایران بسیاری از کشتی‌گیران از رده پایه رها می‌شوند و به رده‌های بالاتر نمی‌رسند؟
در گذشته تا حدودی اینگونه بود و در ایران به صورت علمی کار نمی‌شد و حتی مدرسه کشتی وجود نداشت. مربیان به صورت سنتی کارشان را انجام می‌دادند و کشتی‌گیران را می‌ساختند و در نهایت نیز اکثر کشتی‌گیران به دلایل مالی و جذابیت‌هایی که وجود نداشت زده می‌شدند و دیگر به کشتی ادامه نمی‌دادند. برخی از کشتی‌گیران نیز هستند که از رده پایه می‌آیند و پله‌های ترقی را طی می‌کنند. نمونه آن مسعود اسماعیل‌پور، مهدی تقوی، حسن رحیمی، صادق گودرزی و احسان لشگری است که از رده پایه کار خود را آغاز کردند.
من نیز از رده پایه آمدم و مانند همین کشتی‌گیران کارم علمی بود. با این حال در فدراسیون رسول خادم توجه ویژه‌ای به این موضوع شده و حتی کشتی‌گیران نوجوان و جوان به اردوی رده بالاتر می‌آیند و اگر همین سیستم ادامه داشته باشد موفق نیز خواهند شد.
تسنیم: ابتدا در یک وزن پایین‌تر کشتی می‌گرفتی؟
بله من در وزن 96 کیلوگرم بودم و آن زمان محمدی مربی تیم ما بود و تازه به سنگین وزن آمده بودم. چون وزن زیادی کم می‌کردم ترجیح دادم از مسابقات کشوری آن سال‌ها راهی وزن 120 کیلوگرم شوم. سال اول به دلیل کم بودن وزنم حذف شدم ولی سال بعد از آن در کشوری تهران و جام تختی اول و همراه تیم راهی مسابقات جام جهانی داغستان شدم و سپس در مسابقات قهرمانی آسیا در سال 2011 شرکت کردم و در المپیک 2012 نیز نماینده ایران در سنگین وزن بودم.
تسنیم: فکرش را می‌کردی که در سن 24 سالگی راهی المپیک شوی آن هم در شرایطی که رقبای بسیار خوبی داشتی؟
هر کشتی‌گیری هدفی دارد و مسابقات المپیک نیز اوج کشتی هر کشتی‌گیر است. پیش خودم برای المپیک خیلی نقشه کشیدم ولی روی کاغذ شانس زیادی برای حضور در المپیک لندن نداشتم؛ با این حال قسمت شد و من مسافر المپیک شدم و توانستم روی سکوی سومی قرار بگیرم.
تسنیم: زمانی که قرار شد با آرتور تایمازوف افسانه‌ای در المپیک لندن مصاف دهی انگار از پیش بازنده بودی، درست است؟
اصلا برای باخت نرفته بودم. سال 2011 در تاشکند با او کشتی گرفتم و با اختلاف زیادی باختم و شکستم به دلیل کم تجربگی‌ام بود. با وجود این در المپیک 2012 انگیزه زیادی برای برد داشتم و با آنالیزی که داشتم می‌توانستم او را ببرم اما او من را با 2 کلینچ شکست داد. اگر المپیک با قوانین جدید برگزار می‌شد قطعا تایمازوف را شکست می‌دادم. در همان مسابقه نیز بدن تایمازوف خالی کرده بود و ای کاش المپیک با همین قوانین برگزار شده بود.
تسنیم: حسرت طلای المپیک را می‌خوری؟
حسرت خوردن هم دارد و رسول خادم همیشه با ما صحبت می‌کرد و می‌گفت طوری کشتی بگیرید که بعد از المپیک حسرت کاری که باید انجام می‌دادید را نخورید. من اکنون این حسرت را می‌خورم و در وقت دوم می‌توانستم بهتر کار کنم و اگر خودباوری داشتم نتیجه را عوض می‌کردم.
تسنیم: ولی همان برنز المپیک نیز خوب بود، قبول داری؟
برنز یا مدال گرفتن در المپیک جدا از اینکه اعتماد به نفس ما را زیاد می‌کند، می‌تواند روحیه کشتی گیر را هم بالا ببرد. در جهانی سال قبل و در مجارستان همین موضوع به من ضربه زد و از لحاظ روحی و روانی فشار زیادی روی من بود و کشتی‌گیری که 5 بار وی را برده بودم من را شکست داد اما در جهانی امسال توانستم از لحاظ روحی و روانی خودم را با شرایط وفق دهم.
تسنیم: در جهانی امسال تنها چند ثانیه با مدال طلا فاصله داشتی. از این نمی‌ترسی که در آینده طاها آکگول ترک به گربه سیاه تو تبدیل شود؟
آکگول کشتی‌گیر خوبی است و با ایرانی‌ها نیز زیاد کشتی گرفته است. او جوان است و قدرت زیادی دارد و از فرصت‌ها به خوبی استفاده می‌کند. با وجود این کشتی او طوری نیست که نتوان او را برد. در فینال مسابقات جهانی اگر 30 ثانیه زودتر به خودم آمده بودم و کشتی اصلی‌ام را زودتر آغاز می‌کردم اکنون طلای جهان برای من بود. حالا هم ناامید نیستم و می‌توانم خیلی از چیزها را ثابت کنم. تازه 26 سال دارم و اینکه چه نتیجه‌ای کسب کنم برایم اهمیت زیادی دارد. با این حال در صورتی که طلای المپیک 2016 ریو را بگیرم می‌گویم خداحافظ المپیک.
تسنیم: اگر به عقب بازگردیم بازهم کشتی‌گیر می‌شدی؟
بخاطر اینکه در شهری زندگی می‌کنم که ورزشی است و همه مردم کشتی‌دوست هستند صددرصد در مسیر ورزش قرار می‌گرفتم اما اینکه حتما کشتی‌گیر شوم مشخص نبود و شاید تصمیمم تغییر می‌کرد.
تسنیم: چرا؟
کشتی یک ورزش انفرادی بسیار سخت است که در بین ورزش‌های انفرادی سخت‌ترین محسوب می‌شود. دوری از خانواده یک سو و آسیب‌دیدگی و بی‌محلی‌ها از سوی دیگر گاهی آدم را خسته می‌کند.
تسنیم: به همین دلیل تاکنون به فکر ازدواج نیفتاده‌ای؟
زندگی با چنین آدمی که همیشه در اردو است سخت است. در مجموع فردی که با ورزشکاران حرفه‌ای بخواهد زندگی کند باید سختی بکشد.
تسنیم: فیلم پایتخت 3 که درباره کشتی بود تا چه اندازه درست بود؟ همشهری‌ها از لهجه مازندرانی این فیلم ناراحت نمی‌شدند؟
فیلم خوبی بود ولی تنها چند صحنه از مشکلات کشتی‌گیران را نشان داد و به اعتقاد من آنها لهجه مازندرانی را خوب اجرا می‌کردند. برخوردها متفاوت بود و برخی خوشحال می‌شدند و برخی نیز ناراحت بودند ولی به نظر من فیلم خوبی بود.
تسنیم: بهترین رفقایت در اردوها کدام کشتی‌گیران هستند؟
مهدی تقوی، مسعود اسماعیل‌پور، احسان لشگری، سینا غنی‌زاده و رضایی.
تسنیم: الگویت کدام کشتی‌گیر بود؟
الگوی خاصی نداشتم و همین که کشتی قدیمی‌ها را می‌دیدم برای من خوب بود. از زمانی‌که حاجی‌زاده در ایران قهرمان جهان شد هیجان خاصی در کشتی جویبار ایجاد شد و مردم زیادی علاقمند به کشتی شدند و حتی سالن‌های کشتی دیگر جای سوزن انداختن نداشت. این قهرمانی در پیشرفت کشتی جویبار تاثیرگذار بود.
تسنیم: وضعیت کشتی جویبار را در شرایط کنونی چطور می‌بینی؟
در جویبار اکنون جوانان خوبی حضور دارند و به جز چند کشتی‌گیر بزرگسال، در جوانان نیز صادقی، یزدانی و مظفری خوب هستند و روی سکوی جهانی ایستاده‌اند. در نوجوانان نیز شرایط خوبی حاکم است.
تسنیم: قشنگ‌ترین کشتی که تاکنون دیده‌ای، کدام بود؟
فینال مرحوم سلیمانی به اعتقاد من یکی از کشتی‌های بی‌نظیر دنیاست که وی عقب بود اما در نهایت مساوی کرد و سپس برد و حریف آمریکایی را مغلوب کرد.
گفت‌و‌گو از محسن جعفری
انتهای پیام/
