شروع
ذرات ویروس ابولا خون فرد آلوده و سایر مایعات بدن وی را اشغال می کند، این مایعات آلوده می توانند از طریق چشم ها، غشاهای مخاطی، خراشیدگی های روی پوست و یا از یک سوزن تزریق زیر جلدی وارد بدن شخص دیگری شود. اجساد افرادی که از این بیماری فوت کرده اند، بسیار خطرناک هستند. در روستاهای کوچک در غرب آفریقا، ارائه مراقبت شخصی نزدیک به بیمار یا اعضای خانواده فرد فوت شده به راحتی می تواند این بیماری را گسترش دهد.
دوره نهفتگی
دوره نهفتگی 2 تا 21 روز طول می کشد، اما اغلب بین 4 تا 10 روز، علائم به طور ناگهانی ظاهر می شوند.
استراتژی تهاجم سلول
1. ویروس به سطح سلول می چسبد، در آن وارد شده و توسط غشای سلولی احاطه می شود.
2. پروتئین هایی که جهش سلول را پوشش می دهند غشا را باز کرده و اجازه می دهند RNA ویروس وارد سلول شود و شروع به همانندسازی کند.
3. نحوه خروج از سلول به طور کامل درک و شناخته نشده است، اما به نظر می رسد که ذرات ویروس در سطح سلول جمع شده و بیرون می آیند و ممکن است با یک پاکت میزبان خارج شوند.
علائم اولیه
معمولاً، کمی بیش از یک هفته پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ابولا، علائم در افراد مبتلا ظاهر می شوند: تب، لرز، درد عضلانی، گلودرد، ضعف و ناراحتی عمومی. در مراحل اولیه، ابولا می تواند شبیه به مالاریا، تب حصبه و یا عفونت های باکتریایی تنفسی باشد.
مرحله حمله
ویروس به سلول های ایمنی در جریان خون حمله می کند، و عفونت را به کبد، طحال و گره های لنفاوی انتقال می دهد. ابولا از انتشار اینترفرون، یک پروتئین ساخته شده توسط سلول های ایمنی برای مبارزه با ویروس، جلوگیری می کند.
سلول های ایمنی آلوده از طریق جریان خون یا مجراهای لنفی به دیگر بافت ها و اندام ها، به خارج از طحال و گره های لنفاوی، انتقال می یابند.
مشکل در جریان خون
پروتئین های منتشر شده توسط سلول های ایمنی، التهاب گسترده ای را ایجاد می کنند. این التهاب می تواند به پوشش بافت رگ های خونی آسیب رسانده و باعث نشت آنها شود.
هنگامی که سلول های ایمنی شناخته شده به عنوان ماکروفاژها توسط ابولا مورد حمله قرار می گیرند، پروتئین ها را آزاد می کنند که این موضوع باعث انعقاد در جریان خون و انسداد جریان خون در بافت هایی از جمله کبد، مغز و کلیه ها می شود. هنگامی که سلول های قرمز خون درون عروق کوچکی که از لخته پر شده اند حرکت می کنند، از هم گسسته شده و طحال از رگ های خونی شکسته شده، پوشیده می شود.
هنگامی که سلول ها در کبد از بین می روند، خون توانایی طبیعی خود را برای لخته شدن از دست می دهد و هر گونه خونریزی داخلی یا خارجی را تشدید می کند.
علائم پیشرفته
پس از پنج روز یا بیشتر، بیماران اغلب علائم مشخصه یک عفونت ابولا را آشکار می کنند:
*بثورات برآمده قرمز رنگ روی صورت، گردن، تنه و بازوها. پوست احتمالاً پوسته پوسته می شود.
*تهوع، استفراغ و اسهال شدید
*درد قفسه سینه، تنگی نفس، سردرد، گیجی، چشمان خونی، سکسکه و یا تشنج
*کبودی خود به خود، خونریزی پوستی
*خونریزی از چشم ها، گوش ها، بینی، دهان، غشاء موکوس و رکتوم
*سقط جنین
اختلالات چند سیستمی
• ابولا یا توسط سلول های آلوده به ویروس یا با پاسخ التهابی شدید بدن، به بسیاری از بافت ها آسیب می رساند.
• اختلال غدد آدرنال، منجر به فشار خون پایین خطرناک و کاهش توانایی تولید هورمون های استروئیدی می شود.
• به بافت های همبند بدن، که نقش سلول های پوشاننده برای حفره ها و سطوح بدن را دارند، حمله می شود.
• نارسایی کبد و کلیه رخ می دهد.
• پانکراس آلوده می تواند منجر به درد شدید شکم شود.
• آسیب روده باعث اسهال و کاهش آب بدن می شود.
مایع در مغز تجمع می یابد. تشنج باعث گسترش خون عفونی و سایر مایعات بدن بیمار می شود.
مرگ
افرادی که از این بیماری می میرند معمولاً علایم شدیدی را در اوایل بروز می دهند و با مبتلا شدن به کاهش شدید فشار خون، نارسایی چند ارگانی و شوک عفونت شدید، بین روز ششم و شانزدهم می میرند. میزان مرگ و میر می تواند تا 90 درصد باشد. به نظر می رسد بسیاری از نجات یافتگان، سلول های قرمزی در خون خود دارند که قادر به انتشار پروتئین هایی جهت ترمیم رگ های خونی آسیب دیده هستند.
