۱۰۰میلیارد دلار فقط بخشی از خسارات فتنه به اقتصاد کشور بود
خبرگزاری تسنیم: عضو شورای شهر تهران گفت: حدود ۲میلیون فرصت شغلی را جریان فتنه در کشور از بین برد اما خسارات وارده در سطح شهر تهران ۶۳ میلیارد تومان بود که به اموال عمومی شهر تهران وارد شد.
به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری تسنیم، خسارتهای اقتصادی واردشده به شهر تهران موضوع گفتوگوی ما با مرتضی طلایی عضو شورای شهر تهران شد و وی در مورد خسارتهای اقتصادی به شهر تهران و تأثیر آن بر رفاه مردم با خبرنگاران تسنیم به گفتوگو نشست.
طلایی در مورد خسارتهای اقتصادی فتنه 88 گفت: از نظر مادی در حدود 324 میلیارد تومان به کشور خسارت وارد شد، اگر افکار عمومی دقت کنند، با این رقم چیزی حدود 2 میلیون و 160 شغل میتوانستیم تولید کنیم و این خسارت جفایی است که جریان فتنه در حق مردم و کشور کرد، اگر با این منظر نگاه کنیم، چیزی حدود 2 میلیون فرصت شغلی را جریان فتنه از بین برد اما خسارات وارده در سطح شهر تهران 63 میلیارد تومان بود که به اموال عمومی شهر تهران وارد شد.
عضو شورای شهر تهران اضافه کرد: همچنین 11 بانک بود که بهصورت کامل در آتش سوخته بودند که هم بانک خصوصی بودند هم دولتی. برآورد حاصله خسارت وارده به هر بانک چیزی بهطور میانگین حدود 500 میلیون تومان بود. اطلاعات دیگری که از خسارات اقتصادی آن موقع داشتیم، 8 میلیارد تومان دیهای بود که باید برای 22 شهید در فتنه 88 پرداخت میکردیم.
وی در مورد تأثیر تحریمها در خدمات رسانی به شهر تهران برای رفاه مردم نیز گفت: کنار اینها خسارات سطح بالاتری هم مانند تحریمها در محاسبات بود. بخشی از تحریمهایی که بعد از حوادث سال 88 و بهتبع آن حوادث بر کشور تحمیل شد، اعم از عدم وصول درآمدهای نفتی و گازی بود، بهعبارت دیگر در تراز تجاری و بازرگانی ما در سطح کشور، چیزی حدود 100 میلیارد دلار خسارت به کشور وارد شد.
طلایی خاطرنشان کرد: بخشی از تجهیزات مربوط به حمل و نقل و مترو را ما وارد میکردیم، بعد از حوادث 88 گرفتار تحریم شد. پارک پرندگان که در لویزان احداث کردیم، بخشی از تورهایی که باید برای آن باغ تهیه میکردیم خریداری شده بود ولی بعد از آن حوادث 88، تحریم شدیم و به مشکل خورد. خیلی موارد را در حوزه خدمات شهری داشتیم که تحریم شدیم و اجرای آن طرحها به تعویق افتاد که در ارتباط مستقیم با رفاه مردم بود.
عضو شورای شهر تهران اضافه کرد: بهعنوان مثال، پلههای برقی اگر بهموقع وارد میشد، میتوانست رفاه مردم را از بین نبرد و تحت تأثیر قرار ندهد. این هم یکی از ابعاد غیر قابل محاسبهای است که به کشور و مردم وارد شد که ما چقدر به آسایش مردم ضربه زدیم و چقدر خدمات رسانی به مردم دچار وقفه شد که این وقفه ناشی از وقوع حوادث 88 بود.
وی با بیان اینکه تحریمها در بخشهایی از تجهیزات مترو بود، تصریح کرد: اگر آن اتفاقات نیفتاده بود و اگر آنچه ما برای تجهیزات مترو پیشبینی کرده بودیم بهموقع وارد میشد، توسعه ظرفیت حمل و نقل ما را افزایش میداد. ما در بخش سختافزاری و عمرانی مشکلی نداشتیم. تجهیزات فنی و لوکوموتیوهایی که میخواستیم وارد کنیم، میتوانست ظرفیت ما را افزایش دهد. وقتی آن اتفاقات رخ داد و بهتبع آن تحریمها به وجود آمد، توسعه حملونقل دچار رکود شد.
مشروح گفتوگوی خبرگزاری تسنیم با مرتضی طلایی را در زیر میخوانید:
تسنیم: آقای طلایی، با توجه به اینکه در دوران فتنه 88 حضرتعالی عضو شورای شهر تهران بودید، از منظر خسارتهای اقتصادی به تهران گفتوگو را شروع کنیم. در همان دوران آقای قالیباف در گفتوگوی ویژه خبری آماری از خسارتهایی را که به شهر تهران وارد شده بود اعلام کرد. با توجه به آمار شهردار تهران و تحقیقات شورای شهر از خسارتهای اقتصادی دوران فتنه 88، خسارتهای اقتصادی چقدر برآورد شد؟
طلایی: در آن ایام شرایط بهگونهای بود که ما در مدیریت شهری تلاشمان بر آن بود که شهر را به حالت عادی اداره کنیم و خسارات و حجم ویرانگریهایی را که توسط این افراد ایجاد شده به حالت اولیه برگردانیم تا مردم که فردای آن روز به سطح شهر میآیند، شرایط را عادی ببینند، لذا شاید خیلی از شهروندان از میزان خسارات فتنهگران آگاهی نداشته باشند.
*** فتنه 88 فرصت ایجاد 2 میلیون و 160 هزار شغل را گرفت
اطلاعاتی که ما همان زمان جمعآوری و پالایش کردیم و تقریباً بهصورت اطلاعات پایهای درباره خسارات وارده به شهر در آن مقطع است، البته بخشی از آن پیامدهایی است که در سطح بینالمللی جمعبندی کردیم. از نظر مادی در حدود 324 میلیارد تومان به کشور خسارت وارد شد، اگر افکار عمومی دقت کنند، با این رقم چیزی حدود 2 میلیون و 160 شغل میتوانستیم تولید کنیم و این خسارت جفایی است که جریان فتنه در حق مردم و کشور کرد، اگر با این منظر نگاه کنیم، چیزی حدود 2 میلیون فرصت شغلی را جریان فتنه از بین برد اما خسارات وارده در سطح شهر تهران 63 میلیارد تومان بود که به اموال عمومی شهر تهران وارد شد.
تسنیم: این مبلغ خسارت خارج از خسارتهای اموال خصوصی بود؟
طلایی: بله. فقط اموال عمومی را عرض کردم...
تسنیم: در آن زمان برخی نهادهای شهری اعلام کردند خسارتهای اموال خصوصی را هم پرداخت خواهند کرد و مردم خسارتها را به آن نهادها اعلام کنند، این مبلغی که گفتید خارج از خسارتهای اموال خصوصی و شخصی مردم است؟
طلایی: خیر، جدای از اموال خصوصی است که ما میتوانستیم آمار آن را تهیه کنیم. البته درست میگویید، جبران بخشی از خسارتهای اموال خصوصی مردم را شهرداری و شورای شهر پذیرفته بود و بخشی را نیز استانداری پذیرفته بود.
همچنین 11 بانک بود که به صورت کامل در آتش سوخته بودند که هم بانک خصوصی بودند هم دولتی. برآورد حاصله خسارت وارده به هر بانک چیزی به طور میانگین حدود 500 میلیون تومان بود. اطلاعات دیگری که از خسارات اقتصادی آن موقع داشتیم، 8 میلیارد تومان دیهای بود که باید برای 22 شهید در فتنه 88 پرداخت میکردیم.
*** خسارت 100میلیارد دلاری در تراز تجاری و بازرگانی
کنار اینها خسارات سطح بالاتری هم مانند تحریمها در محاسبات بود. بخشی از تحریمهایی که بعد از حوادث سال 88 و بهتبع آن حوادث بر کشور تحمیل شد، اعم از عدم وصول درآمدهای نفتی و گازی بود، بهعبارت دیگر در تراز تجاری و بازرگانی ما در سطح کشور، چیزی حدود 100 میلیارد دلار خسارت به کشور وارد شد.
این اطلاعات تقریباً کلی است که از نظر اقتصادی به کشور وارد شد. البته این حجم بالای خسارات اهمیت بالایی دارد اما بهاعتقاد من خسارتهای معنوی به کشور و نظام با هیچ عدد و رقمی قابل محاسبه نیست و کسی نمیتواند ضررهای ناشی از این حوادث را به باورها و ابعاد معنوی جامعه ما بخواهد محاسبه ریالی کند، یک خسارت بیحد و حصری که ناشی از فتنه به نظام وارد شد و قطعاً بیشتر از خساراتی است که از نظر اقتصادی وارد شد. خسارات اقتصادی قابل جبران است، اما خدشه وارد کردن به باورها و اعتقادات مردم چیزی نیست که بهراحتی قابل جبران باشد.
تسنیم: همانطور که اشاره کردید در دوران فتنه 88 شاهد تحریمهایی در سطح بینالمللی بودیم. این تحریمها در روند خدمت رسانی به مردم چقدر آسیب وارد کرد؟ زیرا بخشی از تجهیزات لازم برای مترو یا وسایل حمل و نقل عمومی بهخاطر تحریمها به ایران وارد نمیشد، وضعیت تجهیزاتی که در ارتباط مستقیم با رفاه مردم بود به چه صورت بود؟
طلایی: بخشی از تجهیزات مربوط به حمل و نقل و مترو را که ما وارد میکردیم، بعد از حوادث 88 گرفتار تحریم شد. پارک پرندگان که در لویزان احداث کردیم، بخشی از تورهایی که باید برای آن باغ تهیه میکردیم خریداری شده بود ولی بعد از آن حوادث 88، تحریم شدیم و به مشکل خورد. خیلی موارد را در حوزه خدمات شهری داشتیم که تحریم شدیم و اجرای آن طرحها به تعویق افتاد که در ارتباط مستقیم با رفاه مردم بود.
بهعنوان مثال، پلههای برقی اگر بهموقع وارد میشد، میتوانست رفاه مردم را از بین نبرد و تحت تأثیر قرار ندهد. این هم یکی از ابعاد غیر قابل محاسبهای است که به کشور و مردم وارد شد که ما چقدر به آسایش مردم ضربه زدیم و چقدر خدمات رسانی به مردم دچار وقفه شد که این وقفه ناشی از وقوع حوادث 88 بود.
تسنیم: متروی تهران بهدنبال توسعه بود که در شرایط تحریمهای بعد از فتنه 88 قرار گرفت، این تحریمها چقدر در به تعویق افتادن توسعه مترو تأثیر گذاشت؟
طلایی: بله، تحریمها در بخشهایی از تجهیزات مترو بود. اگر آن اتفاقات نیفتاده بود و اگر آنچه ما برای تجهیزات مترو پیشبینی کرده بودیم بهموقع وارد میشد، توسعه ظرفیت حمل و نقل ما را افزایش میداد. ما در بخش سختافزاری و عمرانی مشکلی نداشتیم. تجهیزات فنی و لوکوموتیوهایی که میخواستیم وارد کنیم، میتوانست ظرفیت ما را افزایش دهد. وقتی آن اتفاقات رخ داد و بهتبع آن تحریمها به وجود آمد، توسعه حملونقل دچار رکود شد.
تسنیم: در دوران فتنه 88 بحثهایی در رابطه با کارشکنیهای متروی تهران برای دامن زدن به تجمعات و تظاهرات مطرح بود که بهتبع آن خدمترسانی به مردم نیز تحت الشعاع قرار میگرفت، شورای شهر تهران در آن دوران چه نظارتی به این مسائل داشت؟ آیا کارشکنی در مجموعه مترو صورت گرفت؟
طلایی: در پاسخ به شبهات صادقانه عرض میکنم، بهعنوان کسی که بیطرفانه نسبت به موضوعات مختلف نگاه میکنم میگویم و شاهد مدیریت شهری در آن برهه بودم. اگر خدمات شهرداری در آن موقع نبود و خدمات دکتر قالیباف و دکتر شریفی، قائممقام شهردار نبود، ما شاهد هزینههای بالاتری بودیم اما وجود این 2 مدیر ارشد در شهرداری و بهکارگیری همه ظرفیتهای شهرداری باعث شد نگذارند شرایط از حالت طبیعی خارج شود و خرابیها را تا صبح به حالت عادی برمیگرداندند.
اما بعضی از دوستان ما صحنههایی را میدیدند که با برداشت خودشان با موضوع برخورد میکردند. در خود شورا و در شهرداری در سطوح مختلف افرادی بودند که نگاه و باورهای ما را نداشتند و مستقیم و غیرمستقیم تفکر آن جریان را داشتند، این موضوع را کسی نمیتواند انکار کند و چهبسا در عملکرد فردی افراد ممکن است بعضیها وظیفه خود را بهدرستی انجام نداده باشند اما در نگاه به عملکرد کلی ارگان شهرداری آن شائبهها از نظر ما درست نیست.
تسنیم: برخی نیز در آن دوران میگفتند عملکرد مؤسسه همشهری در شرایط فتنه با دوگانگی صورت میگیرد، اما برخی نیز میگویند روزنامه همشهری بهخوبی در شرایط مسئولیت خود را ایفا میکند، بهنظر شما مؤسسه همشهری توانست در جریان فتنه نقش خود را در قالب روشنگری ایفا کند؟
طلایی: شرایط مجموعه مؤسسه همشهری شبیه مؤسسه روزنامه ایران است. تکلیفی دارد که در راستای سیاستهای دولت قدم بردارد و اختیارات مستقل چندانی ندارد. مؤسسه همشهری هم موظف بود که شیوه عملکردش را بهگونهای تنظیم کند که بتواند با شرایط حاکم بر شورای شهر همنوا باشد، بالاخره کسانی بودند که نظراتشان با نظرات ما یکی نبود.
نظر شخصی بنده این است: آیا روزنامه همشهری در آن زمان توانست به تکالیف و وظایف خود در آن حوادث عمل کند یا نه؟ اگر ارزیابی عملکرد داشته باشید، همشهری هم میتواند نمرهای بگیرد اما با توجه به سؤال شما که همشهری سیاستی در آن اعمال میشد که در برابر فتنه سکوت بکند یا خنثی باشد یا جانبداری کند و یا افشاگری کند، بنده این بخش را شخصاً قبول ندارم، یعنی روزنامه همشهری نمیتوانست در نقش خنثی یا بیتفاوت عمل کند. از نگاه بنده میتوانست بیشتر در افشاگری و پردهبرداری این جریان نقش داشته باشد اما این را که بگوییم همشهری در مسایل فتنه خنثی بود یا جانبداری کرد من قبول ندارم.
تسنیم: در رابطه با 9 دی روزنامهها ویژهنامههای خوبی را ارائه کردند، یکی از این ویژهنامههای خوبی که ارائه شد، ویژهنامه "گذر از فتنه" مؤسسه همشهری بود. آن روزها، بعضی از اعضای شورای شهر که دارای گرایشات خاصی بودند، نسبت به این ویژهنامه خیلی اعتراض کردند و حتی انگار آقای قالیباف را تهدید کردند: "اگر این ویژهنامه چاپ شود حمایتهای ما از شما کم میشود"، چه اتفاقاتی در آن دوران در شورای شهر اتفاق افتاد؟
طلایی: بله، همینطور است. از جمله کارهای خوبی که در مؤسسه همشهری انجام شد، همین ویژهنامه "گذر از فتنه" بود که هیچ رسانهای به این کیفیت، آن را انجام نداد. بعضی از افراد در شورای شهر در آن زمان نسبت به این ویژهنامه موضعگیری و مخالفت کردند، البته با ادبیات مختلف که هر کسی میتواند تفسیری مختلف داشته باشد، اما این را که در شورای شهر تهران جریانی بود که نقطه مقابل جریان 9 دی بود نمیشود انکار کرد. همانزمان بخشی از نیروهایی که به جریان فتنه علاقهمند بودند یا با فتنه ارتباط داشتند، در شورای شهر حاضر بودند. مجالی نیست که به همه زوایای آن موقع بپردازیم. بعضی از دوستان در شورای شهر نگاهی مانند ما به مسائل نداشتند و نسبت به بعضی کارها مانند همین ویژهنامه همشهری معترض بودند.
حرف آنها هم این بود، چرا مؤسسه همشهری، سیاسی عمل میکند. در حالی که ما قائل به این نبودیم که سیاسی عمل میکنیم. آنها اینگونه تلقی میکردند که انتشار این ویژهنامه، یعنی همشهری از فلان فرد حمایت میکند. در حالی که موضوع مهم برای ما نظام و انقلاب بود. تلقی آنها از این ویژهنامه این بود که همشهری دنبال جانبداری یا حمایت از یک جریان سیاسی است اما نگاه دیگری مقابل آنها بود که این ویژهنامه در راستای حمایت از نظام و افشاگری جریان مقابل انقلاب است. انصافاً از اقدامات خوب و قابل دفاع مؤسسه همشهری در آن مقطع همین ویژهنامه "گذر از فتنه" بود که با کیفیت خوبی تولید شد و بهنظرم تأثیرگذار بود.
تسنیم: اثر حضور مردم در 9 دی بر مسائل اقتصادی و تحریمها چگونه بود؟ برخی میگویند حماسه 9 دی توانست جلوی بخشی از تحریمها را بگیرد و روابط ما با سایر کشورها پیشرفت داشت.
طلایی: در طول 35 سالی که از انقلاب اسلامی میگذرد، دهه مبارک فجر همواره یکی از شاخصهای ارزیابی دلدادگی مردم به انقلاب بود. در طول سالیان متمادی هرچقدر به ماه بهمن نزدیک میشویم، شاهد تبلیغات گسترده از سوی نظام سلطه جهانی برای سیاهنمایی شرایط اقتصادی هستیم، اما در 22 بهمن معادلات دشمنان به نتیجه نمی رسد، یعنی هرچقدر شدت عملیات روانی دشمن برای ناامید کردن مردم بیشتر میشود، مردم با انگیزه بیشتری در تظاهرات در حمایت از انقلاب اسلامی حضور پیدا میکنند.
مصداق آن را نیز در آن جمله شهید بهشتی میدانم که ایشان فرمودند: "ملت ما مثل شیشه است. شیشه هرچه شکستهتر شود، برندهتر میشود." بنابراین بهنظر حقیر [برای بررسی] آنچه در 9 دی سال88 اتفاق افتاد، باید به ثمرات فراوان آن روز نگاه کرد. یکی از کارکردهای 9 دی خنثی کردن توطئه براندازی بود که دشمنان بهدنبال آن بودند. در فتنه 88 دو نکته را باید با هم و در امتداد هم نگاه کنیم، یکی اتفاقات داخلی که در آن سال اتفاق افتاد که از آن با نام "فتنه" یاد میکنیم و در امتداد آن، توطئه خارجی بود که از این فتنه به وجود آمد و طرح براندازی را دنبال میکرد.
مردم در گام اول آبی بر آتش داخلی ریختند و در ادامه نقشه دشمنان را که برای براندازی نظام کشیده بودند نقش بر آب کردند. در رابطه با حضور مردم در 9 دی یک اتفاق غافلگیرانهای که افتاد، این بود که دشمن هرگز فکر نمیکرد مردم اینچنین برای دفاع از نظامشان حضور پیدا کنند. نظام سلطه تا مدتها گیج بود و نمیدانست باید با اینمردم چگونه برخورد کند. آنها شروع به موضعگیریهای دوپهلو گرفتند، البته خودشان متوجه شدند که ریشههای این نظام عمیقتر از آن استکه آنها بتوانند با یک حرکت اینچنینی به آن خدشه وارد کنند.
حضور مردم از طرف دیگر میتواند رونق اقتصادی، ثبات اقتصادی و امنیت اقتصادی را بههمراه داشته باشد. خنثیکردن فتنه داخلی و توطئه خارجی امنیتی را بههمراه داشت که در بستر امنیت، کار و فعالیت شروع شد. موضوع سرمایه و امنیت یک ارتباط تنگاتنگ دارند. هرجا کوچکترین ناامنی وجود داشته باشد، سرمایه بهسرعت فرار میکند. محال است سرمایه جایی بماند که امنیت وجود نداشته باشد.
بنابراین وقتی با حضور مردم امنیت نمایان شد و دیده شد که علیرغم همه این توطئهها کشور در ثبات و امنیت است، هم در بخش داخلی ، هم در بخش خارجی، تجارت به رونق افتاد، حتی سرمایهگذاران خارجی بابت توقفی که در فعالیت سرمایهگذاری خود داشتند، خسارت دادند و مجدداً به فعالیتهای اقتصادی روی آوردند. بهنظرم آنقدری که دنیا نیازمند رابطه اقتصادی با ما است ما نیازمند این رابطه نیستیم، زیرا کشور ما از جمله کشورهایی است که همه شرایط لازم برای سرمایهگذاری خارجی را دارا است. امنیت، ثبات و زمینه کار فراهم است و سرمایهگذار نیز جایی میرود که سود خوبی دارد. همان کشورهایی که بهدنبال تحریم ما بودند؛ بعدها بهطور غیررسمی با ما رابطه برقرار کردند تا فعالیتشان را ادامه بدهند. حضور مردم در 9 دی باعث این رونق اقتصادی، ثبات و امنیت شد.
تسنیم: در رابطه با روند طرح ارائهشده درباره نامگذاری یکی از میادین یا خیابانهای تهران به نام 9 دی توضیح بفرمایید، آیا در شورای شهر نسبت به این نامگذاری نیز مخالفتهایی شد؟ این طرح به چه سرانجامی رسید؟
طلایی: ما بعد از حضور مردم در 9 دی، گفتیم درباره 9 دی یک نامگذاری انجام بدهیم. بنده یک طرح 2فوریتی تهیه کردم تا نامگذاری انجام شود. عدهای متأسفانه این طرح را امضا نکردند، عدهای هم امضا کردند اما به دبیرخانه رفتند و گفتند: امضای ما را کسی نبیند. در قاعده رأیگیری که ابتدا به ساکن طرح موضوع میشود، اصل موضوع را رأیگیری میکنند، اگر دوفوریت آن رأی آورد، بعد جزئیات به رأیگیری گذاشته میشود، که برخی متأسفانه اجازه این را که ما بهصورت جداگانه این دو را رأیگیری کنیم نیز ندادند و به ما گفتند که این طرح را زود جمع کنند تا فضای داخلی شورای شهر متشنج نشود.
یادمان میآید حتی یک سال بعد از فتنه 88 در همان تاریخ 9 دی که جلسه رسمی شورای اسلامی بود بنده سالگرد 9 دی را یادآوری کردم. بعضیها گفتند: ما یادمان رفت از 9 دی نام ببریم؛ جالب آنجا بود که بعد از آنکه بنده گفتم نیز، باز هم از 9 دی نام نبردند. حالا اما آنها را میبینم که بعد از پنج سال، تازه درباره 9 دی حرف میزنند و موضع گیری میکنند.
خصلت آدمها همین است. بعضی آدمها سطح آگاهی و بصیرت و عمق دیدشان کوتاه است. نمره دید آدمها با هم متفاوت است. بصیرت اگر بهمعنای عمل بههنگام باشد کسی میتواند عمل بههنگام انجام بدهد که از مبانی استواری برخوردار باشد، ریشههای فکری و اندیشهاش دچار التقاط نباشد.
کسی که در مبانی فکری سیاسی و انقلابیاش دچار نوعی التقاط باشد و با ادبیاتی گوناگون با نظام و انقلاب و ولایت بخواهد رفتار کند، رفتارهایش گوناگون خواهد بود. بنده بهعنوان کسی که از اول انقلاب در بسیج بودهام، حتی در زمانی که در بازار اصفهان بودم، عکس شهید بهشتی در دستانم بود. هنوز نیز اندیشههای شهید بهشتی را چراغ راهی برای امتداد راه امام و رهبری میدانم.
بنابراین با انقلاب مغلطه کردن و با انقلاب نگاه معاملهای داشتن و ... اینها التقاطی است که بعضیها در رفتارهای سیاسی نشان میدهند. در حوادث فتنه کسانی که سکوت کردند و از کنارش عبور کردند و موضعگیری نکردند جزو کسانی بودند که دچار این نوع التقاط بودند.
تسنیم: بهعنوان سؤال آخر، در سال 88 زمزمههایی بود که آقای قالیباف بهدلیل تجربهای که در نیروی انتظامی داشتند، در یک سری از زمینهها بهصورت میدانی به نیروی انتظامی کمک میکردند، در این خصوص صحبت کنید.
طلایی: از خودشان بپرسید. در اینکه آقای قالیباف دانش و یک تجربه و یک اطلاعاتی در حوزه امور امنیتی و انتظامی دارند، حرفی نیست و اگر جایی نیاز باشد که ایشان از دانش و تجربه استفاده کنند حتماً این کار را با شناختی که بنده از وی دارم انجام میدهند اما این که آن زمان مصداقی از این باشد خبر ندارم. اما آنچه شهرداری تهران بهمحوریت دکتر قالیباف در حوادث سال 88 انجام داد تنها امر خدماتی نبود، یک انجام وظیفه و تکلیف انقلابی و ترکیبی از اقدامات خدماتی، فرهنگی، اجتماعی، انتظامی و امنیتی بود.
انتهای پیام/*