یک میلیون و ۳۰۰هزار گونه شکاری ایران به ۱۰۰ هزار کاهش یافته است
محمد علی اینانلو کارشناس محیط زیست و مستندساز، وضع اسفبار محیطزیست ایران را در گونههای شکاری آن عنوان کرد و گفت: ۴۰ سال قبل ایران دارای یک میلیون و ۳۰۰ هزار گونه قابل شکار بود ولی هماکنون این آمار به ۱۰۰ تا ۱۱۰ هزار گونه حیوانی کاهش یافته است.
محمد علی اینانلو در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، با گلایه از برخی نامدیریتها در عرصه محیط زیست کشور اظهار داشت: متاسفانه تصمیمات احساساتی از قبیل جریمهها و دادگاها هرگز نتوانست در طول این سالها وضع شکار و محیط زیست کشور را بهبود بخشد و امرو نیز شاهد چنین وضع نامناسبی هستیم.
این کارشناس محیط زیست و مستندساز، وضع اسفبار محیطزیست ایران را در گونههای شکاری آن تشریح کرد و گفت: به گفته یکی از مشاوران رئیس سازمان محیط زیست کشور، 40 سال قبل ایران دارای یک میلیون و 300 هزار گونه قابل شکار بود ولی هم اکنون این آمار به 100 تا 110 هزار گونه حیوانی کاهش یافته است.
اینانلو خاطرنشان کرد: بنابراین چرا با وجود اینهمه بگیر و ببند وضعیت محیط زیست به اینجا رسیده است؟ و چرایی آن این است که به جای مدیریت فرهنگی در این عرصهها تصمیمات در نهی کردنها خلاصهها شده است.
اتفاقات کویر مرنجاب مدیریت شود نه برخورد سلبی
در این راستا در مصاحبه چندی قبل اینانلو با تسنیم نیز وی درباره اتفاقات کویر مرنجاب عنوان کرده بود که رخدادهای کویر مرنجاب مدیریت شود نه برخورد سلبی، زیرا هیچ زمانی با جریمه و دادگاه کاری پیش نرفته است مانند معضل مواد مخدر که نه تنها کم نشده است بلکه افزایش هم یافته است.
این کارشناس محیط زیست و مستندساز در اینباره با اشاره به حدیث نبوی "الانسان حریص ٌ علی ما مُنِع" «انسان نسبت به چیزی که از آن منع میشود، حرص میورزد» (میزان الحکمة، ج 1، ص589، به نقل از کنزالعمال) به تسنیم اظهار داشت: بنده شخصاً با مدیریت نهی و بگیر و ببند و احساساتی مخالف هستم، زیرا نمونههای بارز آن را در مقولههای مانند مواد مخدر و حجاب سالهاست شاهد هستیم زیرا نه تنها این معضلات کمتر نشده بلکه افزایش نیز یافته است چون کار فرهنگی نکردیم.
وی ادامه داد: درباره حوادث کویر مرنجاب نیز معتقدم مدیریت خوبی در این باره صورت نگرفته است و نباید منطقه بین المللی گردشگری مرنجاب تحت تأثیر تصمیمات احساساتی قرار گیرد.
این کارشناس محیط زیست خاطرنشان کرد: بنده پیشنهاد میکنم به جای نهی، جریمه و دادگاه، کار فرهنگی مناسب صورت پذیرد و این نیز در گرو تصمیمات مدیران است که باید برنامههای فرهنگی مناسبی برای چنین مکانهای توریستی لحاظ کنند.
انتهای پیام/