عید روزی است که انسان گناه نکند

به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم،حجت الاسلام احمد قدسی، عضو هیئت علمی جامعه المصطفی (ص) العالمیه در گفتگو با شبستان در پاسخ به این سوال که عید حقیقی چه روزی است؟، گفت: بر اساس آموزه های دینی ما عید روزی است که انسان در آن گناهی مرتکب نشود که این مساله در برخی روایات تصریح شده است.

وی ادامه داد: عید آن روزی است که انسان حقیقتا در یک نشاط و ابتهاج کامل به سر ببرد و این غرض تحقق پیدا نمی کند مگر زمانی که انسان خود را با مجموعه هستی هماهنگ کند؛ اگر انسان در فرآیند هستی و سیری که جهان به سمت آن هدفی که برایش آفریده شده قرار بگیرد، تبعا باید در مسیر عبودیت حضرت حق واقع می شود.

این استاد حوزه تصریح کرد: اینکه خداوند در قرآن می فرماید: «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِيَعْبُدُونِ» ما جن و انس را نیافریدیم مگر برای پرستش خداوند، معلوم می شود آن غرضی که انسان و جن برای آن آفریده شده اند، عبودیت است. از آن طرف هم مجموعه روایات و آیات تصریح می کند که جهان هستی برای انسان خلق شده و او هم برای عبودیت، بنابراین، اگر بخواهد با مجموعه هستی هماهنگ شود باید در مسیر عبودیت قرار گیرد.

مولف کتاب «حیات پُربرکت » اذعان کرد: در واقع این عبودیت است که انسان را در این مجموعه هماهنگ می کند و آن زمان می تواند به ابتهاج واقعی دست یابد و این ابتهاج هم با رضوان حق حاصل می شود.

به گفته وی مجموعه هستی برای انسان خلق شده و انسان نیز برای عبودیت، اگر انسان به این غرض عبودیت برسد می تواند رضایت و رضوان خالق را به دست آورد و اگر مخلوق بتواند در مسیر رضایت حضرت حق قرار گیرد تازه توانسته است خود را با مجموعه هستی و خالق آن هماهنگ کند و این مساله نشاط و رضایت و ابتهاج برای او به همراه می آورد.

حجت الاسلام قدسی در ادامه با بیان اینکه عید واقعی همین روز است، ابراز کرد: بنابراین عید واقعی آن روزی است که انسان در آن گناه نکرده و در مسیر عبودیت قرار گیرد و به دلیل آن که در این مسیر رضایت حق را جلب می کند، می توان به آن ابتهاج و نشاط برسد.

عضو هیئت علمی جامعه المصطفی (ص) العالمیه همچنین در پاسخ به این سوال که وقتی انسان با بندگی و عبودیت به رضا و رضوان الهی دست یافت و روزهای او عید شد، این موضوع یعنی گناه نکردن و عید بودن همه روزهای زندگی او چه تاثیری بر سبک زندگیش می گذارد، بیان کرد: انسانی که در مسیر عبودیت قرار می گیرد، رفتار، گفتار و عملکردش را مطابق با رضای الهی کرده و با خواسته های خالق خود و آموزه های دین هماهنگ می شود، لذا در این زمان سبک زندگی متفاوتی را تجربه خواهد کرد که شاید دیگر نحله ها و مکاتب و فرقه ها که موجودی به نام خالق و مساله ای به عنوان عبودیت نمی شناسند، این سبک را تجربه نکنند.

وی با تاکید بر اینکه انسان توحیدی و خدایی شده، رفتار و کردار و گفتارش هماهنگ با خواست الهی است، خاطرنشان کرد: طبیعی است برای هماهنگ کردن سبک زندگی باید با آموزه های دینی و کتاب الهی که از جانب پروردگار نازل شده است، و همچنین سنت نبی اکرم صلی الله علیه و آله و هدایتگرانی که از جانب خدا برای انسان احضار شده اند، آشنا شده تا سبک زندگی او تغییر کند و به رضایت و نشاط کامل دست یابد.