نجات دریاچه ارومیه در چهارراه سرگردانی
خبرگزاری تسنیم: عیسی کلانتری گفت: «اگر این دریاچه را در این وضع بحرانی رها کنیم، دیگر هیچگاه نمیتوانیم احیایش کنیم.»
به گزارش گروه "رسانهها" خبرگزاری تسنیم، دریاچه ارومیه چند سالی است که مانند بیماری رو به احتضار نفس های آخر را می کشد و در این میان گویا کسی یارای مداوا و تخفیف درد این بیمار را ندارد.
مشکل کمبود آب و خشکسالی چند سالی است که گریبان این دریاچه زیبا که روزگاری نه چندان دور زبانزد بیشتر کشورها بود را گرفته و هر سال سطح وسیعی از آن خشک می شود.
این بار با وخیم تر شدن وضعیت دبیر ستاد احیای دریاچه ارومیه اعلام کرده است: «دریاچه ارومیه دو سال آخر عمر خود را میگذراند.»
عیسی کلانتری با بیان این مطلب افزوده است: «اگر این دریاچه را در این وضع بحرانی رها کنیم، دیگر هیچگاه نمیتوانیم احیایش کنیم.»
وی برای نجات این دریاچه طرح نکاشت را پیشنهاد داده هرچند اجرای ان تاکتون محقق نشده اما به نظر می رسد اگر سال دیگر شرایط خشکسالی و کمبود آب ادامه یابد ناگزیر از اجرای آن خواهند بود.
به گفته وی، برای اینکه نگذاریم دریاچه به طور صد در صد بمیرد و ریزگردها روی نمکها را نپوشاند، ناچار بودیم که آب از هر جایی وارد کنیم. در نتیجه 700، 800 میلیون مترمکعب باید آب میآمد که حداقل به اندازه 5 سانت هم روی نمکها بگیرد و ریزگردها دیگر روی نمک ننشینند زیرا اگر روی رسوبات نمکی دو سه میلیمتر ریزگرد بنشیند، هیچگاه دیگر دریاچه قابل احیا نیست.
دبیر ستاد احیای دریاچه ارومیه با بیان اینکه ما میخواستیم از نشستن آن ریزگردها روی نمکها جلوگیری کنیم، اما آب نداشتیم، به افکار نیوز گفته است: «بر این اساس، خواستیم خسارت به کشاورز بدهیم که دو سال نکارند تا بتوانیم از آب برای احیای دریاچه استفاده کنیم.»
کلانتری توضیح داد» است:«خوشبختانه در سالجاری بارندگی در حوزه دریاچه ارومیه خوب بود و 75 درصد بیشتر از سالهای گذشته بارندگی داشتیم. بر همین اساس، دیگر نیازی به آن 700 مترمکعب آب نداشتیم؛ به همین دلیل از اجرای طرح نکاشت منصرف شدیم؛ وگرنه حتما باید این اتفاق میافتاد.»
مخالفت جدی نماینده ارومیه با طرح پیشنهادی «نکاشت»
این سخنان در حالی بیان می شود که نادر قاضی پور نماینده مردم ارومیه در مجلس شورای اسلامی با این پیشنهاد به شدت مخالف است.
وی به افکارنیوز گفت: دبیر ستاد احیای دریاچه ارومیه توضیح دهد با 729میلیارد تومان بودجه احیای این دریاچه چه کرده اند؟ چرا آبرسانی از رود ارس به این دریاچه انجام نشده و آب این رود همچنان به سایر کشورها سرازیراست؟ چرا به اسم احیا و نجات این دریاچه به آبادانی شهر مرند پرداخته اند؟
وی تاکید کرد: برخلاف آنچه در آمارها اعلام می شود اکنون دریاچه ارومیه تنها 30درصد آب دارد و در معرض نابودی قرار گرفته اما هیچ کار مفیدی برای نجاتش انجام نشده است.
قاضی پور تصریح کرد: استفاده از آب سدهای اطراف این دریاچه و رها کردن 6-7 میلیون متر مکعب آب و همچنین استفاده از آب رودخانه ارس می تواند منجر به نجات این دریاچه شود اما متاسفانه در 18 ماه گذشته هیچ عزم جدی برای انجام این کار از سوی دولت یازدهم مشاهده نشده است.
وی اظهار داشت: بارها گفته و خواسته ام که رییس سازمان محیط زیست، رییس جمهور و وزیر نیرو برای احیا و نجات تالابها و دریاچههای کشور اقدام کنند اما متاسفانه دولت اقدام عملیاتی قابل مشاهدهای برای نجات دریاچه ارومیه انجام نمیدهد.
وی تصریح کرد: همان طور که بارها بیان کرده ام دریاچه ارومیه هنوز نمرده اما در CCU است و قلبش هنوز میزند اما با توقف حرکت قلب آن شاهد مرگ و میر هزاران نوزاد، بچه، پیرمرد و پیرزن خواهیم بود.
قاضی پور ادامه داد: دبیر ستاد احیای دریاچه ارومیه از احتمال اجرای طرح نکاشت برای نجات دریاچه ارومیه سخن می گوید، حال وی پاسخ دهد در شهری که کارخانه تولیدی وجود ندارد و اقتصاد و معیشت مردم وابستگی مستقیم به کشاورزی دارد چگونه می توان چنین طرحی را اجرایی کرد؟
وی گفت: در ارومیه چند کارخانه کنسانتره وجود دارد که وابستگی مستقیم به محصولات کشاورزی دارد بنابراین حتم بدانید اگر طرح نکاشت اجرایی شود شاهد بیکاری و مهاجرت 3میلیون نفر از جمعیت این شهر به سایر شهرها و استان ها و از بین رفتن کامل شهر و دریاچه ارمیه خواهیم بود.
وی در پایان خاطر نشان کرد: دولت و دبیر ستاد احیای دریاچه ارومیه باید پاسخ دهند چرا آب دریاچه ارمیه و حوزه های آبریز آن به سمت کارخانه های ذوب آهن تبریز سرازیر شده است آیا آبادانی این شهرها مهمتر از ارومیه است؟
طرح «نکاشت» به نفع کشاورزان است
یکی از اعضای کمیسیون کشاورزی مجلس نیز به افکارنیوز گفت: خشکسالی های اخیر اثرات مخربی بر محیط زیست و کشاورزی داشته و اکنون شاهد لطمات جدی این مساله بر محیط زیست در قالب خشک شدن تالاب ها و دریاچه ها هستیم.
محمد مهدی برومندی اظهار داشت: استفاده بی رویه از منابع آب زیر زمینی ، زه کشی زمین ها و کشاورزی به روش های سنتی و استفاده فراوان آب سبب شده تا تالاب ها و دریاچه های مهم کشور نظیر ارومیه، پریشان، بختگان و... خشک شوند و به دنبال این مساله اکنون شاهد معضل افزایش ریزگردها نیز هستیم.
وی تاکید کرد: خشک شدن هر یک از این دریاچه ها یک فاجعه بزرگ زیست محیطی محسوب می شود که زندگی کشاورزان و سایر افراد را در اطراف این محیط ها تحت تاثیر قرار می دهد.
وی با مفید خواندن طرح نکاشت بیان کرد: طرح نکاشت در اصل یکی از مهمترین راهکارها برای جلوگیری از خشک شدن دریاچه هاست و دولت به کشاورزان حوزه دریاچه ها وجوهی را معادل تولید آنها در سال های گذشته پرداخت می کند و در مقابل کشاورزان هیچ گونه کشت و کاری انجام نیم دهند تا دریاچه دوباره احیا شود.
وی توضیح داد: این طرح در زمین های برنج کاری اطرف سد درودزن و دریاچه بختگان اجرایی شد و کاشت برنج سال هاست متوقف شده و در برخی زمین ها گندم کشت می شود که برای تامین میزان محصول کاشته نشده می توان اقدام به واردات معادل آن را کرد.
نماینده مردم مرودشت ، ارسنجان و پاسارگاد گفت: اگر طرح نکاشت با سازو و کار مناسب اجرایی شود و دولت تسهیلات ویژه برای ایجاد صنایع و اشتغال مردم ارومیه تامین کند حتم بدانید این دریاچه احیا خواهد شد.
وی در پاسخ به این سوال که آیا کارخانه های کنسانتره موجود در ارومیه تعطیل نخواهند شد، توضیح داد: می توان خوراک این کارخانجات را از استان های دیگر تامین کرد.
وی خاطر نشان کرد: دریاچه ارومیه مانند بیماری است که نیاز به درمان فوری دارد و نمی توان نسبت به آن بی تفاوت بود و اجازه داد مرگش فرا برسد بنابراین باید با یارانه، کمک های فنی و اعتباری نسبت به احیای مجد آن اقدام کرد.
منبع: افکار نیوز
انتهای پیام/