مردم و رسانه‌ها در بحث مذاکرات هسته‌ای تا چه‌زمانی نامحرم هستند؟
خبرگزاری تسنیم: ۱۴۳۸ نفر از دانشگاهیان استان مرکزی با صدور نامه‌ای به روحانی تأکید کردند: "تا کی قرار است مردم، رسانه‌ها و نخبگان در بحث مذاکرات نامحرم باقی بمانند و خبر دقیقی از محتوای برخی توافقات نداشته باشند؟".
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری تسنیم، 1438 نفر از دانشگاهیان دانشگاه‌های استان مرکزی در مورد مذاکرات هسته‌ای، خطاب به حجت‌الاسلام حسن روحانی رئیس‌جمهور نامه سرگشاده‌ای منتشر کردند.
متن این نامه به شرح ذیل است:
جناب آقای روحانی
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
با سلام و احترام
از آغاز عمر دولت یازدهم نزدیک به دو سال می‌گذرد و همگان شاهد تمرکز شدید دولت محترم بر رفع مشکلات اقتصادی کشور آن هم از دریچه مذاکرات هسته‌ای با 1+5 هستند.
در ماه‌های ابتدایی عمر دولت خوش‌بینی‌های زیادی وجود داشت که حداکثر در یک دوره 6ماهه مذاکرات شفاف و صریح با غرب، هم گره تحریم‌های ناجوانمردانه غرب علیه ملت ایران باز خواهد شد وهم با اندکی اقدامات اعتمادساز، دستاوردهای هسته‌ای کشورمان که ثمره تلاش شبانه‌روزی دانشمندان و ایستادگی استوارانه ملت در مقابل زورگویی‌ها و جان‌فشانی شهید احمدیروشنها و شهید علیمحمدیها بود، حفظ خواهد شد، اما امروز با گذشت یک سال و نیم مذاکرات فشرده نه‌تنها خوش‌بینی‌ها رنگ باخته بلکه دلواپسی و نگرانی‌های جدی برای دوستداران نظام و انقلاب شکل گرفته است.
بر این اساس نکات ذیل حضور شما و تمام نقش‌آفرینان دیپلماسی کشور مطرح می‌گردد:
1ــ تا کی قرار است مردم، رسانه‌ها و نخبگان کشور در بحث مذاکرات نامحرم باقی بمانند و خبر دقیقی از محتوای برخی توافقات نداشته باشند؟! تا کی باید نتانیاهو نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی محرم اسرار باشد اما ملت ایران نامحرم باقی بمانند؟! آیا این جفا به ملتی نیست که 36 سال با تمام توان به‌پای انقلاب جان‌فشانی و ایستادگی کرده و فشار تحریم‌ها را به جان خریده است تا عزتمند بماند و از ثمره دستاوردهای دانشمندان هسته‌ای خود بهره‌برداری کند؟!
2ــ این چه فضایی است که شما و برخی از اطرافیان‌تان ایجاد کرده‌اید که هر نقدی را بر توافق ژنو و مذاکرات با مشت آهنین پاسخ می‌دهید و اساساً اجازه نقد حتی به اساتید متخصص و نمایندگان مجلس نمی‌دهید و قلم‌های منتقدان شکسته شده و بر دهان‌شان مهر زده می‌شود؟! امروز حتی در دولت شما در دانشگاه‌ها هم با فشار بر رؤسای دانشگاه و اساتید و دانشجویان مانع اظهارنظر آزادانه آنان در مذاکرات هسته‌ای می‌شوند.
3ــ هرچه مذاکرات پیشتر می‌رود این احساس در بین مردم بیشتر می‌رود که ظاهراً قرار است دولت شما باز هم تجربه تلخ مذاکرات سعدآباد و تعلیق و تعطیلی دوساله تمام فعالیت‌های هسته‌ای را تکرار کند با این تفاوت که این اتفاق این بار در فضایی محرمانه و به‌‌دور از اطلاع افکار عمومی رخ می‌دهد.
آیا زمان آن فرا نرسیده که وزارت خارجه به پیشگاه ملت ایران گزارش صریح بدهد که در مقابل توقف بخش اعظم فعالیت‌های هسته‌ای کشور، اکسید کردن اورانیوم 20 درصد و 5 درصد و از هم پاشاندن رآکتور آب‌سنگین اراک چه امتیازاتی گرفته است؟
اگر این بار هم دوستان شما امضاکنندگان این نامه را مورد فحاشی قرار نداده و بی‌سواد و نادان خطابشان نمی‌کنند لطفا بفرمایید در برابر هر امتیاز بزرگی که داده‌اند چه امتیازاتی گرفته‌اند؟
4ــ آیا تاکنون خبری از دانشمندان جوان و پراستعداد هسته‌ای کشور گرفته‌اید و از حال آنان و سینه پردردشان اطلاعی دارید و می‌دانید که خار در چشم و استخوان در گلو نظاره‌گر به تاراج دادن دستاوردهای هسته‌ای کشور هستند بدون اینکه در مقابل آن امتیاز ارزشمندی بگیرند؟! دستاوردها یکی پس از دیگری به یغما می‌روند و به‌قول رئیس مجلس در مقابل طلائی که می‌دهیم آب‌نبات می‌گیریم!
تحریم‌ها که هرماه اضافه می‌شوند و نفت که صادراتش به 700 هزار بشکه رسیده و از همه بدتر، از عزت و اقتدار بازیگران دستگاه دیپلماسی خبری نیست و در مقابل تحقیرهای مکرر یک ملت برخی فقط لبخند می‌زنند!
ما بی‌سوادهای دانشگاه‌های استان مرکزی به‌شدت نسبت به روند موجود در مذاکرات هسته‌ای معترض هستیم و جدای از نتیجه مذاکرات به روندهای طی‌شده و تحقیرهای صورت گرفته و سکوت و انفعال بی‌پایان وزارت خارجه و دستگاه دیپلماسی کشور اعتراض داریم، اگر قرار بود تحقیر بشویم، اگر قرار بود ذلیلانه نرمش کنیم نه قهرمانانه! دیگر چه نیازی به ایستادگی در جنگ تحمیلی 8ساله، تحریم‌های 36ساله و فشارها بود؟!
به‌راستی در کدام‌یک از پروتکل‌های دیپلماتیک نوشته شده وقتی حق شما را خوردند، وقتی به ملت شما اهانت کردند باز هم شما لبخند بزنید و به‌روی خودتان نیاورید؟!
ریاست محترم جمهور
در دنیای سیاست بین‌الملل وقتی دیپلمات‌ها پشت میز دیپلماسی قرار می‌گیرند به‌پشتوانه ملت خود، به‌پشتوانه قدرت و عزت و اقتدار ملت خود چانه‌زنی می‌کنند و امتیاز می‌گیرند و بده بستان می‌کنند، حتی گاهی اعتراضات را هدفمند مدیریت می‌کنند تا در میز مذاکره قدرت چانه‌زنی بیشتری داشته باشند، اما اطرافیان شما همه دهان‌ها را می‌دوزند تا صدای اعتراض و انتقادی بلند نشود و خم به ابروی رقیب نیاید! آخر از این ناآگاهی و درک پایین به کجا شکایت ببریم؟!
در پایان حضور شما و دستگاه دیپلماسی کشور صراحتاً اعلام می‌کنیم که ملت رشید ایران و به‌ویژه جامعه دانشگاهی کشور و استان مرکزی، با دقت مذاکرات هسته‌ای را زیر نظر دارد و درصورتی‌که توافقات محرمانه صورت گرفته ذره‌ای با خطوط قرمز منافع ملی جمهوری اسلامی ایران در تضاد باشد سکوت نخواهیم کرد و اجازه نخواهیم داد دستاوردهای دانشمندان هسته‌ای کشور به ثمن بخس و در یک بده بستان نامتوازن بر باد برود.
بدانید و آگاه باشید که دانش هسته‌ای ملت ایران امروز خط مقدم ایستادگی در برابر زیاده‌خواهی‌های صهیونیسم جهانی است و کسی حق ندارد به‌بهانه مشکلات اقتصادی این خط را تسلیم دشمن کند.
اگر در این 18 ماه گذشته به‌جای امید بستن به آمریکایی‌ها و سفرهای مکرر به ژنو، وین و نیویورک دوستان شما به خیل عظیم ملت مراجعه می‌کردند بی‌شک بسیاری از مشکلات حل شده بود.
ای‌کاش برخی از آقایان به‌جای این امیدها به غرب از تجربه تلخ دلبستگیها و امیدهای شاهان قاجار و پهلوی به قدرت‌های اجنبی در عهدنامه‌های گلستان و ترکمانچای درس می‌گرفتند تا خدای‌ناکرده، بار دیگر لکه ننگی به پیشانی این ملت ستمدیده نقش نبندد و شرمسار آیندگان نشود.
والسلام من اتبع الهدی
دانشجویان و دانشگاهیان استان مرکزی
انتهای پیام/*1
