آزادسازی محوطه تپه سیلک کاشان در حال انجام است

محسن جاوری در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در کاشان با اشاره به تپه سیلک اظهار داشت: با همکاری شهرداری کاشان قرار است برنامه گمانه‌زنی وضعیت مشخص عرصه و حریم سیلک در محدوده و اطراف سیلک مشخص شود که این برنامه به پژوهشکده باستان‌شناسی داده شده و شاید تا اوایل اردیبهشت این برنامه شروع شود.

وی افزود: وضعیت گمانه‌ها پردازش می‌شود و تمامی برنامه‌ها منوط به وضعیت مشخص شدن حریم آن است، اگر تپه سیلک به لحاظ مالی تقویت شود بسیاری از برنامه‌هایی که برای آن در نظر گرفته‌ایم اجرا می‌شود.

مدیر پایگاه تپه سیلک کاشان بیان کرد: در حال حاضر آزاد سازی‌ها را در حال پیگیری  بوده و با پیگیری‌های انجام شده با وزارت راه، مسکن و شهرسازی  تصمیم گرفته شد خانه‌ها، املاک و زمین‌هایی که در محدوده و عرصه سیلک است آزاد شود زیرا مشکلاتی برای این محوطه ایجاد کرده‌اند.

وی افزود: باری آزاد سازی 2 راه است که یا باید این املاک خریداری شود و یا با زمین‌های داخل شهر معوض گردد و اگر راه‌حل دوم صورت بگیرد برای ما صرفه اقتصادی بهتری دارد زیرا برای آزاد سازی هزینه سنگین و گزافی را دربر دارد.

جاوری تصریح کرد: با توجه به اینکه مالکان زمین در محدوده سیلک اجازه ساخت و ساز را نداشته و مشکلات عدیده‌ای در شهر برای شهرداری، فرمانداری و برای میراث فرهنگی ایجاد شده و هم‌چنین تخلفاتی که مردم در این منطقه شبانه از روی نا آگاهی انجام می‌دهند، بهترین راه‌حل برای این مشکلات اختصاص زمین در داخل شهر به افراد است.

وی با اشاره به بازدید از تپه سیلک اظهار داشت: در حال حاضر محدوده‌ای که برای بازدید اختصاص داده شده، بازدید کننده مسیر مشخصی دارد و گردشگران و محققان از نزدیک می‌توانند بازدید کنند و هم‌چنین این اثر تاریخی با جذب گردشگر در کل در درآمدهای شهرستان تاثیر بسیاری داشته است.

به گزارش تسنیم، سیلک نام نخستین تمدن شهر نشینی ایران مرکزی در کاشان است که در 3 کیلومتری جنوب غربی این شهر قرار دارد.

قدیمی‌ترین خاستگاه تمدن بشری را سیلک کاشان عنوان می‌کنند، یعنی نخستین جایی که شهر نشینی شکل گرفت، آنجا که آریایی‌ها نخستین تمدن شهر نشینی را ایجاد کردند؛ قدمت قدیمی‌ترین آثار به دست آمده از تپه شمالی به حدود 7500 سال قبل می‌رسد و آخرین آثار مکشوفه از تپه جنوبی مربوط به 5000 سال قبل است.

این تپه در غرب مسیر کاشان- فین و در مجاورت جاده قرار دارد که در 24 شهریور 1310 با شماره 38 در فهرست آثار تاریخی و ملی ایران به ثبت رسید.

انتهای پیام/ ب