موتور محرکه انقلاب چهاردهم فوریه بحرین و دلایل شکل‌گیری اعتراضات
خبرگزاری تسنیم: با وجودی که حدود چهار سال از آغاز انقلاب مردم بحرین می‌گذرد، سایه ناآرامی، خشونت آل‌خلیفه و رعب و وحشت بر این کشور همچنان حاکم است، با این حال مردم همچنان بر پیگیری مطالبات مشروع با وجود تلاش رژیم برای مهار انقلاب پافشاری می‌کنند.
به گزارش گروه بیبه گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، دوشنبه چهاردهم دومین ماه سال 2011 میلادی بود که شراره‌های انقلاب مسالمت آمیز مردم بحرین شعله‌ور شد، هرچند انقلاب‌های مردمی در تونس و مصر جانی دوباره به این اعتراضات داد که بیش از سه دهه و نیم است سرکوب می‌شود.
انتفاضه دهه نود؛ موتور محرکه انقلاب 2011
اگرچه انقلاب فراگیر و تمام‌عیار مردم بحرین از چهاردهم فوریه 2011 میلادی آغاز شده و همچنان هم با وجود اقدامات سرکوبگرانه آل‌خلیفه و همدستی مدعیان حقوق بشر با رژیم و حمایت گسترده آنها و نیز رژیم‌های مرتجعی همچون عربستان از سرکوبگران ادامه دارد، با این حال قیام چهار سال مردم بحرین یک قیام آنی و لحظه‌ای نبوده است بلکه ریشه‌های آن به سالها قبل از جمله سالهای 1994 تا 2000 برمی‌گردد که به انتفاضه دهه نود معروف شده است که با هدف دستیابی مردم بحرین به حقوق قانونی خود آغاز شد.
این اعتراضات با حضور مردم و گروه‌های اسلامی و چپگرا و دیگر گروه‌ها در فاصله سالهای 1994 تا 2000 میلادی برگزار و به کشته شدن حدود چهل نفر به‌ضرب گلوله نظامیان آل‌خلیفه منجر شد، این اعتراضات تا لحظه تکیه زدن حمدبن عیسی آل‌خلیفه بر تخت پادشاهی در سال 1999 میلادی ادامه یافت، حمدبن خلیفه در چهاردهم و پانزدهم فوریه 2001 همه‌پرسی درباره آنچه منشور فعالیت ملی خواند، برگزار کرد.
دلایل شکل‌گیری مجدد اعتراضات و شعله‌ور شدن شراره‌های انقلاب چهاردهم فوریه
درخواست برای ابطال قانون اساسی سال 2002 (که پادشاه بحرین پس از رأی‌گیری درباره منشور فعالیت ملی در فوریه 2001 تصویب کرد) و تدوین قانون اساسی جدید برای بحرین که به‌موجب آن دولت از سوی مردم انتخاب شود و مشروطه شدن سلطنت بر اساس قانون اساسی و برچیده شدن نظام فعلی که به‌موجب آن پارلمانی که اختیارات محدودی دارد، تشکیل می‌شود، آزادی تمام سیاستمداران و روحانیون شیعی از زندان که از آگوست 2010 در زندان بودند، انحلال پارلمان و لغو اختیارات قانون گذاری مجلس مشورتی منصوب پادشاه، ضرورت چرخش قدرت (قوه مجریه) بر اساس انتخابات آزاد، آزادی تشکیل احزاب، آزادی بیان و توقف دادن تابعیت به غیربحرینی‌ها که رژیم آل‌خلیفه با هدف تغییر بافت جمعیتی انجام می‌دهد و پایان تبعیض و رفتارهای ظالمانه با اکثریت جمعیت بحرین یعنی شیعیان، از مهمترین مطالبات مردم بحرین و مهمترین علل شکل‌گیری انقلاب چهاردهم فوریه 2011 است.
این در حالی است که حمدبن عیسی آل‌خلیفه، قانون اساسی سال 2002 را وضع کرد که هرچند اجازه اصلاحاتی از جمله انتخاب اعضای پارلمان را می‌دهد، اما آل‌خلیفه همچنان بر کابینه‌ای حاکم است که ریاست آن را عموی شاه بحرین از چهل سال پیش تاکنون به‌عهده دارد.
رهبری انقلاب مسالمت آمیز مردم بحرین را رهبرانی به‌عهده داشته‌اند که خواهان اصلاحات سیاسی و اقتصادی و مساوات در حقوق شده‌اند.
اعتراضات مردمی در بحرین، یک میلیارد و چهارصد میلیون دلار به اقتصاد به‌شدت وابسته بحرین زیان وارد کرده است.
روز خشم آغازگر انقلاب مظلوم مردم بحرین
با روند پرشتاب تحولات مصر و سرنگونی رژیم حسنی مبارک، فعالان حقوق بشر در بحرین خواستار برگزاری مراسم روز خشم در روز دوشنبه چهاردهم فوریه 2011 شدند، فعالان بحرینی همچنین از طریق فیس‌بوک و توییتر خواستار آغاز تظاهرات در همین روز یعنی چهاردهم فوریه و خواستار اصلاح و افزایش آزادی‌ها تحت شعار "روز خشم" شدند.
همچنین اعلام شد که اعتصاب اصلی نزدیک میدان مشهور اللؤلؤ منامه انجام خواهد شد تا به‌عنوان نماد تحرکات مسالمت آمیز مردم بحرین همانند تحرکات مردم مصر در میدان التحریر کانون انقلابی که به سرنگونی حسنی مبارک منجر شد، تبدیل شود.
بیانیه انقلاب 14 فوریه بحرین
انقلابیون بحرینی در روز 13 فوریه با صدور بیانیه‌ای، آغاز انقلاب مسالمت آمیز جدید علیه آل‌خلیفه را رسماً اعلام کردند که متن آن به این شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
در گذر زمان و قرنها، رسیدن به کرامت و آزادی، هدف بزرگ و ارزشمند ملتها بوده است و این آزادی و کرامت از راه آسان و صرفاً آرزوها به دست نمی‌آید، بلکه با فداکاری و صبر محقق می‌شود، به همین سبب ارزشمندترین چیزی است که ملتها می‌توانند به دست آورند.
ما (ملت بحرین) همانند دیگر ملتهای آزاد، ظلم، استبداد و دیکتاتوری را نمی‌پذیریم، زیرا ما ملتی هستیم که خواهان عدالت، کرامت و صلح است. بنابراین مردم به‌ویژه جوانان در تاریخ 14 فوریه به خیابان‌ها خواهند ریخت تا اصلاح نظام و پایان دوره فساد را خواستار شوند.
مطالبات مردم بحرین:
ــ آزادی فوری تمام زندانیان سیاسی و پرداخت غرامت به آنها
ــ پایان فوری فضای امنیتی حاکم بر کشور
ــ توقف اعطای تابعیت سیاسی و آغاز تحقیق فوری درباره اعطای تابعیت‌های سیاسی
ــ افزایش حقوق متناسب با شرایط معیشتی دشوار
ــ جلوگیری از میگساری، فحشا و روسپی‌گری و بستن عشرت‌کده‌ها و مراکز فساد در هتلها (رسانه‌ها گزارش داده بودند که شاه بحرین در پی ادامه اعتراضات گسترده مردمی، اخیراً دستور بستن برخی مراکز عیاشی و لهو و لعب در هتلهای چهارستاره را صادر کرده بود)
ــ توقف شکنجه و نقض حقوق بشر و بازخواست و محاکمه فوری جلادان
ــ برکناری نخست وزیری که بیش از چهل سال است همچنان در قدرت است (از جمله خواسته‌های مهم مردم بحرین است)
ــ درخواست برای اصلاح قانون اساسی به‌گونه‌ای که تضمین کننده مشارکت واقعی و تأثیرگذار ملت باشد
ــ انحلال پارلمان و اصلاح دایره حوزه‌های انتخاباتی به‌گونه‌ای که تضمین کننده مساوات و عدالت باشد (حوزه انتخاباتی یک واحد منطقه‌ای مستقل است که برای برگزاری انتخابات جداگانه در آن برای یک یا چندین کرسی پارلمانی مشخص می‌شود، البته به‌طور کلی تمام نظام‌های سیاسی از نظام دوایر (حوزه‌ها) انتخاباتی تبعیت نمی‌کنند، مثلاً در هلند انتخابات پارلمانی در تمام کشور به‌عنوان یک واحد بدون تعیین حوزه‌های انتخاباتی برگزار می‌شود)
ــ حل مشکل بیکاری، استخدام شهروندان اصلی (نه مهاجران و کسانی که برای تغییر بافت جمعیتی به‌نفع رژیم آل‌خلیفه به بحرین آورده شده‌اند) در بخش دولتی بدون هرگونه تبعیض
ــ لغو اختیارات قانون گذاری مجلس مشورتی
ــ اصلاح دستگاه قضایی و عدم‌سیاسی شدن آن
ــ گشوده شدن باب گفت‌وگوی مستقیم با جوانان مخالف
ــ تسریع در اجرای طرحهای مسکن.
در ادامه این بیانیه آمده است: علاقه شدید ما به میهنمان، بر شما (رژیم آل‌خلیفه) اجرای مطالبات ملت را ضروری می‌کند و شما باید این خواسته‌ها را جامه عمل بپوشانید، ما معتقدیم که ملت و میهن شایستگی بیشتری از آنچه گفته شد، دارند.
همچنین از همه گروه‌های سیاسی و فعالان و گروه‌های اجتماعی دعوت می‌کنیم کنار ملت قرار گیرند و از مطالباتش حمایت کنند و همدست و پشتیبان حکومت و ظالمان نباشند.
ویژگی‌های قیام مردم بحرین
فعالیت‌های مردمی در 14 فوریه و سازوکار انقلاب برای تحقق مطالبات مردمی و جلوگیری از بهانه‌جویی آل‌خلیفه برای سرکوب آن به این شکل بود:
ــ این بیانیه (انقلاب 14 فوریه) به تمام مناطق بحرین تعمیم می‌یابد.
ــ اینکه در هر منطقه‌ای هماهنگی مردمی به‌صورت مسالمت آمیز باشد و مردم عصرها و شبها و به‌شکل روزانه در مقابل ورودی هر منطقه متعلق به خودشان تظاهرات کنند به‌ویژه از مردم روستاهای القلعه و الحله می‌خواهیم در تظاهرات مشارکت کنند و از پیامدهای مشارکت خود مثل وارد آمدن خسارت به منازلشان نهراسند.
ــ تظاهرات باید مسالمت آمیز و متمدنانه باشد.
ــ آتش زدن لاستیک خودروها و منفجر کردن کپسول‌های گاز و تعدی به اموال عمومی ممنوع است.
ــ تظاهرکنندگان باید قرآن کریم و پارچه نوشته‌های مربوط به مطالبات مردمی را در دست بگیرند.
ــ امیدواریم که زندانیان هم دست به اعتصاب غذا بزنند.
ــ روز چهاردهم فوریه مصادف است با روز دوشنبه، تظاهرات از روز دوشنبه تا روز پنجشنبه (هفدهم فوریه 2011) به همان روشی که گفته شد، ادامه خواهد یافت، روز جمعه (هجدهم فوریه 2011) پس از نماز جمعه، تظاهرات گسترده‌ای در میدان اللؤلؤ یک اعتصاب تمام‌عیار و گسترده برای تحقق مطالبات است، برگزار می‌شود.
ــ متحدالشکل بودن پوشش، ترجیحاً پوشیدن کفن یا لباس مشکی
ــ از برادران درخواست می‌شود تخلفات نیروهای امنیتی را از طریق دوربین تلفن‌های همراه خود ثبت و ضبط کنند.
ــ از برادران حقوقی درخواست می‌شود از سازمان‌های بین المللی حقوقی و حقوقدانان برای مشاهده تخلفات نیروهای امنیتی به بحرین بیایند.
روزشمار انقلاب 14 فوریه بحرین
فوریه 2011
ــ نیروهای امنیتی آل‌خلیفه، با خشونت هرچه تمامتر میدان اللؤلؤ کانون اصلی قیام مردمی را پس از اوج گرفتن تظاهرات و درخواست معترضان برای ایجاد نظام جمهوری تخلیه کردند (الجزیره)
ــ چهاردهم فوریه: تظاهرات مردمی در چندین روستا برگزار شد که مردم طی آن خواستار بهبود خدمات شدند، نیروهای امنیتی با یورش به این روستاها، دو نفر را به شهادت رساندند.
پانزدهم فوریه
ــ حمدبن عیسی آل‌خلیفه پادشاه بحرین در اقدامی فریبنده در صفحه تلویزیون رسمی ظاهر شد و از کشته شدن دو نفر از تظاهرکنندگان عذرخواهی کرد.
شانزدهم فوریه
ــ هزاران بحرینی در میدان اللؤلؤ در منامه تجمع و این مکان را به‌عنوان مرکز فعالیت‌های ضدرژیم تبدیل کرده خواستار پادشاهی مبتنی بر قانون اساسی شدند.
هفدهم فوریه
ــ چهار تظاهرکننده در یورش نیروهای امنیتی به میدان اللؤلؤ به شهادت رسیدند، جنبش الوفاق بزرگترین جنبش مخالف آل‌خلیفه وابسته به اکثریت ملت بحرین یعنی شیعیان از پارلمان خارج شد.
هجدهم فوریه
ــ درگیری‌ها میان نیروهای امنیتی و تظاهرکنندگان به زخمی شدن ده‌ها نفر از آنها منجر شد و ولیعهد رژیم وعده انجام گفت‌وگوی ملی میان دولت و مخالفان را داد.
بیست و یکم فوریه
ــ لغو مسابقات اتومبیلرانی فرمول یک که قرار بود در بحرین برگزار شود.
بیست و دوم فوریه
ــ پادشاه بحرین دستور آزادی زندانیان شیعی را صادر کرد که به تشکیل یک گروه غیرقانونی از نظر رژیم و دست داشتن در آنچه تروریسم خوانده و انتشار آنچه اطلاعات دروغ توصیف کرده و نیز تلاش برای سرنگونی رژیم سلطنتی حاکم، متهم بودند.
ــ ده‌ها هزار نفر از تظاهرکنندگان بحرینی با وجود آزادی فعالان سیاسی به خیابان‌ها ریختند.
بیست و پنجم فوریه
ــ خالدبن احمد آل‌خلیفه وزیر خارجه بحرین وعده داد گفت‌وگوی ملی فراگیر آغاز شود.
بیست و ششم فوریه
ــ پادشاه بحرین اقدام به دادن امتیازهایی کرد که شامل برکناری وزیران مسکن، بهداشت، آب و برق بود، اما انقلابیون این اصلاحات را ناکافی دانستند.
ــ حسن مشیمع از مخالفان آل‌خلیفه با استفاده از عفو اعلام شده به بحرین بازگشت، وی برای جلوگیری از محاکمه حضوری‌اش به‌اتهام تلاش برای براندازی رژیم آل‌خلیفه به انگلیس رفته بود، مشیمع رهبر جنبش حق بحرین که یک جنبش شیعی است، به شمار می‌رود.
بیست و هشتم فوریه
صدها تظاهرکننده، با تشکیل زنجیره انسانی، ورودی‌های سه‌گانه پارلمان بحرین را برای جلوگیری از ورود اعضای مجلس مسدود کردند و ده‌ها معترض هم مقابل ورودی‌های وزارتخانه‌های آموزش، ساختمان رادیو و تلویزیون در شهر عیسی برای جلوگیری از ورود و خروج تجمع کردند و خواستار آزادی زندانیان شدند، اقدام نیروهای امنیتی آل‌خلیفه در تخلیه میدان اللؤلؤ با خشونت، انتقادهای جهانی را به‌دنبال داشت، اما منتقدان صرفاً خواستار خویشتن داری بحرینی‌ها شدند.
ادامه دارد... .
*
