شانزدهمین شب شاعر با تقدیر از محمدرضا سهرابینژاد برگزار شد
خبرگزاری تسنیم: بزرگداشت محمدرضا سهرابینژاد در شانزدهمین شب شاعر در نخلستان اوج برگزار شد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، بزرگداشت محمدرضا سهرابینژاد در شانزدهمین شب شاعر در نخلستان اوج برگزار شد. اسماعیل امینی؛ شاعر و نویسنده در ابتدای این مراسم گفت: خوشبختانه طی سالهای بعد از جوانی با آدمهایی آشنا شدم که خیلی شبیه شعرشان بودند که یکی از آنها استاد مشفق و دیگری آقای سهرابینژاد بود. آقای سهرابینژاد هیچ نقابی میان زندگی و شعر ندارد و هرگز در موضعی نبوده که بگوید از آموختن بینیاز است. هر وقت سهرابینژاد را دیدم سؤالاتی دارد و میخواهد جواب آنها را پیدا کند. او به ارجمندی و بیکرانگی، شعر را میفهمد در این روزگار با آدمهایی مواجهیم که احساس میکنند که غیر از آن کسی که هستند به نظر میرسند. اما هنرمند نباید به مرحلهای برسد که به آنچه گفته است، خشنود باشد. آقای سهرابینژاد هیچ به آنچه گفته خرسند نبوده و پژوهشهای ایشان در زمینه ادبیات هم قابل توجه است.
وی در پایان صحبتهای خود گفت: در حوزههای جدی مثل علم، شعر و فلسفه اساساً چیزی به نام چهره مطرح نداریم و شاید این در حوزه ورزشکاران و هنرمندان بگنجد اما در حوزه شعر نمیگنجد. هیچ یک از نویسندگان مطبوعات در نمایشگاه مطبوعات مرتضی حکیمی را نمیشناختند. از شما میخواهم که آن چهره مطرح را برای حوزه سینما و خوانندگی بگذارید و آن را وارد شعر و ادبیات نکنید. شاعر در اندیشه و آفرینش خود تجلی پیدا میکند و نه چهره.
در ادامه این مراسم حمیدرضا شکارسری منتقد و شاعر درباره سهرابینژاد و شعر او گفت: همیشه آرزو میکردم در این جلسات باشم. در سالهای پیروزی انقلاب جریانی به وجود آمد که نوعی جمهوری شعری بود چون همین مردم که رفرمهای قرن 20 را ایجاد کردند گفتند در تمام عرصهها باید حضور داشته باشیم و این قضیه از سالهای جنگ تشدید میشود و حضور پرتعداد شاعرانی را میبینیم که شاید بیش از 2 شعر نگفته بودند.
وی درباره جریان شعر انقلاب عنوان کرد: بخش مهمی از جریان شعر انقلاب مدیون افرادی است که جوان بودند اما تجربه شعری داشتند و قبل از انقلاب شعر را شروع کردند. اما بعدها به جریان انقلاب پیوستند. بنابراین شعر انقلاب مدیون چهرههایی است که به جریان انقلاب پیوستند اما پیش از انقلاب شعر میگفتند و پشتوانه شعر انقلاب بودند. تجربه پیش از انقلاب به شاعران انقلاب کمک کرد که بدون تکیه بر سنت و تجربه ادبی به سراغ شعر نروند. بسیاری از افراد با خواندن شعرهای ایشان که در سالهای پیش از انقلاب سروده بودند، خواهند گفت که پشتوانه شعر او متکی بر حماسه و بازیهای زبانی است.
شکارسری در توضیح نکته بعدی درباره سهرابینژاد و شعرش یادآور شد: آقای سهرابینژاد مانند بسیاری از شاعران انقلاب که موفق شدند مجموعه شعرشان را منتشر کنند آن را منتشر نکرد و مجموعه شعرهای ایشان دیر منتشر شد. این باعث شد بعدها امسال بنده که درباره شعر انقلاب تحقیق میکنیم، نام سهرابینژاد را فراموش کنیم.
وی افزود: یکی از کارهای پژوهشگران ادبی باید این باشد که نقش چهرههای برجسته ادبی و کمتر شناخته شده را بررسی کنند. اگر بپذیریم یکی از اثرات انقلاب احیای قالبهای شعر کلاسیک بود نقش آقای سهرابینژاد را باید در احیای قالبهای دو بیتی و رباعی محفوظ نگه داریم. در آن سالها ایشان تشخیص میدهند که قالب رباعی کاربرد بیشتری دارد و در واقع ضربه نهایی رباعی را تشخیص میدهد.
شکارسری درباره وجوه و دیگر مهارتهای سهرابینژاد توضیح داد: چه بسا برجستگی یک نفر در یک حوزه باعث غفلت ما از حوزههای دیگر شود و این نکته نباید مغفول بماند که آقای سهرابینژاد روزنامهنگار و نویسنده نیز هست. ابوالقاسم لاهوتی در سالهای مشروطه روزنامه بیستم و ملکالشعرای بهار نیز روزنامه بهار را منتشر کردند و حتماً اتفاقی میافتد که بحبوحه انقلابها شاعران خودشان را به جریان روزنامهنگاری نزدیک میکنند چون یکی از وظایف شعر انقلاب رسانهای است. بنابر این روزنامهنگاری میتواند یکی از محلهای جذب شاعران انقلاب باشد و بسیاری از شاعران معروف ما روزنامهنگار بودند. در سالهای بحرانهای اجتماعی و سیاسی شاعران میتوانند نقش فعالتری داشته باشند.
وی درباره تواناییهای دیگر ادبی سهرابینژاد افزود: ایشان شعر نو میسرودندو در سال 57 شعر نو متن و شعر کلاسیک حاشیه بود اما بعد از انقلاب شعر کلاسیک تبدیل به متن و شعر نو به حاشیه رفت. ایشان در هر دو مقطع از زمان متناسب با آن زمان حرکت میکردند. تجربههای نوسرایی انقلاب بعدها باعث انتشار مجموعه شعرهای نو میشود که حال و هوای حماسی دارد.
شکارسری در توضیح ویژگیهای شعر سهرابینژاد در پایان صحبتهای خود گفت: در هم بردن حماسه و عرفان توجه به نشانههای دینی و همچنین نقش ایشان در شعر دفاع مقدس از جمله ویژگیهای شعر اوست.
در ادامه این مراسم مشفق کاشانی شاعر پیشکسوت با تشکر از بزرگداشت علم و فرهنگ گفت: مسئله سنت مردهپرستی تا قبل از انقلاب اسلامی وجود داشت و اگر بزرگانی کارهایی انجام میدادند هیچ یادی از آنها نمیشد و بعد از مرگ یادشان میکردیم. اما بعد از انقلاب بزرگداشتها بیشتر برگزار شد.
وی درباره چگونگی آشنایی با سهرابینژاد عنوان کرد: آشنایی من با شاعر پیشکسوت و حماسهساز در قالبهای شعر فارسی به اوایل انقلاب برمیگردد و بیشتر آشناییام به واسطه آثاری بود که درباره انقلاب در روزنامهها میخواندم. آرزو داشتم ایشان را ببینم و بالاخره در جلسهای که با حجتالاسلام رشاد داشتیم با چهره آقای سهرابینژاد آشنا شدم و بعد از آن 12 سال در واحد ویرایش رادیو و بعد از آن در صدا و سیما همراه هم بودیم.
مشفق کاشانی ادامه داد: استاد سهرابینژاد در طول 30 سالی که خدمتشان در صدا و سیما و سفر به کلانشهرهای مختلف بودند، شخصیت منضبط و مردمداری داشت. هر کس لحظهای با او هم صحبت میشد فکر میکرد سالهای بسیاری است که او را میشناسد.
وی در پایان سخنان خود گفت: طی این سالها ترک اولا را از ایشان ندیدم. آثار و قالبهای رباعی و دو بیتی او همدم من در خانه است و در جلد دوم کتاب «خلوت انس» نظراتم را درباره سهرابینژاد بیان کردم.
در ادامه این مراسم کریم رجبزاده درباره آشنایی با سهرابینژاد گفت: از سالهای دور ایشان را میشناختم و شعرهای او را در مجله جوانان دیدم و علاوه بر این آقای سهرابینژاد در متن انقلاب بود و درباره این واقعه شعر نوشته و منتشر کرده است.
وی ادامه داد: او اثرات ماندگاری به جای گذاشته که رباعیات و دوبیتیهای وی بسیار برجسته است. او تنها برایمان رباعی ننوشت بلکه از امکانات روزمره زبان استفاده کرد و ضربالمثلهای فارسی را به خدمت گرفت. سهرابینژاد یک شاعر آئینی و مردمی و شیفته اهلبیت(ع) است. زیباترین رباعی و دوبیتیهای خود را درباره شهیدان کربلا نوشته است. هیچ کجا از رباعیها و دوبیتیهای سهرابینژاد ضعف ندیدم.
رجبزاده در پایان صحبتهای خود گفت: سهرابینژاد نظریه همفکران خود را میگیرد تا ضعف شعریاش برطرف شود به گمانم سهرابینژاد حافظ قرآن است اما آنقدر فروتن است که چیزی نگفته است. عشقورزی به قرآن او را به جایی برده است که غزل سعدی را براساس قرآن بیان میکند.
در ادامه این مراسم حسین اسرافیلی درباره سهرابینژاد گفت: او انسان بزرگواری است که قدردان محبتهاست. همچنین اندیشهها و تفکر دینی در وی رسوب کرده و با ائمه معصوم بسیار الفت دارد و شاید به همین دلیل باشد که به سعدی مراجعه میکند تا بنمایه کلام این شاعر را بیان کند. علاوه بر این نگاه طنزگونه ایشان هم قابل توجه است و این نگاه به گونهای است که دشمن را حقیر میکند.
وی در پایان صحبتهای خود گفت: رباعیها و دوبیتیهایی که آقای سهرابینژاد کار کرده است، برخواسته از جو عمومی و هیجانات جامعه در زمان جنگ بود. روح بزرگوارانه و انتقاد ایشان به قرآن و نهجالبلاغه باعث میشود که از گفتوگو با او لذت ببریم. آقای سهرابینژاد همچنان تفکرات انقلابی سالهای 57 را دارد.
در ادامه حجتالاسلام والمسلمین دعایی مدیر مسئول روزنامه اطلاعات درباره همکاری با بزرگان ادب و هنر گفت: اوایلی که در مؤسسه اطلاعات بودیم بنا بود مشی جدیدی را دنبال کنیم و با همکارانم مشورت کردیم، چه باید انجام دهیم و گفتند از بزرگانی دعوت کنیم که صفحات فرهنگی ما را در دست بگیرند. اولین نفری که به آن مراجعه کردم مرحومه طاهره صفارزاده بود و ایشان پذیرفتند هر چه میسرایند برای اولین بار برای چاپ به ما بدهند. بعدها آقای علیرضا قزوه صفحه (بشنو از نی را) نیز راه انداختند.
وی در پایان صحبتهای خود افزود: از جمله افراد دیگری که در رابطه با ادبیات با وی آشنا شدیم آقای سهرابینژاد بود که یاور ما در اطلاعات هفتگی و زمینه هنر و ادبیات شدند. ایشان سالهاست در کنار همکاری با رادیو با روزنامه اطلاعات همکاری دارد و به عنوان یک شاعر ارزشی و انقلابی شناخته میشود. در حال حاضر ایشان ویراستار فرهنگی صدا و سیما هستند و ستونی به نام امثالالحکم در روزنامه اطلاعات دارند.
محمدرضا سهرابینژاد در پایان این مراسم با تشکر از افرادی که زمینه این بزرگداشت را فراهم کردند، گفت: از همه شما بویژه حجتالاسلام دعایی که در همه مجالس فرهنگی حضور دارند تشکر میکنم. اگر کاری کردم براساس اعتقادم بوده است. راهی که تا به حال انتخاب کردیم به آن وفاداریم و باید به آن ادامه دهیم. همچنین از مؤسسه اوج نیز تشکر میکنم.
در پایان این مراسم با حضور حجتالاسلام دعایی، شیرینعلی گلمرادی، حسین قرائی و جمعی دیگر از ادبدوستان از محمدرضا سهرابینژاد تقدیر شد.
انتهای پیام/1