هفته وحدت

به گزارش خبرگزاری تسنیم، «هفته وحدت» عنوان سرمقاله روزنامه مردم‌سالاری به قلم سیدرضا اکرمی است که در آن می‌خوانید:

1-حضرت محمدبن عبدالله صلی‌الله علیه و آله وسلم، فرصتی است که بین پیروان حضرت، اتصال و اتحاد و اتفاق و الفت ویژه به وجود آید و به برکت «رحمه‌ للعالمین» مشمول رحمت الهی گردیم که برای آن آفریده «ولا یزالون مختلفین الا من رحم ربک و لذالک خلقهم، 119 هود» شده‌ایم.

تقویم ولادت حضرت «12 ربیع‌الاول» گفته‌اند تا «17 ربیع‌المولود» و بدین جهت در انقلاب اسلامی «هفته وحدت» به وجود آمد تا بین مسلمانان جهان «شیعه و سنی» تقریب تحقق یابد.

2- بیش از 14 قرن «1489 سال قمری» از ولادت حضرت در مکه معظمه «که اکنون کتابخانه است» و مقابل مسجد‌الحرام و‌سعی می‌گذرد و چه ولادت میمون و مبارک، که در آن شب حوادث ویژه و خاص، «همانند سرنگونی بتها، خشک شدن دریاچه سماوه، خاموش شدن آتشکده» به وجود آمد و ابلیس سراسیمه و شیاطین را به کاوش و تحقیق واداشت که جبرئیل از ولادت پیامبر آخرالزمان خبر داد و ابلیس را از نفوذ در وی مایوس ساخت و نانجیب به امت وی دل خوش نمود.

پدرش عبدالله بود و مادرش آمنه، که پدر را قبل از ولادت از دست داد و مادر را در شش سالگی در «ابواء» که هم‌اکنون مزار دارد و مزار «عبدالله» از بین رفته است.

3- بزرگداشت ولادت حضرت همانند رحلت وی، سیرت و سنت اسلام محمدی می‌باشد که «شیعتنا خلقوا من فاضل طینتنا، یفرحون لفرحنا و یحزنون لحزننا» در ولادت حضرت شادمانی داریم و در وفات وی اندوه و حزن- در ولادت وی «مولودی‌خوانی» داریم و در رحلت وی «مرثیه‌خوانی» و در هر دو مرحله، از کمالات و جمالات و مناقب وی می‌گوییم و در وفات وی از کارنامه والای حضرت سخن «لقد انقطع بموتک ما لم ینقطع بموت احد من خلقک، من‌الانباء و اخبارالسماء نهج‌البلاغه» به میان می‌آید و در هر دو «شخصیت حضرت» مورد تحقیق و تفسیر قرار می‌گیرد.

4- وحدت در ادیان الهی «حنیف ابراهیمی و یهودیت موسی و نصرانیت مسیحی و اسلام محمدی» امری محرز و مقبول است و هر یک، حلقه‌ای از سلسله شریعت «شرع لکم من الدین ما وصی به نوحا و الذی اوحینا الیک» می‌باشند و بین هیچ شریعتی، تباین و تضاد وجود ندارد و پیروان آنان وجوه مشترک «توحید و نبوت و معاد و عدالت و احسان، امر به معروف و نهی از منکر» فراوان دارند و درس‌های رسولان چون درس‌های «دبستانی و دبیرستانی و دانشگاهی» می‌باشد که هریک مکمل یکدیگرند.

5- انقلاب اسلامی منادی وحدت است و مسلمانان آن را «لبیک» گویند و وحدت زیربنای عقلی و عرفی و شرعی و فلسفی و اخلاقی، دارد که می‌توان در «نقاط مشترک» اقدام نمود و اجتهاد را در زمان و مکان به کاربست.

در برابر دشمن مشترک «شرک و کفر و نفاق و التقاط و الحاد» می‌توان «توحید و نبوت و معاد» را مبنا قرار داد و براساس این مثلث، سراغ تقابل رفت و منافع اسلامی ایجاب می‌نماید که مسلمانان محمدی با داشتن سرمایه‌ها و منابع انسانی و زیرزمینی و رو زمینی و علمی و تجاری و فرهنگی، به وحدت برسند که «یدالله مع الجماعه» دست خدا با جماعت است و رسول خدا فرمود «البرکه مع الجماعه» برکت در جمعیت و اجتماع و اتحاد می‌باشد.

در هفته وحدت باید حوزه و دانشگاه، کنار یکدیگر قرار گیرند و اهل سنت و تشیع با حفظ «محکمات» هریک به فقه خود عمل نمایند و اصول را پاس بدارند و فروع را نیز مرضی سازند.

انتهای پیام/