چند رباعی از عبدالرحیم سعیدیراد تقدیم به ساحت قدسی امیرالمومنین(ع)
خبرگزاری تسنیم: عدالت، مظلومیت و سیره حضرت علی(ع) از دیرباز مورد توجه شاعران و ادیبان فارسی قرار داشته است، شعرا هر یک به نوبه خوب تلاش کردهاند در شعرشان گوشهای از سیره علوی را نشان دهند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، عبدالرحیم سعیدیراد شاعر به مناسبت درگذشت مولای متقیان علی(ع) چند رباعی تقدیم به ساحت امیر مومنان علی(ع) کرده است. این رباعیها به شرح ذیل است:
آهسته و ناگهانی از راه رسید
آن صورت آسمانی از راه رسید
همبازی کودکان بیکس ـ مولاـ
با کوله مهربانی از راه رسید
2
از ناله او ستاره و ماه گریست
یک نخل دلش گرفت و آنگاه گریست
مولای غریب کوفه از راه رسید
آهسته و دلشکسته در چاه گریست!
3
از چشمه عدل تا وضو میکردی
با حضرت عشق گفتوگو میکردی
افسوس ولی کسی نفهمید چرا
سر در نفس چاه فرو میکردی
4
دنیای ستم "قطام" را میخواهد
پیراهن ننگ و نام را میخواهد
این کودک بیپناه یعنی کوفه
فریادزنان، امام را میخواهد!
5
چون کوفه که چهرهای پر از غم دارد
این سینه دلی شکسته را کم دارد
در شهر علی(ع) یکیست امّا انگار
هر کوچه هزار "ابن ملجم" دارد
6
در یک شب ناگزیر از پا افتاد
یک چهره بینظیر از پا افتاد
در مسجد کوفه این صدا میپیچد:
مظلومترین امیر از پا افتاد
7
آنان که به اندازه من خون جگرند
با کاسه شیر، منتظر، پشت درند
مولای غریب کوفه! شد وقت نماز
برخیز و اذان بگو، همه منتظرند.
8
افسوس یک آشنا نیامد امشب
از کوچه صدای پا نیامد امشب
نان آور سفرههای خالی –مولا-
ای وای چرا چرا نیامد امشب؟
9
خورشید که نیست غیر لبخند علی
چون شاه و گدا نشسته در بند علی
عمریست زمین به دور خود می چرخد
اما به خودش ندیده مانند علی
10
چون کوفه دلی شکسته دارد مولا
غم های به دل نشسته دارد مولا
نه بنده سیم و زر نه در بند هوا
چشم از همه چیز بسته دارد مولا
انتهای پیام/