«ایران برگر»؛ روایتی انتخاباتی بدون موضع گیری سیاسی

به گزارش گروه "رسانه‌ها" خبرگزاری تسنیم، در وانفسای فیلم‌های ضدمخاطب و مخاطب گریز است که فیلم سینمایی «ایران برگر» غنیمت محسوب می‌شود، چون هم قصه دارد هم طنز سیاسی خوبی را به تصویر کشیده است و هم در وجه نمادین خود به خوبی روند حوادث سال‌های اخیر جامعه و وقایع انتخابات 88 و پس از آن را با زبانی شیرین به تصویر کشیده است.

کل حوادث فیلم در یک منطقه لرنشین به نام «شید» می‌گذرد که در آنجا تصمیمات دو طایفه امراللهی‌ها و فتح اللهی‌ها اوضاع را رقم می‌زند. استفاده از لهجه شیرین لری و بختیاری دیگر امتیاز فیلم است که با وجود طنز بودن، توهین یا تمسخر قوم و لهجه ای در آن مشاهده نمی‌شود.

این فیلم به بازگویی وقایع جامعه در سال 88 و پس از آن می‌پردازد. به دلیل موضع دقیق کارگردان، فیلم توانسته در نوروز امسال رکورد فروش را به دست بیاورد. به نظر می‌رسد این واقعیت نشان از دقت تماشاچی‌های هوشمندی است که از بین انواع فیلم‌های آسیب شناسانه با چاشنی سیاه نمایی و تلخی، در کنار بهره گیری از یاسی سرخورده!، این فیلم را برای تماشا انتخاب می‌کنند. تعهد و صداقت کارگردان در فیلم به خوبی نمایان است، علاوه بر آن همراه شدن با مردم و انتخاب آنها توانسته مخاطبان زیادی را جذب کند.
 

در این فیلم، رقابت نمادین دو طایفه مذکور و مطرح کردن معلمی که علیرغم هزینه تبلیغاتی دو طایفه، هیچ اقدامی برای تبلیغات انجام نمی‌دهد و پس از حدود سه مرحله رای گیری، برنده رقابت می‌شود، نکاتی را درباره اتفاقات چند سال اخیر کشور یادآوری و گوشزد می‌کند.

حضور درخشان امام جماعت و روحانی منطقه که آبی بر آتش اختلافات و درگیری ها می‌پاشد و با خواندن خطبه عقد دختر و پسرِ همان دو طایفه درگیر در رقابت، آرامش را به منطقه بر می‌گرداند، نشان از درایت تیم سازنده به خصوص آقای جعفری جوزانی، کارگردان فیلم دارد.

بد نیست در این مجال مروری بر فیلم های چند سال گذشته که به موضوع انتخابات 88 پرداخته اند، داشته باشیم: در جشنواره سال 87 سه فیلم شاخص سینمایی به استقبال حوادث اتفاق نیفتاده ی سال 88 رفتند! اول فیلم سینمایی «زادبوم» که همچنان غیر قابل پخش است و به دلیل محتوای نامطلوب خود، از اکران بازماند. دوم فیلم سینمایی «خیابان‌های آرامـ که هنوز قابلیت اکران ندارد و سوم فیلم «پست چی سه بار در نمی زند» که با اختلافات بسیار به نمایش عمومی درآمد.

در مقطع پس از وقوع انتخابات خرداد88 و حوادث پس از آن، چند فیلم چند فیلم به طور شاخص به این مووع پرداخته اند: 1- فیلم سینمایی «پایان نامه» که فیلم‌نامه آن برگرفته شده از یک پرونده واقعی بود. 2- فیلم سینمایی «اخراجی های 3» که در قالب طنز اجتماعی و سیاسی ساخته شد. 3- فیلم سینمایی «قلاده‌های طلا» که در نمایش عمومی با استقبال فراوان رو به رو شد. 4- فیلم سینمایی «عصبانی نیستم» که به طرفداری از فتنه 88 ساخته شده و همچنان قابل پخش نیست و سرانجام فیلم سینمایی «ایران برگر» که با پرداخت نمادین به آن موضوع و بهره گیری از طنز اجتماعی و سیاسی به موقعیت خوبی دست یافته است.
 

واقعیت این است که روایت تحلیلی و منطبق بر واقعیت و نه برخورد احساسی و سمت گیری و موضع گیری له یا علیه یک جناح، توانسته اقبال مخاطب را برای ایران برگر به همراه داشته باشد.

در یک جمع بندی و نتیجه گیری باید گفت جایگاه سینما به عنوان یک رسانه برتر و فراتر از سیاست، در موضع اصلاح ضعف‌های جامعه قرار دارد و نباید با کوته نگری یا برخورد احساسی، اصل موجودیت جامعه و واقعیت‌های آن را زیر سوال برد.

البته ناگفته نماند وجود همه‌ی مقتضیات یک فیلم سینمایی موفق و پر مخاطب از جمله: داستان و قصه گویی، شخصیت پردازی مناسب و ملموس، روند طبیعی و جذاب فیلم، بهره گیری از تیم بازیگری حرفه ای و قوی و نهایتا کارگردان فهیم و سنجیده فیلم، ایران برگر را به اثری ماندنی و قابل تامل تبدیل کرده است.
امید است دیگر فیلمسازان و کارگردانان سینما نیز با توجه به اقبال مردمی از فیلم هایی همچون ایران برگر در روند تولید آثار خود تجدید نظر نمایند!

در پایان لازم است به اسم فیلم اشاره کنیم که از یک غذای محلی بختیاری گرفته شده است. شکل ظاهری و طعم و مزه خوب، از ویژگی های مثبت «ایران برگر» است!
 

منبع: ایران اسلامی

انتهای پیام/

بازگشت به صفحه سایر رسانه ها