اهمیت راهبردی پیشروی ارتش سوریه به سمت دوما

به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از پایگاه خبری المنار، ارتش سوریه در حال پیشروی به سمت شرق دوما است، ارتش پیشروی تدریجی خود را مانند الگوی حمص و حلب دنبال می‌کند، آرام بودن این جبهه به حدی است که این عملیات پایتخت انقلاب در منطقه غوطه شرقی نام گذاشته شده است.

این منطقه از همان روزهای اولیه اقدامات مسلحانه هدف قرار گرفت تا مقدمات نفوذ به سمت پایتخت سوریه از طریق آن مهیا شود، این شهر نقش محوری در اتاق عملیات نظامی سعودی‌ها داشت که پیش‌ از این بندر بن سلطان رئیس سرویس اطلاعاتی سابق عربستان از خاک اردن بر آن اشراف داشت.  این شهر همچنین منطقی‌ترین طرح سعودی‌ها برای نفوذ به پایتخت سوریه به شمار می‌رفت. "زهران علوش" تروریست معروف سوری و عامل سعودی‌ها در سوریه نیز در این شهر مستقر شده بود. وی همان کسی است که از سوی سوری‌ها و بسیاری از گروه‌های مسلح مورد تمسخر قرار دارد و او را سلطان عقب‌نشینی در جبهه‌های مختلف نام گذاشتند.

معرکه دوما به این زودی آغاز نمی‌شود و ارتش سوریه به تدریج به آن نزدیک می‌شود و در صورتی که بنا به احتمال فراوان ناظران میدانی خطوط دفاعی زهران علوش در این شهر شکسته شود، این موضوع به پایان طرح براندازی دمشق منجر خواهد شد.

دوما در حال حاضر پایتخت عناصر مسلح در چند کیلومتری دمشق به شمار می‌رود و از زمان قبل از ناآرامی‌های سوریه در بهار سال 2011 محیط مناسبی برای رویکردهای افراط گرایانه بوده است. به این ترتیب معرکه دوما بیشتر از یک مواجهه نظامی با گروه‌های مسلح است، این شهر محیط مناسبی برای سلفی‌ها و تکفیری ها است و تصادفی نیست که بسیاری از کشته شده‌ها از عناصر مسلح در درگیری ‌های سوریه در مناطق جوبر و عین ترما ، سقبا و مرج السطلان و .... از اهالی غوطه و اطراف آن هستند.

دوما به عنوان محیط پرورش افراط‌گرایی زبانه‌های اصلی آغاز اقدامات مسلحانه بر ضد دولت سوریه و امتداد این درگیری‌ها به روستاها و شهرهای دیگر در غوطه شرقی و غربی را فراهم کرد. این منطقه بنا به توصیف یک منبع مطلع از تحولات میدانی سوریه یکی از مهم‌ترین پیشگامان ناآرامی‌ها این کشور بود.

این منبع تأکید کرده بود که دو نقطه اساسی در تحرک ارتش برای بازپس‌گیری دوما تسلط بر منطقه الملیحه و نفوذ در جوبر بود که درگیری‌های منطقه اول بیش از 100 روز طول کشید و در جوبر نیز ارتش نیمی از آن را تحت سیطره خود گرفت و نیمه دوم در سه مرحله جداگانه و با قطع ارسال آذوقه به آنجا به تصرف ارتش درآمد.

این منبع تصریح کرد که الملیحه و جوبر خطوط دفاعی واقعی از دوما هستند و در کنار عین ترما در طول سال‌های گذشته برای موشک باران دمشق مورد استفاده قرار می‌گرفتند.

ارتش سوریه طی هفته‌های گذشته موفق به بازپس‌گیری الدخانیة و دشت عین ترما و تل الصوان و مزارع الکردی و مزارع الریحانیة وعدرا العمالیة وعدرا الجدیدة وعدرا البلد، شده است. این موفقیت البته با جلوگیری از ارسال کمک‌های نظامی بین دوما و مناطق صحرایی اطراف آن به دست آمد.

دوما معرکه معروف العتیبه را کامل می‌کند، این شهر وقتی در بهار سال 2013 به دست ارتش سوریه افتاد ، غوطه را از مناطق صحرایی اطراف جدا کرد، این اتفاق صدای گروه‌های مسلح مخالف را درآورد، چرا که سقوط آن را آغازی بر پایان وجود خود در غوطه شرقی می‌دانستند.

عناصر مسلح یک بار دیگر در بهار سال 2٬014 به دنبال تسلط بر این منطقه بودند، اما در این عملیات شکست خوردند. این شهر همچنین نوک پیکان واکنش ارتش سوریه به درگیری‌های غوطه بود که هزاران فرد مسلح در آن حضور داشتند و این عملیات از اتاق عملیات نظامی عربستان داخل اراضی استان توسط سلمان بن سلطان برادر بندر مدیریت می‌شد.

این پیشروی درحالیست که در هفته‌های اخیر جبهه جنوبی در درعا و جولان با تنش‌هایی همراه بوده است، عناصر سرویس‌های اطلاعاتی اردن و عربستان سعودی و اسرائیل برای حمایت از گروه‌های مسلح در این مناطق وارد عمل شده‌اند، این روند می‌طلبد که دمشق به اوضاع کنونی در دوما پایان دهد تا بتواند دیوار دفاعی جنوبی از پایتخت را کامل کند.

 در این راستا ولید معلم وزیر خارجه سوریه در مصاحبه مطبوعاتی در اواخر آگوست گذشته از شورای امنیت خواست تا با مقوله تروریست به صورت فراگیرتری مواجه شود تا تنها داعش و جبهه النصره را در بر نگیرد، بلکه جبهه اسلامی به رهبری زهران علوش را نیز شامل شود.

البته هنوز زود است که در مورد حتمی بودن درگیری‌ها در دوما نظر قطعی بدهیم، دمشق می‌داند که احتمال عقب‌نشینی تاکتیکی از سوی زهران علوش وجود دارد. همچنین این احتمال نیز وجود دارد که ارتش از ورود به شهری که حدود 500 هزار نفر جمعیت دارد خودداری کنند و به دنبال روزنه‌ای برای فرار عناصر مسلح از آن باشد .

از سوی دیگر علوش به خوبی می‌داند که این شهر پایتخت وی و کانون اصلی استقرار اوست و خروج او از این شهر پایان تسلط نظامی در آن و فروپاشی نقش منطقه‌ای وی را به دنبال خواهد داشت.

البته برگه باج‌گیری دیگری نیز وجود دارد که ممکن است زهران علوش برای حمایت از خود از حمله گسترده ارتش به شهر از آن استفاده کند، گزارش‌ها نشان می‌دهد که هزاران نفر از افراد ربوده شده شهر درعا العمالیه بعلاوه نظامیان ربوده شده به درعا منتقل شدند تا جیش الاسلام از آن‌ها به عنوان سپر انسانی و برگه معامله استفاده کند.

بنا بر تحولات موجود دو احتمال در افق راهبردی این منطقه وجود دارد:

اول: ارتش شهر را به سختی محاصره کند و فشارهای نظامی گسترده و عملیات فرسایشی طولانی مدتی را آغاز کند تا بتواند شهر را به آغوش ملت سوریه بازگرداند. این سناریو مشابه اتفاقاتی است که در شهر حمص روی داد.

دوم: تلاش برای مهار نظامی برای تحقق منافعی که نظام آنها را اولویت خود به شمار می‌آورد. در این راستا از بیش از یک سال پیش تلاش‌هایی آغاز شده و هیئت‌هایی از فعالان شهر به دمشق سفر می‌کنند تا این پرونده را دنبال کنند. این روند هرگاه تظاهراتی داخلی بر ضد تسلط علوش در شهر به وجود می‌آید تقویت می‌شود.

برخلاف درگیری‌های عین العرب در شمال سوریه اتفاقاتی که در جبهه جنوبی این کشور روی می‌دهد، نقش اسرائیل را کاملاً نشان می‌دهد. ناظران اعتقاد دارند سه جبهه خطرناک وجود دارد که ابعاد راهبردی در روند جنگ سوریه دارد، اولین جبهه دوما است که با توجه به دمشق اهمیت راهبردی دارد.

جبهه دوم مورک است که پیامدهای زیادی در حومه شمالی حماه دارد، جبهه سوم حلب است که ارتش پیشروی‌های خود را برای گرفتن این شهر از عناصر مسلح که در حومه آن مستقر هستند، دنبال می‌کند.

از شاخصه‌های اهمیت تحولات شمال حلب این است که فرانسوا اولاند رئیس جمهور فرانسه دیروز اعلام کرد که حلب شهر اصلی در درگیری بر ضد به تروریسم داعش است.
انتهای پیام/ر