نمایش قرآن وقف شده برای امام زمان(عج) در کتابخانه مجلس + تصویر
خبرگزاری تسنیم: قرآن موسوم به امام زمان(عج) به خط میرزا احمد نیریزی در دوره صفویه کتابت شده است. این قرآن با رنگآمیزی کاغذ فوقالعاده و با قلمی روان و خوانا در دوره صفویه وقف ناحیه مقدسه مهدویه(عج) شده است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، کتابخانه مجلس شورای اسلامی همزمان با اعیاد شعبانیه اقدام به نمایش تعدادی از نسخههای خطی نفیس خود که مرتبط با این ایام است، کرده که از جمله این موارد قرآن موسوم به امام زمان(عج) است. این نمایشگاه به منظور آشنایی بیشتر علاقهمندان به گنجینههای خطی دایر شده و علاقمندان میتوانند تا روز 26 خرداد برای بازدید به کتابخانه مجلس شورای اسلامی مراجعه کنند.
قرآن وقف امام زمان(عج)، در قطع رحلی و به ابعاد 21*32 سانتیمتر پدید آمده است. خط متن قرآن، نسخ ایرانی و به قلم میرزا احمد نیریزی، با قلمی روان، خوانا و موزون است که در آن فواصل حروف از یکدیگر و کلمات از همدیگر آنچنان مناسب و به جا است که نگاه خواننده کلامالله را از آرامش و رخوت و لذتی غریب سیراب میکند. اوج زیبایی و قوت خط میرزای نیریزی را در دو صفحه متقابل فاتحةالکتاب و آیات طلیعه سوره مبارکه بقره (سرفصل قرآن) میتوان نظاره کرد. شدت درخشندگی و سیاهی مخملگونه مرکب به کار رفته نیز جلوهگری خط را دو چندان میکند.
از ویژگیهای منحصر به فرد این قرآن رنگآمیزی کاغذ زمینه به رنگ نخودی سیر یا اخرای روشن است که علاوه بر ایجاد تنوع و گریز از یکنواختی و نیز کاستن از تضاد رنگی با هدف آرامش بخشی به دیدگان قاری کلامالله اجرا شده است. شاخصه اعجابانگیز این زمینه رنگی هنگامی نمایان میشود که پس از دقت موشکافانه در بافت و تار و پود کاغذ ظریف دستساز ایرانی از جنس کنف در قسمت حاشیه و متن که فقط در مقابل نور و با ذرهبین قابل رؤیت است، به اوج مهارت و تسلط وراق و صحاف در پیوند و وصّالی لبههای کاغذ متن و حاشیه سفید صفحات قرآن پی میبریم و همین پیوند را در قسمت عطف با حاشیه نیز میبینیم آنچنانکه پس از گذشت بیش از سیصد سال کمترین خدشه و گسیختگی در آن پدید نیامده است.
جدولکشی فوقالعاده دقیق و الوان در حاشیه متن با استفاده از رنگهای لاجورد، مشکی، نقره، سبز روشن، آبی روشن، شنگرف و سفید که بر روی طلا ترسیم شده و با مرکب مشکی جوهری دورگیری شده و در لبه صفحات هم طلا با دورگیری مشکی اجرا گردید گواه دیگری بر قدرت دست و چشمان تیزبین هنرمند جدولکش است. در این اثر تذهیب فوق العاده زیبا و نفیس نقاش چیرهدست صفویه که رقمی از نام خود را ننگاشته است و همچون دیگر مذهّبان و نگارگران قرآنی شاهکارهای خود را بی هیچ شائبهای، مخلصانه و گمنام در خدمت آراستن و نوازش کتابت خطوط کلام الهی نهادهاند، به چشم میخورد.
تاریخ کتابت این قرآن سال 1122 قمری مطابق با دوران سلطنت شاه سلطان حسین آخرین پادشاه سلسله صفوی است که در این سالها میرزا احمد نیریزی در دارالسلطنه اصفهان میزیسته و مورد توجه و احترام شاه و صاحبمنصبان دربار صفوی قرار داشته و بدین جهت آثارش را سلطانی رقم می زد و ملقب به قبله الکتاب بوده است. رویه بیرونی جلد از چرم سیهفام ساغری و داخل آن از چرم سرخ رنگی ساخته و پرداخته شده است. نقوش رویهی بیرونی جلد تجسم نقش قالیچهای است که به شیوه سوخت و قالب ضربی اجرا شده که حاصل آن کتیبهها و نقوش برجسته طلایی در زمینه تیره با درخشش فوقالعاده است، حاشیه لبه بیرونی جلد نیز با چرم سرخ رنگی ترمیم شده و پس از رنگآمیزی سیه فام با نقش اسلیمی ختائی با طلا نقاشی شده و حاشیهی کتیبهای آن را با احادیث نبوی (ص) به خط ثلث با ترکیببندی فوقالعاده زیبا و به حالت برجسته که با استفاده از 10 ترنج در هر رویه جلد به فواصل یکسان تقسیم شدهاند تزئین کرده است.
دارنده و واقف اصلی قرآن، محمدتقی خان بافقی، بیگلر بیگی و حاکم مقتدر یزد و معروف به خان بزرگ بوده است که اراده میکند قرآن مذکور را وقف ناحیه مقدسه مهدویه(عج) کند؛ بدین جهت وقفنامهای جامع تنظیم و در آن اشعار میدارد که اولاد ذکور از اعقابش نسل اندر نسل و اکبر مقدم بر اصغر قرآن را تلاوت کرده و ثواب آن را به پیشگاه پربرکت حضرت امام عصر (عج) هدیه کنند، اما پس از درگذشت محمدتقی خان و در ایام سلطه محمدولی میرزا پسر فتحعلی شاه او قرآن را از تولیت اولاد تقی خان خارج و وقفنامه اصلی را محو ساخته و نسخه را تصاحب میکند. با عزیمت محمد ولی خان به تهران، قرآن بدین شهر انتقال یافت تا اینکه عبدالرضا خان پسر محمد تقیخان ـ با استعانت از حاج رجبعلی ـ مجتهد زمان ـ به عودت این نسخه مبارکه به یزد، توفیق یافت. در حدود سالهای 1300 تا 1307 هجری قمری، مرحوم سیدابوالحسن حائریزاده ـ از اعقاب محمدتقی خان نماینده یزد و عضو هیئت کارپردازی مجلس شورای ملی ـ آن را از یزد به تهران آورد و برای حفاظت به کتابخانه مجلس سپرد.
انتهای پیام/