سلاحی‌ که دست‌ صهیونیست‌ها را بالا برد

روز جمعه 15 آبان 1394 چهار عملیات فردی در منطقة الخلیل واقع در کرانه باختری رخ داد که همگان را غافگیر کرد. این چهار عملیات با تمامی عملیاتی که تا کنون انجام شده بودند تفاوت داشتند. وجه تفاوت آنها بسیار واضح بود. شلیک گلوله از نقطه ای نامعلوم موجب به هلاکت رسیدن یک سرباز صهیونیست و مجروح شدن سه نظامی دیگر شد که در خبرهای تکمیلی اعلام شد یکی دیگر از این نظامیان نیز به هلاکت رسیده است.

هنگامی که نظامیان صهیونیست در حال مقابله با فلسطینیان معترض در الخلیل بودند ناگهان به زمین افتادن نظامیان صهیونیست آنها را متوجه فرد مضروب کرد اما آثار گلوله در بدن نظامیان مجروح نشان داد این بار شلیک گلوله موجب زمین افتادن این صهیونیست شده است.

این اقدام از دو جهت اهمیت داشت: نخست اینکه ورود اسلحه به درگیری های فلسطینیان با صهیونیست ها این گزینه را تقویت کرد که یکی دیگر از نشانه های انتفاضه خود را نشان داد. یعنی درگیری مسلحانه و این خود نقطة عطفی در درگیری های اخیر بوده است و اگر استمرار داشته باشد می تواند ثمرات خود را به خوبی نشان دهد. همچنان که در سفر نتانیاهو به آمریکا گزینه‌های نرم مورد توجه وی و مسئولان صهیونیست قرار گرفته است. در این سفر این گزینه مطرح شده است که با دادن امکانات به فلسطینی ها و رفع برخی مشکلات آنها، زمینه های انتفاضه که موجب تقویت انگیزه ها می‌شود را کمرنگ کنند.

هر چند این نگاه با انتقاد تندروهایی چون نفتالی بنت همراه شده است و اینگونه استدلال کرده‌اند که دادن این امتیازات به فلسطینی ها موجب خواهد شد آنها راسخ تر شوند و اینگونه نگاه کنند که با اعتراض به خواسته هایی دست یافته اند و اگر ادامه دهند به خواسته های بیشتری دست خواهند یافت. ولی واقعیت این است که یکی از دلایل نرم شدن رفتارهای صهیونیست ها همین به کارگیری اسلحه در درگیری‌ها است.

صهیونیست ها که فضای جامعه خود را به خوبی می شناسند که با ورود اسلحه دچار مشکلات بسیاری از جمله خروج جمعیت و مهاجرت منفی ولو موقتی خواهند شد و این برای آنها خط قرمزی است که اجازه نخواهند داد به هیچ وجه اتفاق افتد. اگر به مواضع نتانیاهو طی 5 هفته ای که از آغاز این انتفاضه گذشته است نگاه کنیم می بینیم که وی تا این زمان به هیچ وجه در عکس العمل های خود نرمش نشان نداده است ولی این بار نرمش نتانیاهو پیام ویژه ای دارد که اینجا خط قرمز است و باید عقب نشینی کند.

دومین مطلبی که باید به آن توجه کرد این است که صهیونیست‌ها نتوانسته اند ردی از مجریان این عملیات پیدا کنند و این بر رعب و وحشت جامعة صهیونیستی خواهد افزود. شاباک در روز نخست اعلام کرد مجری یکی از عملیات را دستگیر کرده است و مجری یکی دیگر از این عملیات توسط دستگاه امنیتی تشکیلات خودگردان دستگیر شده است اما هیچ کدام این خبر را تأیید نکردند و در خبرهای تکمیلی اعلام شد تا کنون هیچ یک از مجریان و شلیک کنندگان دستگیر نشده اند. این مسئله برای جامعه صهیونیستی به این معنا است که کسانی که مسئولیت حفظ امنیت آنها را به عهده دارند نمی توانند به وظیفه خود عمل کنند و این مساوی است با رعب و وحشت و نگرانی در جامعة صهیونیستی امری که همانگونه در بالا ذکر شد خط قرمز رژیم و سمی برای هویت جعلی آنها است.

با این تفاصیل باید گفت ورود اسلحه اگر در انتفاضه ادامه یابد آنگاه شاهد نتایج و ثمراتی خواهیم بود که به هیچ وجه برای کارشناسان و تحلیل گران قابل محاسبه و حتی باور نخواهد بود. و امتیازاتی را از صهیونیست ها خواهد گرفت که آنها طی سالهای گذشته حتی حاضر نشده اند بر سر آنها با تشکیلات خودگردان گفتگو کنند.

این مسئله آن قدر تأثیر گذار بود که موجب شد صهیونیست ها نیروهای احتیاط خود را فرا بخوانند. این امر درحالی اتفاق افتاد که فرمانده ستاد ارتش رژیم صهیونیستی در راهبرد نظامی امنیتی جدید خود بر عدم فراخوانی نیروهای احتیاط تأکید کرده بود ولی حضور اسلحه در مبارزات نشان داد چنان تأثیری در واقع امر داشته که موجب شده آنها راهبرد خود را نیز به کنار بگذارند. راهبرد زمانی به کنار گذاشته می‌شود که وضعیت خطرناک و دارای اولویت باشد. به نظر می رسد پیام منتقل شده است و فقط به همه گیر شدن نیاز دارد.

انتهای پیام/ر