پنج حقیقت سیاه درباره زندگی سیاه پوستان آمریکا

به گزارش گروه "رسانه‌ها" خبرگزاری تسنیم، اگر مارتین لوتر کینگ در سال 2015 زنده بود و تولد هشتاد و شش سالگی اش را  در آمریکا جشن می گرفت، چه حس و نظری داشت؟ بدون شک از پیشرفت های قانونی و سیاسی سیاهان آمریکا مثل انتخاب باراک اوباما خرسند می شد. اما کینگ از اختلاف نژادی که هنوز باقی مانده آزرده می گشت. هنوز هم در زمینه فرصت های ایالات متحده، دو نوع آمریکایی سیاه و سفید مطرح است. این پنج مورد برخی از نمونه هاست:

1-نیمی از آمریکایی های سیاه پوست، فقیر متولد شده و فقیر باقی می مانند

حرکت از سمت گروههای بادرآمد پایین به بالا برای سیاه پوستان، کم تر از آمریکایی های سفید بوده است: 51 درصد از سیاهان آمریکا در پنج رده پایین توزیع درآمدی متولد می شوند و تا سن 40 سالگی در همین وضعیت باقی می مانند.

2-اغلب سیاهان طبقه متوسط وضعیت نزولی دارند

حرکت از سطوح متوسط به پایین در جوامع سیاهان آمریکا شایع است. از هر ده نفر سیاه پوستی که در گروه های متوسط دنیا آمده اند، هفت نفر به گروه های پایین تر نزول کرده اند. در برخی موارد همچون افزایش گروه های فقیر، این موضوع ناراحت کننده تر نیز هست. حتی آمریکایی های سیاه پوستی که طیقه متوسط هستند نیز فرزندان خود را رو به نزول می بینند:

3- ثروت سیاهان، به ندرت وجود دارد

اختلاف نژادی در ثروت- که پیش از این نیز وجود داشت در دوران پس از رکود بیشتر شده است. میانگین سرمایه خانواده های سفید پوست در حال حاضر 13 برابر بیشتر از خانواده های سیاه است که براساس نتایج نظرسنجی مرکز پیو این بیشترین اختلاف در ربع قرن اخیر است. میانگین ثروت سیاهان در طی دوران رکود نصف شده است و از 19200 دلار در سال 2007 به 11000 دلار در سال 2013 رسیده است.

4-اکثر خانواده های سیاه  یکی از والدین را دارند

کودکان سیاه پوست بیشتر در خانواده های با یکی از والدین بزرگ می شوند و همانگونه که تحقیقات ما نشان می دهد ساختار خانواده می تواند نقش بزرگی در شانس موفقیت فرزندان در همه عرصه های زندگی ایفا کند:

5-دانش آموزان سیاه پوست در مدارس بدتری شرکت می کنند

نظام آموزشی و مدارس به شدت از نظر اقتصادی و نژادی تقسیم شده است: دانش آموزان سیاه پوست 16 درصد از جمعیت مدارس دولتی را تشکیل می دهند اما به طور متوسط دانش آموزش سیاه پوست در مدرسه ای می رود که 50 درصد آن ها نیز سیاه هستند. یافته ها همچنین نشان می دهد که یک دانش آموز سیاه با 37 درصد از نمره قبولی وارد مدرسه می شود در حالی که این رقم برای سفید پوستان 60 درصد است.

اختلاف نژادی در تمام ابعاد اجتماعی و اقتصادی وجود دارد و بسیار بیشتر از آنچیزی است که در این موارد ذکر شد؛ حبس، یادگیری، بچه دار شدن، مدرسه رفتن، نژاد پرستی در نگرش، اشتغال و فهرستی که ادامه دارد. البته پیشرفت هایی نیز صورت گرفته است. اما یک چیز مشخص است. یک نیاز گریزناپذیر برای ساخت جامعه فرصت ها، شانس زندگی را برای سیاهان آمریکایی بیشتر می کند.

 منبع:اقتصاد ایرانی

انتهای پیام/

بازگشت به صفحه سایر رسانه ها