عطوان: دستگاه قضایی مصر فاقد اصول «استقلال و عدالت» است
خبرگزاری تسنیم: وقتی احکام زندان و اعدام علیه محمد مرسی و همکارانش براساس پروندههای ساختگی صادر میشود و در مقابل مردان دولت حسنی مبارک و فرزندانش از آزادی برخوردار میشوند، ما حق داریم که نگران مصر و آینده آن باشیم.
به گزارش خبرگزاری تسنیم عبدالباری عطوان نویسنده و تحلیلگر برجسته جهان عرب درمقاله به بررسی صدور حکم 20 سال زندان برای محمد مرسی رئیسجمهور مخلوع مصر پرداخت و نوشت: در سایه صدور حکم اعدام برای صدها نفر از اعضای گروه اخوانالمسلمین مصر از جمله محمد بدیع رهبر این گروه و ارسال پرونده آنها برای مفتی به منظور تأیید احکام و در مقابل احکام صادره در خصوص تبرئه حسنی مبارک رئیسجمهور اسبق و فرزندانش و حیببالعادلی وزیر کشور اسبق، من از صدور حکم دادگاه کیفری مصر در خصوص زندانی شدن 20 ساله محمد مرسی رئیسجمهور منتخب مصر و 12 نفر دیگر از سران ارشد گروه اخوانالمسلمین تجعب نکردم زیرا پیشبینی میکردم که حکم اعدام صادر و به سرعت نیز اجرا شود.
وی افزود: دستگاه قضایی در مصر به مظهر خنده تبدیل شده است و به نظر میرسد که "سیاسی شدن" دستگاه قضایی کمترین حکمی باشد که بتوان در خصوص این دستگاه صادر کرد. شیوه محاکمهها فاقد سادهترین شرایط لازم برای دفاع متهمان از خود و پایبندی به عدالت است و صدور سریع دهها حکم اعدام تنها در طول چند روز همه و همه تایید میکند سیستم قضایی مصر که زمانی به خاطر سلابت خود در همه جهان عرب متمایز و شناخته شده بود، دیگر هیچ رنگ و بویی از استقلال و عدالت در خود ندارد.
عبدالباری عطوان در مقاله جدید خود در رای الیوم نوشت: شاید با گفتن این مطلب که از صادر نشدن حکم اعدام برای مرسی تعجب نکردهام، عجله کردم زیرا هنوز پروندههای دیگری انتظار محمد مرسی رئیسجمهور مصر را میکشد؛ نظیر پرونده فرار از زندان و خبرچینی و جاسوسی برای طرفهای خارجی یعنی جنبش حماس. با این وضعیت بعید نیست که صدور حکم اعدام با توجه به رسیدگی نشدن به این پروندهها به تعویق افتاده باشد.
این نویسنده افزود: در حالی که ساعت کودتا علیه محمد مرسی نزدیک میشود، با محمد مرسی یک ماه قبل از سرنگونی دولتش در کاخ الاتحادیه دیدار کردم و حرفهای او را شنیدم. او از تسامح و ایستادن در کنار فقرا و محرومان و توسعه صنایع نظامی پیشرفته مصر و تقویت توسعه در همه زمینهها به ویژه کشاورزی و خودکفایی در مواد غذایی به ویژه گندم و پایان دادن به تکیه به واردات گندم آمریکا سخن میگفت که یکی از بارزترین جنبههای وابستگی به شمار میرود.
وی افزود: هیچگاه از اعضای طرفدار گروه اخوانالمسلمین نبودهام و هیچ روزی به این فکر نیفتادهام که عضو این گروه یا هر گروه سیاسی دیگری شوم اما سخن حق را باید گفت. اگر برخی خردهگیریهایی به دولت محمد مرسی رئیسجمهور از جمله در زمینه ناکامیهای اقتصادی و اداری داشتند که به جا بود اما باید به این مسئله هم توجه داشت که این مرد تنها 11 ماه حکومت کرد. طوفانی از تحصن، اعتراضات و توطئهها با هدف مانع تراشی در مسیر حرکت مرسی روی داد و برای به شکست کشاندن وی تلاش شد. همه این توطئهها در نهایت با سرنگونی مرسی و افتادنش پشت میلههای زندان به ثمر نشست.
عبدالباری عطوان افزود:که خوب میدانم که این سخنان به مذاق خیلیها در داخل و خارج از مصر خوش نمیآید اما ما برای رضایت این و آن نمینویسیم بلکه تلاش میکنیم که تا حد امکان به واقعیت نزدیک شویم؛ حتی اگر این کار حرکتی خارج از چارچوب معمول باشد و باعث بروز همزمان مشکلات و سیل اهانتها به گوینده آن شود.
وی تصریح کرد: محمد مرسی که به اتهامات ساختگی محاکمه و پشت میلههای زندان میافتد و برای اهانت به او، لباس سفید زندان به تنش پوشانده میشود و ممکن است در آیندهای نزدیک برای اعدامش تبدیل به لباس نارنجی رنگ شود، یک شبکه تلویزیونی را نبست بلکه سعه صدر در برابر همه منتقدان و اهانت کنندگان و طراحان اتهامات ساختگی در داخل و خارج از مصر به خرج داد.
این نویسنده گفت: برای ما دشوار است که در سایه نبود یک دستگاه قضایی عادلانه و مستقل، آشتی ملی و اعتقاد راسخ به اصل همزیستی بین همه طیفهای سیاسی در سایه یک نظام دموکراتیک تکثرگرا شاهد ثباتی در مصر باشیم که به بهبود اقتصادی و خروج از بحرانهای روز افزون منجر شود.
وی افزود: این احکام که از حداقل ارزشها و مبانی عدالت برخوردار نیست، همان چیزی است که بذر تروریسم و خشونت را میکارد و به نفع جریانهای تندرواست و روند جذب جوانان ناامیدی را که با انسداد در زمینههای مختلف روبهرو هستند، تسهیل میکند.
عبدالباری عطوان گفت: وقتی احکام زندان و اعدام علیه محمد مرسی و همکارانش براساس پروندههای ساختگی صادر میشود و در مقابل مردان دولت حسنی مبارک و فرزندانش - بعد از اینکه دستگاه قضایی مصر پرونده آغشته به خون و فساد آنها را پاک می کند- از آزادی برخوردار میشوند، ما حق داریم که نگران مصر و آینده آن باشیم و با صدای بلند بگوییم که این، مصر بزرگی نیست که آن را می شناسیم و آن را دوست داریم. ما برای مصر و ملتش خیر و خوبی و ثبات آرزو میکنیم.
انتهای پیام/ر