مراسم ششمین سالگرد ارتحال آیتاللهالعظمی علی صافی گلپایگانی برگزار شد
مراسم ششمین سالگرد ارتحال آیتاللهالعظمی علی صافی گلپایگانی در جوار آرامگاه ایشان در گلپایگان برگزار شد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از گلپایگان، عصر امروز با حضور علما، فقها و روحانیون حوزههای علمیه قم، گلپایگان و خوانسار، امام جمعه، فرماندار و نماینده گلپایگان در مجلس و عموم مردم ولایتمدار شهرستان گلپایگان، مراسم ششمین سالگرد ارتحال آیتاللهالعظمی علی صافی گلپایگانی در جوار آرامگاه ایشان در گلزار شهدای قاضیزاهد گلپایگان برگزار شد.
سید احمد حسینی خراسانی عضو جامعه مدرسان قم در این مراسم اظهار داشت: رسالت فقها حفاظت از دین و صیانت از احکام الهی بوده و فقهای گرانقدر ما همواره با فداکاری و از خودگذشتگی در این مسیر الهی تلاش کردهاند.
وی با اشاره به اهمیت تکریم از فقه و فقاهت افزود: بزرگداشت مقام شامخ فقها همواره مورد سفارش ائمه اطهار(ع) و بزرگان دین بوده و همه ما موظف هستیم برای نهادینه کردن فرهنگ تکریم فقه و فقاهت در جامعه تلاش کنیم.
عضو جامعه مدرسان قم با اشاره به مقام والای آیتاللهالعظمی شیخ علی صافی گلپایگانی، گفت: این فقیه الهی مانند سدی استوار و کوهی با صلابت در مقابل بدعتهای زمان میایستادند و طول دوران زندگی با برکت خود همواره با صراحت لهجه از دین خدا حمایت میکردند.
وی با بیان اینکه فقها همیشه در برابر ابلیسهای زمان ایستادهاند، تصریح کرد: در طول تاریخ اسلام این فقها بودند که با ایستادگی و روشنگری بینی شیطانهای زمان را به خاک مالیدند و در عصر حاضر هم این فقها هستند که در برابر نابخردانی مانند داعش و یا مستکبران با تمام وجود ایستادهاند.
به گزارش تسنیم، آیتاللهالعظمی شیخ علی صافی گلپایگانی متولد سال 1291 در گلپایگان از مجتهدان و مراجع تقلید معاصر شیعه بود که لطفالله صافی گلپایگانی برادر کوچک ایشان هم اکنون از مراجع تقلید شیعه است.
این عالم بزرگوار تا سن 18 سالگی نزد پدر و دایی بزرگوارشان مرحوم حجتالاسلام والمسلمین آخوند ملا ابوالقاسم قطب به تحصیل پرداخت، سپس برای ادامه تحصیل به قم هجرت کردند و دروس سطح را در محضر مرحوم آیتالله آقامیرزامحمد همدانی تکمیل کرد. درس خارج را نزد عالمان بلندآوازه عصر از جمله حضرت آیتالله حجت و حضرت آیتالله بروجردی به پایان برد. ایشان آثار ارزشمندی به نظم و نثر عربی و فارسی دارد.
این مجتهد بزرگ در زمان حکومت ستمشاهی با خطابههای رسا و صراحت لهجه که با همه وجودش آمیخته بود با شجاعت، پایمردی و استقامت در مسیر آزادی، اشاعه عدالت و انضباط اجتماعی، احیای حق، سرکوب کردن باطل و مبارزه با ایادی استعمار و استکبار گام برداشت و در این راه متحمل سختیها، فشارها و تبعیدها شد.
وی در سال 1388 در سن 97 سالگی در گلپایگان درگذشت و بنابر وصیتش در آرامستان قاضیزاهد این شهر دفن شد.
انتهای پیام/