ماهیت رفتار کاخ سفید و کنگره در مذاکرات هسته‌ای با ایران

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم متن یادداشت محمودرضا امینی با عنوان «ماهیت رفتار کاخ سفید و کنگره در مذاکرات هسته ای با ایران» ارائه می شود:

مذاکرات هسته‌ای یکی از مهمترین مسائل داخلی، منطقه‌ای و جهان است که هرچه زمان در این خصوص پیش می‌رود با آشکار شدن برخی نشانه های سیاسی-اقتصادی ابعاد جدیدتری به خود می‌گیرد. به عبارت دیگر بازی طرف غرب و آمریکا با کارت های مختلف در طول دوران تمدید، از سناریوی جدیدی در این خصوص پرده بر می دارد.

اخیرا مقامات کاخ سفید تلاش دارند برای نمایش حسن نیت خود کنگره را به عنوان "غیر" یا "دیگری" نشان دهند که مایل به ادامه مذاکرات نبوده و اوباما را برای تحریم های بیشتر علیه ایران قانع کنند. اگر چه نمی توان منکر برخی مخالفت سرسختانه کنگره جمهوری خواه آمریکا در مذاکرات هسته ای بود، اما؛ چشم اندازی که از رفتار آمریکا، اعم از کاخ سفید و کنگره به نمایش گذاشته شده، نشان می‌دهد اختلاف و تفاوت چندانی در مذاکرات هسته ای از حیث فشار بر ایران با هدف تغییر اصول و مواضع هسته ای این کشور برای این دو نهاد آمریکایی وجود ندارد.

نگاهی به رفتار مقامات آمریکا طی چند روز اخیر و در آستانه برگزاری دور جدید مذاکرات هسته ای در ژنو، بیش از گذشته نشان می دهد که دولت آمریکا با نهادی به نام "کنگره" سیاست "مترسک سازی" را برای مذاکرات اتخاذ کرده تا با اعلام موضع در خصوص تحریم های جدید علیه ایران نقش متغیر مزاحم و برهم زننده را ایفا کند.

به عنوان مثال نمایندگان سنای آمریکا، که از ابتدای سال جدید میلادی رسما کار خود را با اکثریت جمهوری‌خواه آغاز کرده، در حال حاضر دو طرح ضد ایرانی را در نوبت معرفی دارند. طرح اول را «مارک کرک» و «رابرت منندز» در نظر دارند که خواهان تصویب تحریم‌های مشروط علیه ایران است. طرح دوم هم متعلق به «باب کورکر» و «لیندسی گراهام» است که خواهان تصویب هرگونه توافق با ایران، پیش از اجرایی شدن آن، در کنگره است.

کاخ سفید که از ابتدای مذاکرات هسته‌ای نقش پلیس خوب را ایفا کرده، در بیانیه‌های عمومی خود اعلام کرده است که تصویب این طرح می‌تواند مذاکرات هسته‌ای جاری میان ایران و گروه موسوم به 1+5 را در معرض خطر قرار دهد. در همین رابطه سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در گفت‌وگو با روزنامه صهیونیستی «جروزالم ‌پست» برای اولین بار با صراحت اعلام کرد که حتی اگر تحریم‌های تصویب‌ شده در کنگره، «مشروط» باشند، باز هم واشنگتن توافق موقت هسته‌ای با ایران را نقض کرده است. ماری هارف  در نشست خبری هفتگی خود نیز اعلام کرد که تصویب هرگونه لایحه در کنگره که موجب تحریم ‌های جدید علیه ایران همزمان با ادامه مذاکرات هسته‌ای بین‌المللی شود از سوی رئیس ‌جمهور آمریکا وتو خواهد شد.

از سویی دیگر باراک اوباما، رئیس ‌جمهور آمریکا، که روز سه‌شنبه (23 دی- 13 ژانویه) میزبان سران کنگره جدید این کشور بود، تصریح کرد که تصویب تحریم‌های تازه علیه ایران، نه تنها مذاکرات هسته‌ای با این کشور را به شکست می‌کشاند، بلکه موجب می‌شود تا آمریکا منزوی شود.

در کنار این اعلام مواضع، اگر به تاکتیک کاخ سفید در مذاکرات هسته ای دقت کنیم متوجه این مسأله خواهیم شد که مقامات کاخ سفید سیاست های اعمال فشار بر ایران، که ظاهرا تنها کنگره خواهان آن می باشد را از طریق شریک منطقه ای خود؛ یعنی عربستان سعودی به عنوان مهمترین و بزرگترین تولید کننده نفت اوپک و جهان پیش می برد. به هر حال در کنار تمامی تفاسیری که از دلایل کاهش سقوط قیمت نفت گفته و نوشته می شود نمی توان دلیل سیاسی و در اینجا مذاکرات هسته ای را نادیده گرفت.

آمریکا متوجه این مسأله است که اگر چه فعلا به دلیل شرایط حاکم در مذاکرات و تعهدات خود در قالب توافق ژنو نمی توانند تحریم جدیدی علیه ایران وضع کنند، اما؛ شرایطی را با کمک بزرگترین تولید کننده نفت جهان؛ یعنی عربستان به وجود آورده است که با کاهش 50 درصدی قیمت نفت باید گفت این شرایط نه تنها برای ایران چیزی کمتر از تحریم جدید نیست، بلکه در برخی موارد بدتر از اعمال تحریم های جدید نیز بوده است.

ماهیت رفتاری کاخ سفید و کنگره در مذاکرات هسته ای با ایران نه تنها هیچ تفاوتی با هم ندارد، بلکه باید رفتار کاخ سفید در سیاست اعمال فشار بر ایران را ماهرانه تر و زیرپوستی تر درک کنیم. استراتژیکی بودن مذاکرات هسته ای باعث می شود کاخ سفید و کنگره را در یک هماهنگی کامل بدانیم. شاید در برخی موارد جزئی، همچون شیوه و روش مذاکرات، امتیاز دهی و غیره اختلافاتی باشد و صد البته هم وجود دارد، اما؛ ماهیت رفتار هر دو نهاد ملی آمریکا اختلاف ماهوی و اساسی در این خصوص ندارد.

 انتهای پیام/