آیا قرآن به سر گرفتن، مستند قرآنی یا روایی دارد؟
خبرگزاری تسنیم: «قرآن به سر» شدن واسطه قرار دادن و توسل به قرآن و معصومین علیهم السلام برای تقرب به درگاه الهی است و آنچه در مفاتیح الجنان در این خصوص نقل شده به نقل از امام باقر و امام صادق علیهما السلام است .
به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم،«قرآن به سر» شدن واسطه قرار دادن و توسل به قرآن و معصومین علیهم السلام برای تقرب به درگاه الهی است و آنچه در مفاتیح الجنان در این خصوص نقل شده به نقل از امام باقر و امام صادق علیهما السلام است .
سید بن طاووس در کتاب الاقبال نقل می کند که امام باقر(ع) فرموده: « تأخذ المصحف فی ثلاث لیالی من شهر رمضان فتنشره و تضعه بین یدیک و تقول: "اللّهم إنی أسألک بکتابک المنـزل وما فیه، وفیه اسمک الأکبر، وأسماؤک الحسنى، وما یخاف ویرجى، أن تجعلنی من عتقائک من النار و تدعو بما بدا لک من حاجه / در سه شب از شبهای ماه رمضان قرآن کریم را بردار و آن را باز کن و در مقابل خود قرار بده و بگو:« اللهم إنی أسألک بکتابک المنـزل وما فیه...» سید بن طاووس در روایتی دیگر از امام صادق(ع) نقل می فرماید که:« خذ المصحف فدعه على رأسک، وقل: "اللهم بحق هذا القرآن، وبحق من أرسلته به / قرآن کریم را بردار و آن بر روی سرت قرار بده و بگو:« اللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذَا الْقُرْآنِ وَ بِحَقّ ِمَنْ أَرْسَلْتَهُ بِه....»
ناگفته نماند که قرآن به سر گرفتن و توسل به آن اختصاصی به شب قدر ندارد، چنان که در روایتی از امام رضا(ع) می خوانیم هنگامی که به سبب مشکلات حزن و اندوه شدیدی تو را فرا گرفته، دو رکعت نماز بخوان به این صورت که در رکعت اول سوره حمد و آیت الکرسی و در رکعت دوم سوره حمد و سوره قدر را قرائت کن. سپس قرآن را بردار و بر روی سرت قرار بده
خداوند متعال در قرآن کریم فرموده:« یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ ابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسیلَة/ اى کسانى که ایمان آوردهاید! از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید! و وسیلهاى براى تقرب به او بجوئید.»
در این آیه روى سخن به افراد باایمان است و به آنها دستوراتی براى رستگار شدن داده شده است. از جمله آنها این است که فرموده براى تقرب به خدا وسیلهاى انتخاب نمائید.
«وسیله» معناى وسیعى دارد و هر کار یا چیزى را که سبب نزدیکى به پیشگاه مقدس پروردگار شود ، شامل مى شود؛ مثلا ایمان به خدا و پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم ،جهاد، نماز، زکات، روزه، زیارت خانه خدا، صله رحم، انفاق، و نیز شفاعت پیامبران و امامان و بندگان صالح و پیروی از آنها و حتى سوگند دادن خدا به مقام پیامبران و امامان و صالحان که نشانه علاقه به آنهاست، جزء مفهوم وسیع «وسیله» است؛ چرا که همه این امور باعث تقرب و نزدیکى به خداست.
احمد بن حنبل، پیشوای مذهب حنبلی در اهل سنت از عمران بن حصینن قلمى کند که از پیامبر صلَّى اللّه علیه و آله و سلَّم شنیدم مى فرمود: «اقْرؤُا الْقُرآنَ وَ سَلُوا اللهَ بِهِ قَبْلَ أَنْ یَجئ قَومٌ یَسْألُونَ بِهِ النّاسَ/ قرآن را بخوانید و از خدا به وسیله آن درخواست،پیش از آن که گروهى بیایند به وسیله آن از مردم سؤال کنند.»
قرآن به سر توسل به قرآن و معصومین علیهم السلام است
انجام «قرآن به سر» نیز واسطه قرار دادن و توسل به قرآن و معصومین علیهم السلام برای تقرب به درگاه الهی است و آنچه در مفاتیح الجنان در این خصوص نقل شده به نقل از امام باقر و امام صادق علیهما السلام است .
سید بن طاووس در کتاب الاقبال نقل می کند که امام باقر(ع) فرموده: « تأخذ المصحف فی ثلاث لیالی من شهر رمضان فتنشره و تضعه بین یدیک و تقول: "اللّهم إنی أسألک بکتابک المنـزل وما فیه، وفیه اسمک الأکبر، وأسماؤک الحسنى، وما یخاف ویرجى، أن تجعلنی من عتقائک من النار و تدعو بما بدا لک من حاجه / در سه شب از شبهای ماه رمضان قرآن کریم را بردار و آن را باز کن و در مقابل خود قرار بده و بگو:« اللهم إنی أسألک بکتابک المنـزل وما فیه...»
سید بن طاووس در روایتی دیگر از امام صادق(ع) نقل می فرماید که:« خذ المصحف فدعه على رأسک، وقل: "اللهم بحق هذا القرآن، وبحق من أرسلته به / قرآن کریم را بردار و آن بر روی سرت قرار بده و بگو:« اللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذَا الْقُرْآنِ وَ بِحَقّ ِمَنْ أَرْسَلْتَهُ بِه....»
قرآن به سر گرفتن اختصاص به شب قدر ندارد
ناگفته نماند که قرآن به سر گرفتن و توسل به آن اختصاصی به شب قدر ندارد، چنان که در روایتی از امام رضا(ع) می خوانیم هنگامی که به سبب مشکلات حزن و اندوه شدیدی تو را فرا گرفته، دو رکعت نماز بخوان به این صورت که در رکعت اول سوره حمد و آیت الکرسی و در رکعت دوم سوره حمد و سوره قدر را قرائت کن. سپس قرآن را بردار و بر روی سرت قرار بده و بگو:« اللَّهُمَّ بِحَقِّ مَنْ أَرْسَلْتَهُ إِلَى خَلْقِکَ وَ بِحَقِّ کُلِّ آیَةٍ فِیهِ و َبِحَقِّ کلِّ مَنْ مَدَحْتَهُ فِیهِ عَلَیْک..» بعد از اینکه ده مرتبه خداوند را به حق خودش و حق چهارده معصوم علیهم ا لسلام خواندی در ادامه حضرت می فرماید:«فَإِنَّکَ لَا تَقُومُ مِنْ مَقَامِکَ حَتَّى تُقْضَى حَاجَتُک / همانا از جایت بر نمی خیزی مگر این که حاجتت برآورده می شود.»
منبع:شبستان
انتهای پیام/