دیپلمات کانادایی: جنگ افغانستان فصل ننگینی در تاریخ کاناداست

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از هافینگتون پست، «ریچارد کالوین» یکی از دیپلمات‌های بخش تجارت بین‌الملل و امور خارجه «وزارت امور خارجه» کانادا، 5 سال پیش مدارکش مبنی بر نقش کانادا در شکنجه زندانیان افغان را به «کمیته مجلس عوام» این کشور ارائه کرد.

کالوین در افغانستان 17 ماه  به عنوان نماینده ارشد سابق «تیم بازسازی ولایتی» کانادا در قندهار و پس از آن، به عنوان سفیر کانادا در کابل فعالیت کرد.

وی به کمیته مجلس عوام کانادا در 18 سپتامبر سال 2009 میلادی گفت که برخلاف «کنوانسیون ژنو»، نیروهای کانادایی افغان‌ها را پس از دستگیری برای شکنجه به مقامات افغانستان تحویل می‌دهند.

دیپلمات ارشد سابق کانادا در افغانستان افزود: کتک زدن، شلاق با کابل برق، شکنجه با جریان الکتریسته، محرومیت از خواب، استفاده از حرارت و سوء استفاده جنسی (تجاوز جنسی) از رایج‌ترین شکنجه‌ها در آن زمان محسوب می‌شد.

کالوین اعتراف کرد: بسیاری از افراد دستگیر شده توسط نظامیان کانادایی هیچ ارتباطی با گروه‌های شبه‌نظامی نداشتند و سربازان کانادایی مردم بی‌گناه زیادی را دستگیر و برای شکنجه به مقامات افغانستان تحویل دادند.

«جرمی اسمیت» خبرنگار «گلوب اند مِیل» در افغانستان، نیز در خاطرات خود از جنگ افغانستان ضمن تأیید موضوع شکنجه زندانیان افغان نوشته است: این را همه می‌دانند برای زندانیانی که به دولت افغانستان تحویل داده می‌شدند، حوادث تأسف‌باری اتفاق می‌افتاد و هیچ‌کس نیز در مورد آن سخنی به میان نمی‌آورد.

«حزب محافظه‌کار» کانادا به رهبری «استفن هارپر»، انتشار این سوء رفتارها با زندانیان افغان را یک تهدید برای دولت کانادا می‌دانست و به همین دلیل مدارک مربوط به شکنجه‌های زندانیان افغان را مخفی می‌کرد و پارلمان کانادا را نیز وادار به سکوت نمود.

تاکنون  36 هزار مدرک دولتی در مورد شکنجه زندانیان افغان وجود دارد که در کانادا «سانسور» شده است.

اگرچه ممکن است مردم کانادا این موضوعات را فراموش کرده باشند اما مسئله شکنجه زندانیان هنوز حل نشده است.

مسئله شکنجه زندانیان افغان یکی از هزاران داستان سوء رفتار و آزار غربی‌ها در این کشور است؛ یکی دیگر از موارد آزار و اذیت، مسئله تجاوز به پسران جوان توسط سربازان کانادایی است که در کمپ و پیرامون کمپ کانادا در افغانستان اتفاق می‌افتاد و به دستور فرماندهان این کشور در افغانستان هنوز مخفی باقی مانده است.

«تورنتو استار» برای اولین بار در سال 2008 میلادی در مصاحبه خود با 7 فرمانده نظامی و پرسنل کانادایی در افغانستان فاش کرد: اطلاعاتی به دست فرماندهان کانادایی رسیده مبنی بر اینکه سربازان این کشور در افغانستان پسران جوان را برای تجاوز به درون و یا اطراف کمپ کانادایی «ویلسون» می‌آوردند.

«تراویس اسکوتن» یکی از سربازان کانادایی به رسانه‌ها گفت: در پی یک حادثه، وی جسد یک پسر بچه‌ای را که روده‌هایش بیرون افتاده بود و آثار جراحت‌های شدید در بدنش پیدا بود را دیده و پس از رسانه‌ای شدن موضوع توسط این سرباز کانادایی، «اداره بازرسی ملی کانادا» بدون این‌که حتی بازرس به افغانستان اعزام کند، اعلام کرد که پرونده این جنایت را در فرآیند بررسی ابتدائی قرار داده که پس از چندی پرونده بدون نتیجه مختومه اعلام شد.

دومین بررسی نظامی از سال 2008 میلادی آغاز شده که تاکنون پس از 6 سال هنوز نتیجه آن مشخص نشده است.

کالوین گفت: ما باید در خصوص پنهان‌کاری دولت کانادا ناراحت باشیم و تقاضای پاسخگویی از سوی دولت را داشته باشیم اما این موضوع تعجب‌برانگیز نیست که مأموریت کانادا در افغانستان چیزی به جز افتضاح به بار نیاورده است.

وی افزود: در تراژدی جنگ افغانستان، 158 سرباز، یک دیپلمات و چندین شهروند کانادایی در جریان مأموریت این کشور در افغانستان کشته شدند و همچنین کانادا حدود 18 میلیارد دلار در افغانستان هزینه کرده است اما دستاورد قابل توجهی برای ارائه ندارد.

نماینده ارشد سابق «تیم بازسازی ولایتی» کانادا در قندهار اظهار داشت: ولایت «قندهار» که تأمین امنیت آن بر عهده نیروهای کانادایی بود، در حال حاضر تحت کنترل نیروهای آمریکایی و افغان است و کاهش میزان حملات گروه طالبان به دلیل بهایی است که نیروهای افغان پرداخته‌اند اما نقض حقوق بشر توسط نیروهای افغان و آمریکا موجب پیوستن افراد به گروه طالبان می‌شود.

«سازمان بین‌المللی بحران» سال گذشته هشدار داد:‌ حضور گسترده نیروهای افغان و تاکتیک‌های خشن آن‌ها موجب نفرت مردم روستانشین و افزایش میزان خشونت در روستاها می‌شود.

«نیپا بانرجی» کسی که ریاست برنامه کمک کانادا به افغانستان را بین سال‌های 2003 تا 2006 میلادی برعهده داشته، در سال 2012 میلادی گفت: «پروژه‌های توسعه‌ای» کانادا در افغانستان پیشرفت زیادی نکرد.

وی افزود: علاوه بر پروژه‌های توسعه‌ای، تمامی پروژه‌های کانادا در افغانستان با شکست روبرو شد و هیچ دستاوردی در بر نداشته است؛ یکی از این پروژه‌های شکست‌خورده، پروژه سد «دهلا» و آبیاری بود که در سال 2008 آغاز اما هیچ‌وقت به افغان‌ها واگذار نشد.

«دیوید پاگلایز» یکی از شهروندان ایالت اتاوا کانادا، پس از بازدید از سد دهلا در اوایل سال جاری میلادی گزارش داد: این سد هنوز به صورت کامل راه‌اندازی نشده و در حال حاضر، 500 کیلومتر کانالی که کانادا برای تعمیر آن هزینه کرده، حتی 30 درصد آن هم از آب پر نشده است.

کالوین ادامه داد: از آن‌جایی که مالیات‌های مردم کانادا برای جنگ افغانستان هزینه می‌شود، تبلیغات‌ این کشور به اشکال مختلف نشان می‌دهد که دولت کانادا و کشورهای غربی در جنگ علیه طالبان پیروز شدند و پروژه‌های آن‌ها با موفقیت در حال انجام است.

در حالی که دانشگاه «رولاند پاریس» در شهر اتاوا، در تحلیل خود از جنگ افغانستان از اشتباهات کانادا در مأموریتش در این کشور می‌گوید: فرماندهان کانادایی زمانی که اوضاع قندهار وخیم‌تر شده بود، گزارش‌هایی مبنی بر پیشرفت را ارائه می‌کردند.

«تری استاونک» یکی از همکاران کالوین، نیز گفت: اگر بهای جنگ اولین قربانی آن باشد، بنابراین دموکراسی و حقوق شهروندی در کانادا نیز نباید زیر پا گذاشته شود.

تری در 9 دسامبر سال 2009 میلادی،‌ برای رسیدگی به پروند‌های زندانیان افغان که کالوین گواهی داده بود، وارد میدان شد و راه ورود خود به «بلوک شرق پارلمان هیل» که توسط «سرویس امنیتی سنا» کنترل می‌شد را در پیش گرفت.

اگرچه که سرویس امنیتی سنا به ظاهر از اقدامات تری حمایت می‌کرد اما در واقع وی را تهدیدی برای سنا می‌دانست و پس از چندی تقاضای استیضاح وی را ارائه کرد اما تری با مخالفت در برابر این عمل اعلام کرد که حق دارد در دادگاه عمومی حاضر شود.

پس از آن‌ تری دستگیر و در سلول افراد جنایتکار زندانی شد.

به عقیده کالوین، دخالت کانادا در جنگ افغانستان فقط یک فصلی شرم‌آور در تاریخ کانادا است که هم خسارت به کشور افغانستان و هم خسارت به دموکراسی و آزادی‌های مدنی کانادا وارد کرده است و تنها کاری که مردم و فعالان دموکراسی در کانادا می‌توانند انجام دهند، انعکاس وقایع جنگ عراق است زیرا کانادا در این جنگ نیز شرکت کرده است.

انتهای پیام/پ