هم‌خوانی سرلک و چاووشی؛ رفاقت پاپ و سنتی دقیقا اینجاست
حاصل همکاری سینا سرلک و محسن چاووشی این روزها بارها و بارها توسط علاقه‌مندان به موسیقی شنیده شده و شاید بتوان آن را دقیقا رفاقت میان موسیقی سنتی و پاپ دانست.
خبرگزاری تسنیم - یاسر شیخی یگانه
محسن چاووشی کرد تبار و سینا سرلک هم اهل الیگودرز لرستان است. خواندن قطعه‌ای به زبان کردی و لری بهانه‌ای برای همکاری چاووشی و سرلک بود. در قطعه «مینا» چاووشی و سرلک به نوعی بازگشت به اصالت‌های خود را داشتند؛ کاری که سرلک در بسیاری از آلبوم‌هایش انجام داده و بارها آهنگ‌هایی از موسیقی لری بختیاری خوانده است اما این کار برای چاووشی سابقه چندانی نداشت.
به هر روی اصالت‌هایی که اشتراک‌های بسیاری از نظر موسیقی دارند، باعث خلق اثری به نام «مینا» شد که به نظر می‌رسد نقطه عطفی در موسیقی ایران باشد؛ شاید برای نخستین بار در موسیقی ما بود که یکی از شناخته‌شده‌ترین خوانندگان موسیقی پاپ(اگر نگوییم شناخته‌شده ترینش) در کنار یکی از خوانندگان مطرح موسیقی ایرانی قرار می‌گرفت.
البته قصه این دو خواننده از نظر شهرت و محبوبیت متفاوت است. چاووشی از همان روزی که متهم به تقلید از خواننده لُس‌آنجلسی شد تا همین الان، همه رقیبانش را به نوعی قورت داده است.
در روزهایی که چاووشی نخستین آهنگ‌هایش را خوانده بود، بسیاری او را به تقلید از فلان خواننده لُس‌آنجلسی(سیاوش قمیشی) متهم کردند. همان خواننده‌ی لوس‌آنجلسی هم در صحبت‌هایی گفته بود «اگر کپی(منظور صدای چاووشی بود) محبوبیتی هم دارد به دلیل محبوبیت اصل است و او(چاووشی) هرگز نمی‌تواند به محبوبیت اصل(منظور همان خواننده لُس‌آنجلسی است) برسد».
اما امروز آن خواننده‌ی لُس آنجلسی و بسیاری از هم‌دوره‌هایش به خاطره تبدیل شده‌اند و تنها نامی از آنان در میان جوانان ایرانی باقی مانده است؛ اما چاووشی محبوبیت اصل را نه تنها پشت سر گذاشته که به نوعی در قله‌ی محبوبیت هم قرار دارد.
از طرف دیگر سینا سرلک سال‌های زیادی در عرصه آواز ایرانی فعالیت کرده است. زمانی که 7 سال داشت برای یکی از سریال‌های تلویزیون قطعه‌ای بختیاری خواند. او از 12 سالگی شاگرد خصوصی محمدرضا شجریان بوده و تا کنون حدود 17 آلبوم را به صورت رسمی در بازار موسیقی منتشر کرده است.
اما بی‌تعارف باید گفت که شهرت و محبوبیت سرلک نسبت به چاووشی قابل قیاس نیست که البته این نکته به علت تفاوت‌هایی که میان ژانر فعالیتِ این دو خواننده هست، چندان دور از ذهن نیست. به هر روی موسیقی پاپ همان گونه که از نامش برمی‌آید برای عامه مردم است و موسیقی ایرانی بی‌شک مخاطبانی خاص‌تر دارد.
اما امروز چاووشی و سرلک در کنار هم قرار گرفته‌اند تا به نوعی پاپ و سنتی هم‌صدا شوند. خوشبختانه همکاری این دو خواننده تنها به قطعه «مینا» محدود نشد و به تازگی قطعه «کجایی» را منتشر کرده‌اند.
در قطعه «کجایی» دیگر خبری از ترانه‌های کردی و لری نیست. این بار ترانه را چاووشی سروده و این دو خواننده هر کدام به شکلی مناسب کارشان را انجام داده‌اند.
در شنیدار نخست این قطعه شاید به نظر برسد که سرلک تنها وظیفه هم‌خوانی را دارد، اما به راستی با فضاسازی‌های او که حاصل تحریرهایی حساب شده است، «کجایی» در دل هر مخاطبی می‌نشیند.
تنظیم این قطعه را چاووشی انجام داده و با هوشیار زیرکانه‌ای، آغاز قطعه را با فضایی ارکسترال پیش برده و این فضا را در تمام طول قطعه جاری کرده است. در دل این فضاسازی‌ها صدای خَش‌دارِ چاووشی به بهترین شکل، روایت فراق و دوری از معشوق یا همان «رفیق» را بیان کرده است. وقتی چاووشی از درد فراق می‌گوید، سرلک با تحریرهایش این درد را فریاد می‌زند. در ادامه هم قطعه را هم‌خوانی می‌کنند.
شنونده‌ی «کجایی» در تمام طول قطعه با دو سبک متفاوت آواز خوانی روبه‌روست؛ سبک پاپیولار چاووشی که بسیار دلنشین است و سبک آواز خوانی سرلک که ریشه در موسیقی ایرانی دارد. در واقع این قطعه پیوندی است میان موسیقی ایرانی و موسیقی پاپ در بستر فضاسازی سازهای کلاسیک.
چاووشی و سرلک قطعه «کجایی» را برای تیتراژ پایانی سریال «شهرزاد» خوانده‌اند و همان‌گونه که سرلک پیش‌بینی کرده بود این قطعه توانست خیلی زود جای خود را در میان علاقه‌مندان به موسیقی باز کند؛ چه آنان که علاقه‌مند به موسیقی پاپ بودند و چه کسانی که شنوندگان خاص موسیقی ایرانی محسوب می‌شوند.
همکاری سرلک و چاووشی را باید به فال نیک گرفت و آن را پیوندی میان موسیقی پاپ و ایرانی دانست و نسبت به حرف‌های برخی‌ها که از این همکاری چندان رضایتی ندارند هم بی‌توجه بود. در عین حال هم باید منتظر ماند و دید که آیا همکاری این دو خواننده باز هم ادامه خواهد داشت و باز هم قطعه‌هایی در پیوند میان موسیقی ایرانی و موسیقی پاپ خواهند خواند یا خیر.
انتهای پیام/
