زخم کهنه هنرمندان صنایع دستی در بازارچه‌های نوروزی التیام می‌یابد؟

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، زمستان کم‌کم بار خود را می‌بندد و بوی نوروز می‌آید و نوروز هم مسافرت را به ارمغان می‌آورد و مردم زیادی به دید و بازدید می‌روند؛ استان‌ها میزبان مسافران نوروزی می‌شوند و آغوش خود را باز می‌کنند تا لحظاتی شاد را برای مهمانان خود بیافرینند.

یکی از موضوعاتی که در این بین در بالابردن سطح فرهنگ عمومی مردم و توجه آن‌ها به میراث فرهنگی و صنایع دستی کمک شایانی می‌کند بازارچه‌ها و نمایشگاه‌های صنایع دستی است که در آن‌ها کالاهای و محصولات صنایع دستی کشورمان عرضه می‌شوند و به نوعی بهار صنایع دستی هم هست؛ چرا که چشم خیلی از هنرمندان صنایع دستی در طول سال، به علت نبود نمایشگاه‌های دائمی صنایع دستی کشورمان برای فروش محصولات خود، به این نمایشگاه‌ها و بازارچه‌هاست.

سال گذشته به گفته بهمن نامورمطلق، 400 بازارچه صنایع دستی در ورودی و خروجی استان‌های کشورمان بود که در آن‌ها تولیدات صنعت دست هنرمندان کشورمان قرار داشت و متأسفانه علاوه بر آن، کالاهای چینی و صنایع دستی غیرایرانی هم وجود داشت و این است ماجرای غربت کالاهای ایران که حتی در بهار صنایع دستی هم شاهد این موضوع بودیم.

علاوه بر این موضوع، مشکل دیگری که در بازارچه‌های نوروزی شاهد بودیم فروش محصولاتی سوغاتی استان‌ها به اسم صنایع دستی بود که در برخی موارد تعداد این سوغاتی‌ها به علت فروش بیش‌تر، بازارچه‌ صنایع دستی را به بازارچه سوغاتی استان تبدیل کرده بود و صنایع دستی در کنج عزلت فروشگاه، گوشه‌نشین بود و خاک می‌خورد.

شاید بتوان سوغات را با کمی ارفاق، جزء صنایع دستی به شمار آورد اما دیگر موضوعاتی شبیه عینک‌فروشی را نیم‌توان تحمل کرد و برای همین هم گلایه هنرمندان صنایع دستی از نحوه نظارت بر این بازارچه‌ها به نوعی درست است، گفته می‌شود که بازرسان سازمان میراث فرنگی بر این بازارچه‌ها نظارت می‌کنند اما ظاهراً در سال گذشته این معضل همچنان ادامه داشت.

هر چند موضوع بالارفتن 4 درصدی تعرفه واردات کالاهای صنایع دستی مرهمی کوچک بر زخم واردات بی‌رویه صنایع دستی به خصوص کالاهای چینی بود اما نمی‌تواند راهکار اصلی برای حل این معضل بزرگ صنایع دستی کشورمان باشد؛ واقعاً نمی‌توان احساس هنرمندی را که با دستان خودش در طی مدت‌ها کالاهایی را تولید می‌کند اما یک دفعه در نمایشگاه و بازارچه‌  صنایع دستی با کالاهایی مواجه می‌شود که کیفیت بسیار پائینی دارد و مردم هم به دلیل عدم اطلاعات کافی و البته قیمت بسیار نازل آن را برمی‌گزینند را فهمید و حس کرد؛ ای کاش مسئولان دولتی در این زمینه قدری متوجه بودند و به قول هنرمندان، خاک گارگاه را خورده بودند.

معاونت صنایع دستی برای حل این مشکلات بازارچه‌های نوروزی تمهیداتی اندیشیده است، مانند ناظران مستمر و نمایشگاه‌های متحدالشکل با دستورالعمل خاص، که باید منتظر بود و دید که این راهکارها می‌توانند این مشکلات و معضلات کهنه صنایع دستی در بازارچه‌های نوروزی را حل کند یا خیر.

انتهای پیام/