کاروانی با گفت‌وگو و برای گفت‌وگو
خبرگزاری تسنیم: اعضای اتحادیه از همان دقایق آغازین صبح با لباس محلی بلوچی به فرودگاه مهرآباد تهران آمدند. لباسی سفید و بلند، شبیه به لباس‌های احرام حجاج. اینها هم احرامند، اما نه احرام طواف، احرام دوستی و برادری و محبت. احرام یگانگی و وحدت.
از همان آغاز با گفت‌وگو شکل گرفت، خیلی زود بستری برای حرف زدن، اظهار عقیده و گپ و گفت فراهم شد. درست بعد از سلام‌ها و احوالپرسی‌های گرم چهره‌های مختلف فرهنگی کشور. شاید در طول سال به ندرت اتفاق بیفتد که این چهره‌های تقریبا غیرمرتبط از نظر حوزه فعالیت گرد هم جمع شوند، ولی اکنون در مهرآباد همدیگر را دیده و مانند رفقای چندین و چند ساله ارتباط گرمی با هم گرفته‌اند.یکی استاد دانشگاه امام صادق است و در حوزه فرقه شناسی اسلامی کار می‌کند. دیگری مجری و تهیه کننده تلویزیون، یکی داستان می‌نویسد و یکی دیگر در امر جمع‌آوری خاطرات شهدا فعالیت می‌کند و نقاش است. یکی مستندساز و دیگری از دانشجویان فعال پیرو خط امام بوده، اما چه فرقی می‌کند که چه کاره است؟ الان همه در آغاز راهی هستند که آخرش برادری و برابری مبتنی بر اسلام است، عدالت و مهرورزی برای هر مسلمانی، با هر عقیده و منشی که ممکن است داشته و شاید مغایر با عقاید و منش‌های دیگران باشد. به همین خاطر هم هست که همه چیز با گفت‌وگو شکل می‌گیرد و پیش می‌رود. هر کسی هر که هست، با هر اعتقادی، اینجا محملی است برای گفت‌وگو.
رضا امیرخانی و حجت الاسلام الویری در یک گوشه سالن انتظار گپ می‌زنند، می‌گویند و تایید می‌کنند و گاهی هم لبخندی از سر رضایت روی لبانشان می‌نشیند. سوی دیگر سالن فروز رجایی‌فر با محمدرضا شهیدی‌فر و محمد حسین حقیقی گفت‌وگو می‌کنند و همه راضی از اینکه در آستانه سفری هستند که بارش با امید به مهرورزی، با وجود اختلافات جزیی اعتقادات و منش‌ها بسته شده است. با هر کسی هم که حرف می‌زنیم بر همین نکته تاکید می‌کند که «چه فرقی دارد هنگام قیام نماز دست‌هایت گره شده باشد یا باز باشد. مگر غیر از این است که هر دوی اینها به نیت احترام و پرستش نسبت به خدای واحد انجام می‌گیرد که قرآن واحدی فرستاده و پیامبر خاتم واحدی را مامور هدایت ما کرده و قبله واحدی را برای وحدت نگاه‌ها و اتحاد قلب‌ها ایجاد کرده است؟ همه از یک خداییم و باید به آن خدای واحد، تشبه پیدا کنیم و وحدت‌مان را بیشتر سازیم.»
گفت‌وگو پایانی ندارد، در دالان‌های منتهی به اتوبوس‌هایی که مسافران را به هواپیما می‌رسانند، صحبت از برادری و برابری همه مسلمانان است، از عدم توجه برخی به اقلیت‌های فرقه‌ای و قومی و قبیله‌ای، از تجربه هایشان از عشق و ارادت غیرشیعیان و اقلیت‌های قومی به ایران و انقلاب اسلامی و در این میان حرکت نمادین اعضای اتحادیه امت واحده فضای بهتری برای گفت‌وگو در راه سفری که به سیستان و بلوچستان منتهی می‌شود، ایجاد کرده است؛ اعضای اتحادیه از همان دقایق آغازین صبح با لباس محلی بلوچی به فرودگاه مهرآباد تهران آمدند. لباسی سفید و بلند، شبیه به لباس‌های احرام حجاج. اینها هم احرامند، اما نه احرام طواف، احرام دوستی و برادری و محبت. احرام یگانگی و وحدت.
انتهای پیام/
