انگلیس؛ انتخابات مبهم و دولت مبهم‌تر

خبرگزاری تسنیم-- سرانجام موعد برگزاری انتخابات غیر قابل پیش بینی سراسری انگلیس رسید. نظرسنجی های صورت گرفته از فضای انتخاباتی موجود برآورد دقیقی از نتایج احتمالی آن به مخاطبان انگلیسی و سایر تحلیلگران بین المللی ارائه نکرده است. در برخی نظرسنجی ها حزب کارگر با اختلاف یک درصد از حزب محافظه کار پیش بوده و در برخی دیگر، حزب محافظه کار با اختلافی 6 درصدی رقیب سنتی خود را پشت سر گذاشته است! در برخی نظرسنجی های دیگر نیز دو حزب کارگر و محافظه کار آرای مساوی و همسانی دارند! به نظر می رسد علاوه بر سیاستمداران انگلیسی، موسسات و رسانه های برگزار کننده نظرسنجی های انتخاباتی نیز در تحلیل صحنه انتخاباتی این کشور دچار پارادوکسها و ابهامات عمیقی شده اند.

در چنین فضایی باید به طور طبیعی به دنبال "قدر متیقنها" بود. قدر متیقنهایی که بتوان بر اساس آن هندسه سیاسی لندن در طول سالهای آتی را ترسیم کرد. یکی از این قدر متیقنها، رشد اقبال مردمی نسبت به حزب استقلال ( یوکیپ) است. حزب استقلال انگلیس در انتخابات پارلمانی اروپا توانست نتایج خیره کننده ای کسب کند و برای نخستین بار نمایندگان خود را راهی پارلمان اروپا در بروکسل کند. حزب استقلال انگلیس معتقد است که انگلیس باید به منظور بازیابی کنترل مرزها و وضعیت مهاجرت، از اتحادیه اروپا خارج شود چرا که بروکسل حاضر به مذاکره بر سر اعمال محدودیت بر آزادی جابجایی نیروی کار نخواهد بود. "خروج از اتحادیه اروپا" یکی از اصلی ترین تزهای سیاسی  حزب استقلال است.این مسئله مورد استقبال بخش زیادی از جامعه انگلیس قرار گرفته است.

یکی دیگر از موارد مهمی که در تحلیل فضای سیاسی انگلیس (پس از برگزاری انتخابات سراسری) باید مدنظر قرار گیرد، کاهش قدرت مانور دیوید کامرون نسبت به سالهای گذشته است. او حتی در صورت پیروزی در انتخابات سراسری قادر نخواهد بود به صورت مستقل تشکیل دولت دهد. از این رو وی ناچار است دست خود را به سوی دو حزب لیبرال دموکرات و دموکرات متحددراز کند. مطابق آخرین نظرسنجی های انجام شده، این دو حزب در مجموع قادر به  تصاحب  40 کرسی پارلمان انگلیس هستند اما نقش به سزایی در سنگین شدن وزنه حزب پیروز در مقابل دیگر احزاب مخالف ایفا می کنند.

یکی از اصلی ترین تاکتیکهای دو حزب کارگر و محافظه کار( در صورت پیروزی در انتخابات ) ائتلاف با لیبرال دموکراتها و دموکراتهای متحد است. اگرچه هم اکنون نیک کلگ رهبر حزب لیبرال دموکرات سمت معاونت کامرون را بر عهده دارد اما وی نیم نگاهی نیز به نتایج انتخابات پیش رو و احتمال پیروزی حزب کارگر دارد.حزب لیبرال دموکرات به صورت ذاتی استعداد خروج از ائتلاف با محافظه کاران را دارد و همین مسئله دیوید کامرون را به شدت نگران ساخته است.

نخست وزیر انگلیس سعی دارد با تکیه بر موضوع "برگزاری خروج از اتحادیه اروپا" موقعیت خود را در نظرسنجی های انتخاباتی بهبود بخشد.دیوید کامرون قول داده است که در صورت پیروزی در انتخابات، بر سر روابط لندن با اتحادیه اروپا  به خصوص مساله مهاجرت مجددا مذاکره کند و سپس همه پرسی را در سال 2017 میلادی برگزار نماید. در مقابل، اد میلیبند رهبر جوان حزب کارگر در سودای حضور در راس معادلات سیاسی و اجرایی لندن است. میلیبند در این مسیر به جلب آرای اقشار متوسط و کارگران روی آورده است.در چنین شرایطی تقابل سیاسی میلیبند و کامرون به تقابلی تمام عیار تبدیل شده است.

در آن سوی میدان، دیگر احزاب انگلیسی در انتظار مشخص شدن حزب پیروز انتخابات هستند. پیروزی هر یک از احزاب کارگر یا محافظه کار می تواند گزاره های متعددی را پیش روی احزاب ملی گرا، لیبرال دموکرات و دموکرات متحد قرار دهد. با این حال حضور هر یک از احزاب کوچک در دولت ائتلافی بعدی انگلیس، مانع از اجرایی شدن برخی وعده های انتخاباتی نخست وزیر بعدی انگلیس ( کامرون یا میلیبند ) توسط آنها خواهد شد. در این صورت شاهد وجود دولتی ضعیف در راس معادلات اجرایی و سیاسی لندن خواهیم بود. طی سالهای حضور دیوید کامرون در لندن نیز مشابه این روند را مشاهده کردیم. طی سالهای اخیر بارها نیک کلگ با رویکرد اقتصادی یا رویکرد سیاست خارجی دیوید کامرون مخالفت نمود و حتی بسیاری از تحلیلگران از احتمال جدایی این دو و فروپاشی دولت ائتلافی خبر دادند. در چنین شرایطی ورود احزاب کوچک بیشتر به صحنه سیاسی انگلیس و قدرت نمایی حزب ملی گرای یوکیپ مانع از حضور دولتی مقتدر در خانه شماره ده داونینگ استریت خواهد شد.

در نهایت اینکه حتی اگر دیوید کامرون در انتخابات سراسری انگلیس پیروز شود، با شرایطی به مراتب سخت تر نسبت به دوران اول نخست وزیری خود مواجه خواهد بود. او در نهایت ناچار خواهد بود تحت تاثیر با احزاب ائتلافی برخی وزرای خود را کنار گذاشته و وزرای تازه ای را جایگزین سازد. همچنین احزاب کوچک جهت حضور در دولت ائتلافی امتیازات ویژه ای از کامرون طلب خواهند کرد. در صورت پیروزی اد میلیبند و حزب کارگر نیز شرایط به همین منوال پیش خواهد رفت . اد میلیبند بارها در مبارزات انتخاباتی خود، ائتلاف با ملی گرایان اسکاتلند را رد کرده است. در چنین شرایطی میلیبند نیز نسبت به حزب لیبرال دموکرات و دموکراتهای متحد نگاهی ویژه دارد، هر چند که هرگونه حضور این دو حزب در دولت ائتلافی  منجر به کاهش قدرت مانور نخست وزیر بعدی انگلیس خواهد شد.

انتهای پیام/پ