پرونده سیاه آل خلیفه و حقوق بشر؛ابعاد تکان دهنده خشونت حاکمان بحرین

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، سه سال از انقلاب مسالمت آمیز مردم بحرین می‌گذرد، انقلابی که بر خلاف لیبی و حتی مصر، انقلابیون هرگز به خشونت و انقلاب مسلحانه روی نیاوردند.

شکنجه بدنی و روحی سازمان یافته شهروندان

انقلاب مردم بحرین از یک نظر مظلوم‌ترین انقلاب عهد بیداری اسلامی است، زیرا هیچ یک از کشورهای مدعی دفاع از حقوق بشر و در راس آنها آمریکا در طول این سه سال، نه تنها اقدامی برای وادار کردن آل خلیفه به توقف اقدامات ضد انسانی خود علیه مردم بحرین انجام ندادند، بلکه با سکوت و نوع سیاست ها و رفتارهای خود، عملا این رژیم را برای ادامه نقض حقوق بشر تشویق کردند در گیرودار انقلاب و شکنجه انقلابیون به دست نزدیک ترین افراد به رژیم، از عامل سرکوب مردم برای سفر به کشورهای خود دعوت به عمل می آورند.

نیروهای امنیتی آل خلیفه با پشتیبانی نظامیان سعودی و اماراتی، هر تجمع اعتراض آمیزی را از اولین روزهای انقلاب مسالمت آمیز چهاردهم فوریه 2011 تا امروز با خشونت هر چه تمام تر سرکوب کرده اند.

ربودن شهروندان و شکنجه آنها از سوی دستگاه های امنیتی رژیم حاکم بر بحرین و جنایات هولناک آن در حق زنان و کودکان و حتی افراد سالخورده، حتی صدای مجامع حقوق بشری را درآورد. مرکز حقوق بشر بحرین بارها از نقض فزاینده حقوق بشر در این کشور ابراز نگرانی کرده است.

از همان روزهای نخست انقلاب فراگیر مردم بحرین، رژیم آل خلیفه، رویکرد خشونت آمیز را برای مقابله با خواسته های مشروع مردم در پیش گرفت.

شکنجه وحشیانه و سازمان یافته شهروندان معترض در بازداشتگاه ها سبب جان باختن شمار قابل توجهی از آنها شد به طوری که مرکز حقوق بشر بحرین تنها در طول 9 روز در ماه می 2011، از شهادت چهار نفر از شهروندان معترض در زندان های رژیم از جمله بنیانگذار روزنامه الوسط به سبب شکنجه شدید خبر داده بود.

در گزارش آماری مرکز حقوق بشر بحرین به بازداشت بیش از 900 نفر از شهروندان از جمله برخی رهبران گروه های مخالف، فعالان حقوق بشر، پزشکان، معلمان، ورزشکاران، زنان و حتی کودکان از لحظه ای که رژیم موج سرکوب خونین مردم را از طریق ارتش و نیروهای امنیتی و پشتیبانی نظامیان سعودی و اماراتی آغاز کرد، اشاره شده است.

موارد شهادت بازداشت شدگان زیر شکنجه از صبح یکشنبه سوم آوریل 2011 کشف شد، به طوری که در آن زمان، حسن جاسم مکی شهروند 39 ساله بحرینی ساکن منطقه کرزکان در بازداشتگاه رژیم بر اثر شدت شکنجه به شهادت رسید، هر چند خبرگزاری رسمی رژیم مدعی شد وی بر اثر بیماری جان باخته است، ر حالی که هنگام تحویل پیکر حسن جاسم، آثار شکجه بر روی آن نمایان بود تا مشخص شود علت واقعی شهادت وی، شکنجه بوده است.

رئیس دادگاه موسوم به سلامت ملی استیناف آل خلیفه یعنی دادگاه نظامی مرتبط با قانون فوق العاده در هشتم آوریل 2011 میلادی، انتشار هرگونه اطلاعات یا بیانیه یا اخبار مربوط به افرادی را که در مقابل دادگاه های موسوم به سلامت ملی محاکمه می شوند، در رسانه ها ممنوع اعلام کرده بود تا به زعم خود مردم و جامعه جهانی از شکنجه معترضان و اقدامات وحشیانه نیروهای امنیتی مطلع نشوند.

روز جمعه نهم آوریل 2011 میلادی بود که وزارت کشور رژیم بحرین از طریق سایت الکترونیک خود به شهادت دو نفر دیگر از بازداشت شدگان به نام های علی عیسی صقر 31 ساله و زکریا راشد حسن 40 ساله در زندان اعتراف کرد.

این در حالی بود که هیاتی از سازمان های حقوق بشر بین المللی هنگام معاینه جسد شهید صقر بر اساس تصاویر و نوار ویدئویی که بسیاری از رسانه های جهانی منتشر کردند، مشخص شد که این شهید در معرض شکنجه وحشیانه قرار داشته بود و آثار شکنجه بر روی جسد وی نمایان بود.
اقدام نیروهای امنیتی آل خلیفه در شکنجه علی عیسی صقر که به شهادت وی منجر شد، در حالی بود که صقر دو روز پیش از اعلام شهادتش به سبب تهدیدهای دستگاه های امنیتی علیه خانواده اش، خود را به آنها معرفی کرده بود.

وزارت کشور رژیم بحرین برای فریب افکارعمومی و تلاش برای پنهان کردن آثار شکنجه در جسد شهید صقر، دو تصویر از جسد وی از فاصله دور گرفت.

زکریا راشد حسن العشیری هم زیر شکنجه به شهادت رسید، هر چند رژیم، اتهامات بی اساسی را علیه این شهید همچون تحریک به نفرت از حاکمیت و انتشار اخبار دروغ و دعوت به طایفه گری و براندازی رژیم مطرح کرده و مدعی شد وی به خاطر ابتلا به بیماری جان باخته است، اما آثار شکنجه بر روی پیکر این شهید هم نمایان بود.

یک روز بعد یعنی شنبه دهم آوریل 2011، نبیل رجب رئیس مرکز حقوق بشر بحرین تصاویری را در تویتر درباره علی عیسی صقر منتشر کرد که بر خلاف تصاویر منتشر شده از سوی آل خلیفه بود و نشان می داد که وی بر اثر شکنجه شهید شده است.

این افشاگری سبب برخورد فوری دستگاه های امنیتی با نبیل رجب و احضار وی به دادستان نظامی شد که وی در این زمینه تاکید کرد علت احضار من، افشای جنایات سازمان یافته ای که مقامات بحرین در حق تظاهرکنندگان و معترضان بی دفاع مرتکب می شوند، به رسانه های جهانی و سازمان های حقوق بشر بین المللی بوده است.

آل خلیفه که هر روز به خاطر افشای ابعاد بیشتری از جنایاتش علیه مردم و نقض حقوق آنها در سطح جهانی رسواتر می شد، به دروغگویی و اتهام زنی علیه منتشر کنندگان تصاویر شکنجه قربانیان پرداخت و در این زمینه البلوشی وزیر توسعه اجتماعی رژیم در یک کنفرانس مطبوعاتی مدعی شد تصاویر منتشر شده از علی صقر، ساختگوی و غیر واقعی است، اما بلافاصله نماینده یکی از رسانه های جهانی در این کنفرانس خطاب به وزیر بحرینی گفت وی شخصا جسد را معاینه کرده و آثار شکنجه را که هولناک بود، در وی مشاهده کرده است و تصاویر منتشر شده در این زمینه هم کاملا واقعی است.

سه شنبه 12 آوریل 2011، وزارت کشور رژیم از  شهادت کریم فخراوی چهارمین زندانی دربند خود خبر داد، فخراوی موسس روزنامه مستقل الوسط و عضو موسس جمعیت الوفاق بود.

هنگام تحویل پیکر فخراوی، یکی از نزدیکان شهید گفته بود که مقامات رژیم در بیمارستان سلمانیه به آنها دستور داده اند به هیچ کسی نباید اجازه دهند از پیکر شهید مطلع شده یا از آن عکس بگیرند، این در حالی بود که رژیم مدعی شده بود قربانی بر اثر بیماری کلیوی جان باخته، اما آثار شکنجه وحشتناک بر روی جسد شهید دروغ بودن ادعای رژیم را ثابت کرد.

با افشای شکنجه وحشیانه شهروندان در بازداشتگاه های آل خلیفه، رژیم تحویل اجساد شهدا را مشروط به امضای گواهی نامه فوتی می کرد که در این گواهی نامه آمده بود هیچ آثاری از شکنجه و ضرب و شتم در آن وجود ندارد تا با این ترفند، از هرگونه بازخواست و محاکمه در آینده فرار کند.

مرکز حقوق بشر بحرین از دستیابی به اطلاعاتی خبر داده بود که نشان می داد بازداشت شدگان از جمله ابراهیم شریف دبیرکل جمعیت وعد و حسن مشیمع دبیرکل جنبش حق در معرض شکنجه سازمان یافته و رفتارهای غیر انسانی نیروهای امنیتی رژیم آل خلیفه قرار داشته اند. این مرکز از افزایش تعداد شهدا در بازداشتگاه های رژیم و تهدید خانواده های قربانیان در صورتی که اقدامی بر خلاف خواسته مقامات رژیم انجام دهند، ابراز نگرانی کرده بود.

سازمان دیده بان حقوق بشر هم در آن زمان در بیانیه ای از مقامات بحرینی خواسته بود در خصوص موارد جان باختن قربانیان در زندان های خود تحقیق کنند.

سازمان یونسکو هم در بیانیه ای از رژیم آل خلیفه خواسته بود در خصوص کشته شدن دو خبرنگار در زندان تحقیق کند.

نبیل رجب رئیس مرکز حقوق بشر بحرین در واکنش به ادامه شهادت زندانیان در پی اعتراضات مسالمت آمیز مردم گفته بود مجامع بین المللی از جمله سازمان صلیب سرخ جهانی باید فورا برای تحقیق درباره حوادث قتل اخیر بر اثر شکنجه وارد عمل شده و برای اطلاع از وضع ناگوار زندانیان سیاسی از زندان های بحرین بازدید کنند.

مرکز حقوق بشر بحرین خواستار روشن شدن سرنوشت مفقودان، توقف بازداشت ظالمانه و یورش وحشیانه به منازل مردم و تحقیق بی طرفانه و فوری درباره موارد فوت زیر شکنجه سازمان یافته در بازداشتگاه های رژیم شده بود.

شکنجه مردم توسط نزدیکان دیکتاتور بحرین

هفدهم آگوست 2011 میلادی، مرکز حقوق بشر بحرین خبر تکان دهنده دیگری را از نقض حقوق بشر در بحرین فاش کرد و آن هم مربوط به مشارکت اعضای خاندان حاکم بر بحرین در بازداشتگاه ها بود که شخصا به ضرب و شتم و شکنجه زندانیان سیاسی دست می زنند.

افرادی همچون ناصر بن حمد آل خلیفه و خالد بن حمد آل خلیفه فرزندان پادشاه بحرین، نوره بنت ابراهیم آل خلیفه، خلیفه بن عبدالله آل خلیفه(رئیس دستگاه امنیت داخلی) و خلیفه بن احمد آل خلیفه(فرمانده پلیس استان جنوبی) از جمله اعضای خاندان حاکم بر بحرین به شمار می روند که نامشان در فهرست شکنجه کنندگان مردم بی دفاع ثبت شده است که دست داشتن نزدیکان شاه بحرین در ضرب و شتم و شکنجه معترضانی که خواستار دموکراسی و حقوق مشروع خود هستند، نگرانی شدید مرکز حقوق بشر بحرین را به دنبال داشت.

پس از سرکوب جنبش مسالمت آمیز مردمی، افشای مشارکت افراد نزدیک به دیکتاتور بحرین در شکنجه معترضان، موجی از نگرانی درباره گسترش روزافزون نقض حقوق قشر به وجود آورد.

اولین قربانی شکنجه توسط نزدیکان رژیم، شاعره مبارزی به نام "آیات القرمزی" بود که به سبب سرودن قصیده ای علیه رژیم در جریان اعتراضات مسالمت آمیز در میدان اللولوء دستگیر شد، نیروهای امنیتی که لباس شخصی به تن داشتند، وی را دستگیر کرده و به بازداشتگاه بردند. آیات القرمزی پس از آزادی از شکنجه خود توسط مردان و زنان از جمله نوره بنت ابراهیم آل خلیفه سخن گفت.

آیات القرمزی گفت نوره بنت ابراهیم پس از فحاشی و انداختن آب دهان و چند بار سیلی زدن به وی، تهدید کرد که زبانش را قطع خواهد کرد، وقتی آیات القرمزی در مقابل تهدیدهای این عضو خاندان آل خلیفه مقاومت کرد، به شکنجه وی با برق و دستگاه های مخصوص شکنجه اقدام کرد در حالی که از عبارت های طایفه ای ضد شیعی علیه وی استفاده می کرد و خطاب به وی می گفت کسانی که تو از آنها انتقاد می کنی(یعنی آل خلیفه)، اربابان تو هستند و تا ابد در قدرت خواهند بود، چه بخواهی چه نخواهی !

هتک حرمت مردم در بازداشتگاه ها

قربانی دیگر، دکتر فاطمه حاجی بود که نوره عضو خاندان حاکم بر بحرین از وی می خواهد اعتراف کند، وقتی فاطمه گفت گناهی جز درمان بیماران مرتکب نشده، نوره وی را تهدید می کند که اگر اعتراف نکند، او را همانند دکتر العکری شکنجه خواهد کرد و در ادامه نوره به مدت 25 دقیقه به فحاشی و ضرب و شتم این دکتر مردم دوست ادامه می دهد و سپس با باتوم او را مورد شکنجه قرار می می دهد و از شوک الکتریکی هم برای شکنجه وی استفاده می کند و در اقدامی غیر انسانی و وحشیانه به گروهی از مردانی که تحت ریاستش قرار دارند دستور می دهد به این زن بی دفاع تجاوز کنند در حالی که با رقص و آواز و درآوردن صدای حیوانات، فضای رعب آوری را برای دکتر حاجی ایجاد می کنند.

دیگر قربانی شکنجه، دانشجویی به نام فاطمه البقالی در دانشکده تربیت معلم دانشگاه بحرین بود که روز نهم می 2011 دستگیر شد که در بازداشتگاه الرفاع الغربی از سوی خلیفه بن احمد آل خلیفه مورد بازجویی قرار گرفت که این مقام آل خلیفه از واژه های توهین آمیز علیه  وی استفاده کرد و پس از ضرب و شتم فاطمه و لگد زدن به وی، این گونه خطاب به وی گفت " شما شیعیان، سپاسگزار اربابان خود یعنی آل خلیفه نیستید" در ادامه مزدورانی که کنار خلیفه  بن احمد بودند، فاطمه را تهدید می کنند در صورتی که سخنی درباره شکنجه خود بگوید، او را مورد تجاوز جنسی قرار خواهند داد.

خلیفه بن احمد آل خلیفه در مارس 2011 به همراه نیروهای امنیتی به دست به مردم حمله ور شده بود.

چند شهروند دیگر از جمله عبدالله عیسی المحروس تاکید کرده بودند که در معرض شکنجه وحشیانه اعضای خاندان حاکم بر بحرین قرار گرفته اند.

ادامه دارد...

انتهای پیام/ر