ماجرای شاعر معروف"آئینی" از سرودن اشعار عاشقانه و اجتماعی

به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، سید امیر حسین میرحسینی زمستان سال 57 در خانواده ای مذهبی و در شهر مقدس قم به دنیا آمد، وی دارای لیسانس گرافیک است که به مدت  10 سال در شورای شهر تهران مشغول فعالیت است.

وی از جمله شاعرانی است که از سنین کودکی وارد عرصه شعر و شاعری  شد و  ابتدا اشعار وی  اجتماعی و فرهنگی و عاشقانه بود اما با آغاز دوران جوانی سبک شعری وی هم تغییر کرد و اشعار وی  آئینی شد و در رثای اهل بیت (ع) شعر می‌گوید.

میرحسینی در زندگی خود و به خصوص عرصه  شاعری دوران پر فراز و نشیبی داشته و به گفته خود تمام مشکلات را فقط به عشق اهل بیت (ع) و امام حسین (ع) تحمل کرده و در این عرصه پابرجا مانده و مشغول شعر گفتن و شعرخوانی است.

این شاعر آئینی از سال 74 اشعار خویش را چاپ کرده که تاکنون 23 جلد از آن‌ها را ارائه داده که حدیث باغ عشق، ناله‌های حیدری، مثنوی اشک، پابرهنه‌ها، برگ سبز، ضامن آهو، زینب امام رضا (ع) نمونه ای از آثار چاپ شده در زمینه شعر از سید امیر حسین میر حسینی شاعر اهل بیت (ع) است که کتاب "تا آخرین پدر خاک" زیر چاپ است.

همزمان با اربعین حسینی با وی درباره علت ورودش به شعر و انتخاب  اشعار آئینی به گفت و گو نشستیم.

تسنیم: چه عاملی سبب شد تا شما به شعر علاقه‌مند شوید؟

میرحسینی: من در خانواده‌ای بزرگ شدم  که یکی از خواهرانم  نقاش شده و برادرم  خطاط و دیگری شاعر، طبع هنری در خانواده ما وجود دارد و من از بچگی به بحث  شعر و شاعری علاقه  داشتم و اولین شعر خودم را در سال دوم ابتدایی گفتم که شاید علت علاقه به شعر، طبع شعری بود که از  پدر بزرگ و مادرم به من رسیده بود چون آن‌ها هم اهل شعر هستند، دوره راهنمایی و دبیرستان من شعرهایم عاشقانه بود و در مکتب  اهل بیت (ع) شعر نمی‌گفتم،  وارد دانشگاه که شدم رنگ شعرها کمی تغییر کرد و با توجه به فضای آن دوران شعرهایم سیاسی و اجتماعی شد.

تسنیم: چه عاملی سبب شد تا به سوی شعر اهل بیت (ع) کشیده شوید و  در رثای آن‌ها شعر بگویید؟

میرحسینی: بنا به دلایلی از اهل بیت (ع) و هیئت‌های مذهبی دور شدم و اواخر دانشگاه به کیش رفتم و مشغول کار شدم، کیش امروز دارای 65 هیئت مجزا است اما آن زمان که من به کیش رفتم فقط یک مسجد بود که برای بومی‌های کیش بود، شب عاشورا دلم گرفته بود که به دوستانم گفتم روضه برگزار کنیم که آن‌ها از این موضوع استقبالی نکردند.

در یکی از روزهای ماه محرم برای خودم شعر مذهبی می‌خواندم و در حالت خواب بودم که شعر "خواب دیدم خواب این که  مرده‌ام خواب دیدم خسته و افسرده‌ام" را سرودم  و  متوجه شدم راه را اشتباه می‌روم و این تلنگر سبب  شد من به خود بیایم  و از آن زمان دیگر برای اهل بیت (ع) شعر می گویم که این از الطاف ائمه (ع) به من بود.

از سال 74 با خودم عهد کردم که دیگر شعری غیر ازمدح و رثای اهل بیت (ع) و  امام حسین (ع) نگویم و از من چاپ و پخش نشود.

تسنیم: در یک دوران اشعار شما سبک مداحان شد وقشر جوان زیادی را به خود جذب و علاقه مند کرد در این باره توضیح دهید؟

میرحسینی: در سال 76 هیئتی با 15 نفر از دوستان درست کردیم وبرای اهل بیت (ع) مراسم برگزار می‌کردیم  که الان خیلی از آن افراد برای خودشان مداحان و شاعران معروفی شدند، یکی از آن افرادی که از این هیئت کار خود را شروع کرد و از مداحان معروفی هم شد مرحوم  سید جواد ذاکر بود.

در سال 79 برای حضرت عباس (ع) شعر "خوشگلی و مه جبینی را سرودم "  که آقای هلالی آن را خواند و سبب شد تا این شعر طرفداران زیادی پیدا کند، پس از این که وی این شعر را خواند تصمیم گرفت  شاعر این شعر را ببیند و براین اساس به قم و منزل من آمد.

پس از مدتی من و علیرضا شریف که از شاعران اهل بیت (ع)  بود  با همکاری رضا هلالی و نریمان پناهی، اشعاری  که ویژه سبک مداحی بود را می‌سرودیم  واین موضوع  باب جدیدی را  آغاز کرد و رضا هلالی هم با استفاده از این اشعار در مداحی‌های خود پایه گذار این سبک شعرها شد.

در سال 80 و ایام فاطمیه بود که شعر "آی مردم آی مردم علی از دنیاتون سیره" که یکی از  سروده‌های من بود را  حاج محمدرضا طاهری و خلج و حدادیان در مهدیه تهران خواندند و آن قدر این شعر جا افتاد که تا تولد حضرت زهرا (س) تداوم داشت و مداحان آن را  می‌خواندند، حاج محمدرضا طاهری این شعر را در محضر رهبر معظم انقلاب هم خواند، یکی از شعرهای دیگری که جا افتاد و طرفداران زیادی پیدا کرد  "پابرهنه‌ها می ریم کرببلا"  بود که رضا هلالی آن را در هیئت خود خواند و در آن زمان سه مجموعه از اشعار من که طرفداران زیادی پیدا کرده بود چاپ شد.

تسنیم: پس از ارائه اشعار با سبک‌های مخاطب پسند چه عاملی سبب شد تا شما به سمت سرودن شعر برای اهل بیت (ع) بروید؟

میرحسینی: در آن زمان من  بیش از 250 سبک معروف درست کردم که مداحان آن را در مجالس اهل بیت (ع) می‌خواندند و این سبک‌ها  بر زبان مردم افتاده بود و  4 سال کار من سبک سازی بود و گفتن شعرغیر از اهل بیت (ع) را کنار گذاشته بودم اما  یکی از بزرگان  به من گفت که این مدل شعرها و سبک‌ها بازده زمانی خاصی دارد و سعی کن که در رثای  اهل بیت (ع) شعر بگویی که این نصیحت سبب شد تا باب جدیدی باز شود  و کار من به گونه ای شد  که مداحان در ایام محرم و صفر برای من مکانی را تهیه می‌کردند و من از روز  اول محرم فقط شعر می‌گفتم.

تسنیم: امروز بیشتر کارهای شما رسانه ای شده است و در مناسبت‌های مذهبی در برنامه‌های مختلف رسانه ملی حاضر می‌شوید و کار شعر خوانی را انجام می‌دهید چه موضوعی سبب شد تا اجرای اشعار شما رسانه ای شود؟

میرحسینی: هفتم محرم  سال 84 من به برنامه شعر خوانی در تهران رفته بودم که آقای جلیلیان یکی از کارمندان صدا و سیما  شعر خوانی من را پسندید و شماره من را گرفت، شبکه اول سیما  دهه اول محرم برنامه ای تحت عنوان شبستان داشت که مرحوم آقاسی  در آن کار شعرخوانی را انجام می‌داد اما شب عاشورا  مرحوم آقاسی به علت مشغله کاری نتوانسته بود  در آن برنامه شرکت کند و آقای جلیلیان من را به تهیه کننده معرفی کرد و آن‌ها هم با من جهت حضور در این برنامه تماس  گرفتند.

شب عاشورا بود که من به برنامه شبستان شبکه یک رفتم و قرار شد  فقط دو دقیقه و در رثای  حضرت علی اصغر (ع) شعر بخوانم، کارشناس مذهبی و مداح آن برنامه آن شب  نیامده بودند و من شعر"ماهی تشنه من به غم اسیره ... " که برای حضرت علی اصغر (ع) سروده بودم را خواندم که از   تلفن‌های سازمان تماس گرفتند و گفتند که  به شعر خوانی ادامه بدهم.

من در آن برنامه شعر معروف "خواب دیدم خواب این که  مرده‌ام خواب دیدم خسته و افسرده‌ام" که وصف حال شخصی است که امام حسین (ع) در آخرت به فریاد اومی رسد  را خواندم که سبب شد تا  حس و حال عجیبی درآن برنامه بوجود بیاید  و به هیئت عزاداری برای اباعبدالله (ع) تبدیل شود، برنامه ای که قرار بود من در آن دو دقیقه کار شعر خوانی را انجام دهم  بیش از 2 ساعت پخش زنده شعر و گریه شد و این موضوع سبب شد تا من بدون هیچ رابطه ای وارد صداو سیما شوم و به مناسبت‌های مختلف از سال 84 تا امروز به شعر خوانی بپردازم.

آقای پورمحمدی رئیس شبکه سوم آن برنامه را دید و من را به شبکه سوم برای کار شعر خوانی دعوت کرد، من اولین نفری بودم که پس از سقوط حکومت صدام به صورت زنده از بین الحرمین برنامه شعر خوانی را اجرا کردم و به لطف امام حسین (ع) 90  درصد برنامه‌های زنده را از کربلا اجرا کردم که برایم افتخار بی نظیری است.

تسنیم: شعر گفتن برای کدام یک از ائمه برای شما خاص و ویژه است؟

میرحسینی: همه ائمه (ع)  ویژه و کل نور واحد هستند اما حضرت علی اصغر (ع) و حضرت رقیه (س) برای من خاص تر هستند چون بدون این که بتوانند از خود دفاعی کنند  شهید شدند و من شعر و حس و حالم برای این دو بزرگوار متفاوت تر است.

بیش از 20 سال است که برای ائمه (ع) شعر گفته‌ام و هیچ فرقی بین ائمه اطهار (ع) نمی‌دانم، بیشتر اشعار من درباره امام حسین (ع) است چون قضیه و اتفاقی که برای امام حسین (ع) افتاده است کاملاً متفاوت است و بر این اساس بیشتر شعرهای من برای حضرت اباعبدالله (ع) و اهل بیت ایشان است.

تسنیم: کرامت و یا کمکی هم از سوی اهل بیت (ع) شامل  حال شما شده است؟

میرحسینی: بیش از 10 سال بود که بچه دار نمی‌شدم که لطف حضرت عباس (ع) شامل حال من شد و صاحب فرزند پسری شدم و  اسمش را امیر عباس گذاشتم، وقتی پسرم  به دنیا آمد به حضرت عباس (ع) گفتم که این امانت پیش شماست و هرطوری که شما خواستین بزرگش کنین ،دلم می‌خواهد تا پسرم شاعر بشود و او را مورد حمایت قرار دهم و اگر در مسیر شعر گفتن برای اهل بیت (ع) قرار گرفت تجربه‌های خودم را در اختیارش قرار دهم.

تسنیم: شعر مذهبی ماندگاری کمتری دارد شما از این که به سمت این سبک شعری آمدید پشیمان نیستید؟

میرحسینی:  اهل بیت (ع) من را انتخاب کردند تا برایشان شعر بگویم و روزی این موضوع را فهمیدم که شاعر اهل بیت (ع) شدم و دست خودم هم نبود اما نقطه کمال من مشهور شدن نیست بلکه  امام صادق (ع) فرمودند هرکسی برای جدم امام حسین (ع) یک بیت شعر بگوید حسابش برای ما فرق دارد که این موضوع سبب شد تا کار شعر خوانی برای اهل بیت (ع) برای من از ارزش و جایگاه بسیار بالایی برخوردار باشد.

5 سال است که کار سبک شعری برای مداحان  راکنار گذاشتم  و الان بیشتر غزل و مرثیه و مثنوی کار می‌کنم چون ماندگاری شعر اهل بیت (ع) بیشتر است در رثای این بزرگان شعر می گویم.

یک روز که برای زیارت به حرم حضرت معصومه (س) رفتم و پس از زیارت کریمه اهل بیت (ع) به قصد قرائت فاتحه  بر سر قبر یکی از بزرگان رفتم با صحنه جالبی روبروشدم،  مادری را دیدم  بچه ای در بغل داشت و خیلی آرام شعری می‌خواند و دقت کردم  دیدم همان شعری است که من برای امام حسین (ع) گفتم که آن لحظه حاضر نبودم هیچ چیزی را با شادی درونم عوض کنم چون شعر من لالایی یک مادری برای فرزندش شده که  شاید ماندگاری‌اش کمتر باشد اما برای من ارزش بیشتری دارد.

تسنیم: با وجود  مشکلاتی که برای شما در زمینه کار شعر وجود دارد چرا آن را تداوم دادید؟

میرحسینی: وقتی  می‌بینم یک آقایی به  من می‌گوید که آن شب  که در تلویزیون برای امام حسین (ع) شعر خواندی من به حرم اباعبدالله (ع) وصل شدم یا خانمی به من می‌گوید که آن شعری که برای حضرت زهرا (س) خواندی معنویت را در من زنده کرد انگیزه‌ام برای شعر گفتن و شعر خوانی بیشتر می‌شود.

یک روز از  سازمان صدا و سیما بیرون آمدم  که یک آقایی  پیش من آمد و به من گفت  دختر من چادر سر نمی‌کرد و از دیروز که شما در تلویزیون درباره  حضرت زهرا (س) و مظلومیت ایشان شعر خواندید دخترم چادری شده است که من از این بابت از شما تشکر می‌کنم، همین موضوعات برای من  کافی است تا با وجود  همه مشکلات کار شعر سرودن و شعر خوانی را انجام بدهم.

گفت و گو از سید احمد نجفی اردبیلی

انتهای پیام/