نقش فرهنگیان در انقلاب بحرین؛ تراژدی بازداشت، شکنجه، اخراج و محاکمه

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، معلمان از طریق همبستگی با مطالبات مردم و دعوت به اعتصاب در اعتراض به حملات وحشیانه نیروهای امنیتی به مردم بی دفاع در فوریه 2014 برای فشار بر رژیم به منظور احترام به حقوق بشر و تسلیم در برابر خواسته های مردم نقش اساسی در انتفاضه چهاردهم فوریه 2011 ایفا کردند.

نقش قوی معلمان در حمایت از انتفاضه مردم سبب حملات سرکوبگرانه نیروهای امنیتی آل خلیفه شد و این قشر فرهنگی با بازداشت های ظالمانه، محاکمه های نظامی، شکنجه، اخراج از کار و محرومیت از دریافت حقوق روبرو و رنج فراوانی متحمل شدند.

پس از واکنش خشونت بار رژیم به تظاهرات مسالمت آمیز چهاردهم فوریه 2011 و حملات بی رحمانه به مردم بی دفاع از میدان اللولوء در هفدهم فوریه و خیابان های شهرهای مختلف که حتی ارتش هم وارد خیابان شد و به کشتار تظاهرکنندگان پرداخت و طی آن هفت نفر شهید و صدها نفر زخمی شدند، اتحادیه معلمان بحرین روز بیستم فوریه، خواستار اعتصاب برای فشار بر رژیم شد تا به حقوق بشر احترام گذاشته و به مطالبات مردم پاسخ دهد.

بیش از پنج هزار معلم در اعتصاب خارج از مدارس شرکت کرده و خواستار اصلاح سیاسی و تحقیق در خصوص کشتار تظاهرکنندگان صلح جو شدند و پس از آنکه رژیم مجبور به خارج کردن ارتش از خیابان ها و تضمین امنیت تظاهرکنندگان در میدان اللولوء شد، این اعتصاب در روز بیست و سه فوریه متوقف شد.

سایه رعب و وحشت بر مدارس ؛ بازداشت در مدارس و حمله به منازل

بر اساس گزارش مرکز حقوق بشر بحرین، روز دهم مارس 2011، اخباری از برخورد میان دانش آموزان طرفدار دموکراسی(اکثریت) و دانش آموزان طرفدار رژیم(اقلیت) در مدرسه دخترانه سار رخ داد. حادثه مشابهی در مدرسه یثرب رخ داد، اما پس از پخش اخبار دروغ از طریق رادیو تلویزیون رژیم، اولیای دانش آموزان که نگران به خطر افتادن جان بچه هایشان بودند، به سمت مدارس حرکت کردند، اخبار دروغ رسانه های رژیم، حالتی از ترس و وحشت در میان دانش آموزان ایجاد کرد به طوری که دو نفر از دانش آموزان از شدت ترس از هوش رفتند.

در مدرسه الحوره، دانش آموزان از رفتار توهین آمیزی که با آنها پس از سرکوب معترضان در میدان اللولوء شد، به مدیر مدرسه شکایت کردند.
در مدارس دیگر، میانگین حضور دانش آموزان به سبب نبود امنیت و وحشت بسیار اندک بود .

اقدامات اعتراضی دانش آموزان در مدارس تا جایی بود که وزارت آموزش رژیم آل خلیفه در بیانیه تهدیدآمیز اعلام کرد هر مدرسه ای که شاهد چنین اقداماتی باشد، تعطیل خواهد شد.

با ادامه موج رعب و وحشت در مدارس و نگرانی فزاینده والدین دانش آموزان از به خطر افتادن جان فرزندانشان در پی حملات نیروهای امنیتی و مزدوران رژیم به بسیاری از مدارس و همچنین دانشگاه بحرین، دومین اعتصاب در چهاردهم تا بیست وسوم مارس اعلام شد تا معلمان نگرانی خود را درباره امنیت و سلامتی خود و دانش آموزان ابراز کنند، با این حال و پس از اعلام حکومت نظامی در 15 مارس و آنچه رژیم از آن به حالت سلامت ملی یاد می کرد، رژیم، مطالبات معلمان و شرکت کنندگان در تظاهرات و اعتصابات را با خشونت پاسخ داد که به موج بازداشت و اخراج و قطع حقوق معلمان منجر شد.

بیستم مارس 2011 بود که منزل مهدی ابودیب رئیس اتحادیه معلمان بحرین هدف حمله شبانه نیروهای امنیتی آل خلیفه قرار گرفت، وی درمنزلش نبود، اما نیروهای امنیتی به بازجویی از همسر و فرزندانش به مدت دو ساعت پرداختند.

موج بازداشت معلمان مخالف رژیم با بازداشت جلیله السلمان معاون رئیس اتحادیه معلمان در 29 مارس 2011 تشدید شد .

بازداشت معلمان روز بعد یعنی سی ام مارس هم ادامه یافت و چند عضو اتحادیه معلمان بحرین بازداشت شدند.

نقش تاثیرگذار جامعه فرهنگی بحرین در انقلاب 14 فوریه

تمام معلمان دستگیر شده به مدت چند هفته از هرگونه ارتباط با خانواده ها یا وکلایشان محروم شدند.

نقش تاثیرگذار قشر فرهنگیان بحرین بر حرکت رو به جلو قطار انقلاب مردم بحرین سبب شد تا در هفتم آوریل 2011 میلادی، وزارت امور توسعه اجتماعی رژیم، انحلال اتحادیه معلمان را اعلام کند.

آل خلیفه با متهم کردن اتحادیه معلمان به صدور بیانیه های تحریک آمیز و دعوت به اعتصاب در مدارس و اخلال در مراکز آموزشی تلاش کرد تا بازداشت گسترده و اخراج معلمان را توجیه کند.

روز ششم ژوئن 2011 میلادی، محاکمه مهدی ابودیب رئیس اتحادیه معلمان و معاون وی، جلیله السلمان در دادگاهی نظامی به اتهامات غیر قابل توجیه همچون تحریک دیگران به ارتکاب جرایم و دعوت به تنفر از رژیم و براندازی آن، انتشار اخبار و اطلاعات دروغ و حاضر نشدن در سر کار و تشویق دیگران به مشارکت در تجمعات غیر قانونی! آغاز شد.

اقدامات سرکوبگرانه دستگاه های امنیتی آل خلیفه تنها به اعضای اتحادیه معلمان محدود نشد، بلکه تمام معلمانی را که با انتفاضه مردم همراهی می کردند، فرا گرفت و همگی در معرض بدرفتاری و شکنجه قرار گرفتند.

بازداشت 66 معلم به مرکز حقوق بشر بحرین گزارش شد، هر چند آمار واقعی معلمان بازداشت شده بیشتر از این رقم اعلام شده بود، معلمان زن در معرض هجمه گسترده قرار داشتند به طوری که 74 درصد بازداشتی ها، معلمان زن بودند و نیروهای امنیتی به دست کم 15 مدرسه دختران حمله کردند و به بازداشت معلمان و دانش آموزان دست زدند و آنها را در بازداشتگاه های پلیس مورد ضرب و شتم قرار دادند.

در یازدهم آوریل 2011، سه معلم مدرسه ابتدایی البسیتین به مرکز پلیس فرا خوانده شدند و از ساعت 11 صبح تا یک و نیم بامداد مورد بازجویی قرار گرفتند، روز بعد هم سه معلم دیگر در حالی که چشمانشان را بسته بودند، مورد بازجویی و اهانت قرار گرفتند. بیستم می 2011 هم 9 معلمم به مرکز پلیس المحرق فرا خوانده شده و از ساعت 11 صبح تا چهار عصر مورد بازجویی قرار گرفتند.

روز دوازدهم آوریل 2011، نیروهای امنیتی، زهراء الحایکی معلم مدرسه ابتدایی الدیر را در حالی که از نظر سلامت جسمانی وضع مناسبی نداشت، به مرکز پلیس بودند که در آنجا در معرض رفتار توهین آمیز و خشن قرار گرفت.

امینه عبدالنبی الملا نیز که معلم هنر همان مدرسه بود، ساعت یک و نیم بامداد همان روز در منزلش بازداشت شد، او در مدت 10 روز در معرض شدیدترین انواع شکنجه قرار گرفت. چهار معلم دیگر مدرسه الدیر در روز یازدهم می همان سال بازداشت شدند.

روز نوزدهم آوریل 2011 در خلال حملات شبانه مستمر و سرکوب مردم روستاها، گروه سرود گارد ملی تصمیم گرفت در مدرسه دخترانه یثرب در روز وفاداری به پادشاه بحرین، مراسمی را اجرا کند، اما بیشتر دانش آموزان این مدرسه مخالف رژیم بودند و به مخالفت با آن پرداختند، صبح روز بعد، نیروهای امنیتی رژیم به این مدرسه حمله ور شدند و فضایی از رعب و وحشت را در میان دانش آموزان به وجود آوردند و برخی از آنها را مورد ضرب و شتم قرار دادند و با الفاظ زشت و زننده به آنها توهین کردند.

در همان روز، هشت معلم را دستگیر کردند و در مرکز پلیس مورد اهانت و شکنجه بدنی قرار دادند.

مدرسه دخترانه شهر حمد هم از جمله مدارسی بود که از حملات نیروهای امنیتی رژیم در امان نبود و معلمان این مدرسه را پس از انتقال به مرکز پلیس در معرض شکنجه و رفتارهای غیر انسانی قرار دادند.

تا دو روز پیش از پایان حالت موسوم به سلامت ملی(حکومت نظامی)، حملات نیروهای امنیتی و مزدوران رژیم به مدارس ادامه داشت. روز بیست و پنجم می، ساعت 9 صبح، نیروهای امنیتی به مدرسه ابتدایی دخترانه القیروان هجوم بردند و معلمان این مدرسه را پیش از سوار شدن به اتوبوس با رفتارهای زننده خود در اتاق جلسات جمع کردند که این معلمان در معرض حملات وحشیانه و بدرفتاری قرار گرفتند.

تعداد زیادی از مدارس در معرض حملات نیروهای امنیتی رژیم و عده زیادی از معلمان در معرض بازداشت، بازجویی و شکنجه قرار گرفتند و اتهامات بی اساسی که از سوی رژیم مطرح شد، نقض حقوق معلمان در آزادی بیان و تظاهرات مسالمت آمیز را بیش از پیش نشان داد.

شکنجه و اهانتو هتک حرمت

تمام معلمانی که بازداشت شده و مورد بازجویی قرار گرفتند، با رفتارهای زشت نیروهای امنیتی روبرو شدند.یکی از معلمان زن بازداشت شده می گوید مرا در حالی که دستانم بسته بود، به شکل مستمر از ناحیه سر و پشت مورد ضرب و شتم قرار می دادند.  نیروهای امنیتی مرا به صورت برعکس آویزان کردند و بدترین اهانت ها و الفاظ زننده را علیه من به کار می بردند، نیروهای امنیتی همکار این معلم را هم به مرکز پلیس فراخوانده و مورد ضرب و شتم و اهانت و شکنجه قرار دادند.

سمیره یکی از معلمان زن می گوید به همراه برخی همکارانش به مرکز بازجویی منتقل شدند و در معرض اهانت و تمسخر نیروهای امنیتی قرار  گرفتند. او می گوید برادر یکی از همکارانش هم در بازداشت رژیم بود که به همین سبب بیشتر از دیگر معلمان در معرض ضرب و شتم از ناحیه سر و صورت قرار گرفت.

لیلی معلم دیگری بود که از ناحیه سر به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفت.

خبرگزاری فرانسه به نقل از یکی از معلمان زن در ماه آوریل گزارش داده بود که نیروهای امنیتی آل خلیفه وی را تهدید کرده اند در صورتی که به نقض خود در تظاهرات اعتراف نکنند، او را مورد تجاوز جنسی قرار خواهند داد.

معلمی دیگر از مدرسه دخترانه القیروان گفته است وی به همراه 25 نفر دیگر از همکارانش صبح بیست و پنجم می با دو اتوبوس به بازداشتگاه منتقل شدند و نیروهای امنیتی آنها را تهدید به تعرض جنسی کردند، در بازداشتگاه ما را مجبور به خواندن سرود رژیم و گفتن این جمله اجباری که مردم خلیفه بن سلمان(نخست وزیر آل خلیفه که 42 سال در مسند قدرت است) را می خواهند، این معلم می گوید بیشتر زنان در معرض آزارهای جنسی قرار گرفتند.

وی با بیان اینکه نمی تواند به برخی رفتارهای زننده نیروهای امنیتی اشاره کند، گفت معلمان را به متهم به طرفداری از ایران می کردند و با این اتهام، آنها را در معرض شکنجه و اهانت قرار می دادند و در پایان آنها را مجبور می کردند تعهدنامه ای را امضا کنند که هر گاه از آنها خواسته شد به مرکز پلیس مراجعه کنند.

مرکز حقوق بشر بحرین از ده ها مورد شکنجه و اهانت در حق معلمان مدارس متعددی در این کشور خبر داده است و گزارش های زیادی در این زمینه جمع آوری کرده است.

تعلیق و اخراج از کار و محرومیت از حقوق از جمله شیوه های غیر انسانی آل خلیفه در برخورد با معلمان معترض اعلام شده است.

روز بیست و هفتم ژوئن 2011 گزارشی هایی از اخراج 60 کارمند از وزارت آموزش بحرین منتشر شد که بیشتر آنها معلم بودند.

این در حالی است که ماجد النعیمی وزیر آموزش رژیم آل خلیفه در پنجم ژوئن 2011 مدعی شده بود که هیچ معلمی پیش از پایان سال تحصیلی اخراج نشده و حقوق تمام معلمانی که همچنان تحت بازجویی هستند، پرداخت شده است. اما اخراج تعداد زیادی از معلمان و قطع حقوق بسیاری از آنها، دروغ بودن این ادعا را ثابت کرد.

معلمان علاوه بر اینکه در معرض بازداشت و اهانت، شکنجه و اخراج قرار داشته اند، از دشوار شدن محیط کار و تنگ شدن عرصه بر خود سخن گفته اند.

نیروهای امنیتی با معلمان به جرم همراهی با انقلاب مردمی 14 فوریه همانند مجرمان رفتار می کنند و فضایی از رعب و وحشت را بر مدارس و معلمان حاکم کرده اند.

نقض قوانین بین المللی

وزارتخانه های کشور، آموزش و توسعه اجتماعی رژیم بحرین، با اقدامات خشونت باری که ضد معلمان و اعضای اتحادیه معلمان انجام داد، بسیاری از قوانین مربوط به حقوق بشر را نقض کرد که از جمله می توان به انحلال اتحادیه معلمان اشاره کرد که قانون سازمان آموزش بین المللی در خصوص حقوق سندیکاهای کارگری را نقض کرده است و یا حمله مزدوران و نیروهای امنیتی رژیم به معلمان و رفتارهای خشونت آمیز با آنها به خاطر مشارکت در تظاهرات مسالمت آمیز که بیانیه جهانی حقوق بشر را نقض کرده است .

ادامه دارد...

انتهای پیام/