شفافیت، حلقه مفقوده در بانکداری کشور

حتما شما هم تاکنون با تبلیغات موسسات مالی و اعتباری یا برخی بانک ها درخصوص اعطای تسهیلات با نرخ سود ... درصد مواجه شده اید اما وقتی برای دریافت جزئیات بیشتر از شرایط تسهیلات اعطایی مراجعه می کنید متوجه می شوید که نرخ واقعی سود تسهیلات خیلی بیشتر از رقم های اعلامی است، البته مواردی هم هست که شما در ابتدای کار متوجه نمی شوید که نرخ سود واقعی تسهیلات دریافتی چقدر است اما وقتی وام می گیرید اقساط را کم کم پرداخت می کنید یا در سر رسید یکجا پرداخت می کنید تازه متوجه می شوید که نرخ سود واقعی چقدر است؟

برخی از موسسات مالی و اعتباری شرط سپرده گذاری با مدت زمان مشخصی را جزو شروط دریافت وام اعلام می کنند و برخی دیگر مبلغی از وام را به صورت بلوکه شده نزد خود نگه می دارند تا در صورت تعویق اقساط از آن بخش اقساط را برداشت کنند.

این روش ها همگی نرخ سود تسهیلات را برای مشتری بالا می برد اما در تبلیغات اولیه به مردم گفته نمی شود درخصوص بانک های دولتی و خصوصی هم روش بالا رفتن نرخ سود تمام شده تسهیلات برای مشتری بهتر از موسسات اعتباری نیست در این جا هم میانگین مانده گردش حساب جاری تعیین کننده میزان وام دریافتی است، هر چقدر میانگین بالاتر، مبلغ وام دریافتی بیشتر، بنابراین سود مانده حساب شما هم بخشی از سود تمام شده تسهیلات دریافتی است، رقمی که کمتر بدان توجه می شود. بالا بودن هزینه تمام شده پول در سیستم بانکداری ما به عوامل متعددی وابسته است از جمله بهره وری پایین نیروی انسانی و منابع، حجم بالای معوقات بانکی، سنتی بودن روش های حسابداری ، بانکداری و ...

علاوه بر بالا بودن هزینه تمام شده پول در سیستم بانکی کشور، اعمال نشدن دستورالعمل و فرمولی واحد در تمام بانک ها و موسسات اعتباری برای محاسبه نرخ سود تسهیلات اعطایی به مردم یکی دیگر از ضعف های فعلی نظام پولی و بانکی کشور است.

در شرایط فعلی یکی از انتقادات همیشگی تولیدکنندگان و فعالان اقتصادی کشور بالا بودن نرخ سود تسهیلات بانکی است که بر روی قیمت تمام شده محصولات تولیدی اثر مستقیم می گذارد.

به نظر می رسد فاصله بین نرخ تورم و نرخ سود تسهیلات بانکی در کشور ما بیشتر از حد متعارف در بانکداری سایر کشورهاست و جای خالی نظارت و حمایت از مشتری و تسهیلات گیرنده در این عرصه بسیار مشهود است.