ماجرای بی‌اطلاعی مردم از کمبود ۴۰۰ قلم دارو
رئیس انجمن داروسازان تهران با تشریح ماجرای پنهان نگه‌داشتن کمبود ۴۰۰ قلم دارو از مردم که در نهایت مدیریت شد، از عدم‌تعهد بیمه‌ها و همچنین رنج مالیات‌های متمم سازمان مالیاتی که دودش به‌طور مستقیم و غیرمستقیم به چشم بیماران می‌رود، گلایه کرد.
به گزارش خبرنگار سلامت خبرگزاری تسنیم، جلیل سعیدلو در نشست خبری انجمن داروسازان ایران با اشاره به وضعیت داروخانه‌های دولتی و آموزشی اظهار داشت: نخستین‌بار قبل از انقلاب به‌ازای جمعیت 35میلیونی کشور، یک‌هزار واحد داروخانه وجود داشت و اکنون این تعداد با دوبرابر شدن جمعیت و رسیدن آن به 78میلیون، 11برابر شده است یعنی هم‌اکنون 11هزار داروخانه در کشور وجود دارد.
سعیدلو افزود: این موضوع علاوه بر افزایش خدمت رسانی تبعاتی را برای دست اندر کاران این حوزه ایجاد کرده است. جمعیت کشور ما معادل جمعیت کشور ترکیه است، اما حجم اقتصاد دارویی ترکیه دوبرابر ایران است و اینکه در حال حاضر صنعت داروسازی پویایی داریم و سعی کردیم که قیمت دارو را در حد مناسب نگه داریم از فداکاری داروسازان بوده است.
وی همچنین اظهار کرد: انگیزه ایجاد داروخانه‌های دولتی این بود که محیط آموزشی را برای افرادی که می‌خواهند در داروخانه آموزش ببینند، ایجاد کنند، اما عملاً داروخانه‌های آموزشی ما تبدیل به انحصار در توزیع دارو شده‌اند و به‌تدریج تعدادشان توسعه یافت و توازن بخش دولتی و خصوصی را به‌نفع بخش دولتی برهم زدند. در دهه 60، 90 درصد کار دارو در دست بخش خصوصی بود و 10 درصد سهم بخش دولتی بود. اما در حال حاضر 60 درصد از اقتصاد دارو در اختیار بخش دولتی است، این در حالی است که کارهای خدماتی را بخش خصوصی می‌تواند مدیریت و ارائه کند.
سعیدلو با بیان اینکه در حال حاضر حجم اقتصاد دارویی کشور 12هزار میلیارد تومان است، گفت: 60 درصد آن یعنی حدود 7هزار میلیارد تومان در دست بخش دولتی و مابقی آن یعنی حدود 5هزار میلیارد در بخش خصوصی است و بخش خصوصی باید با این میزان اقتصاد 11هزار داروخانه را به گردش درآورد، یعنی به‌طور متوسط سهم هر داروخانه 400میلیون تومان می‌شود که اگر 20 درصد سود برای آن در نظر بگیریم، ماهیانه 7میلیون تومان سود دارد که اصلاً پاسخگوی نیازها و هزینه‌های داروخانه نیست، این در حالی است که بسیاری از داروخانه‌های ما در وضعیت سربه‌سری هستند و از نظر اقتصادی داروخانه‌های بخش خصوصی وضعیت مناسبی ندارند. بنابراین اگر بستر خوبی فراهم نمی‌کنیم، نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که کیفیت خوبی از خدمات ارائه شود.
وی با بیان اینکه جمعیت داروسازی کشور در بخش‌های صنعت، پژوهش و داروخانه 18هزار نفر است، گفت: با اینکه داروسازان جمعیت کمی از جامعه پزشکی را در بر می‌گیرند، اما نقش‌شان در سیستم درمانی کشور بیش از جمعیت‌شان است و همه بیماران در نهایت نیاز به خدمات دارویی دارند و رضایت‌مندی مراجعین نیز به‌میزان زیادی به داروخانه‌ها وابسته است.
رئیس انجمن داروسازان تهران به مشکل مالیاتی داروسازان اشاره و اظهار کرد: سازمان امور مالیاتی باید به داد داروخانه‌ها برسد، اما متأسفانه اتفاق معکوسی افتاد و فشار مالیاتی زیادی روی همکاران داروساز ما ایجاد شد و مالیات‌های متمم برای داروسازان صادر کردند.
وی افزود: در حال حاضر یکی از معضلات همکاران ما بحث‌های مالیاتی است و به نظر می‌رسد جامعه داروسازی به‌دلیل شفافیت سیستم اقتصادی خود باید بیش از آنچه واقعاً باید بپردازد، مالیات می‌پردازد. بنابراین انتظار داریم که در این مسئله تجدیدنظر شود و بر اساس درآمد داروخانه‌ها از آنها مالیات گرفته شود.
سعیدلو با بیان اینکه بیش از 90 درصد خدمات داروخانه‌ها از سوی بیمه‌ها خریداری می‌شود، گفت: زمانی که سازمان‌های بیمه به‌موقع تعهدات خود را انجام نمی‌دهند در اقتصاد داروخانه‌ها کندی به وجود می‌آید و از این رو قطعاً بسیاری از داروخانه‌ها با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند و چک‌های برگشتی آنها به‌صورت تصاعدی رو به افزایش است.
وی با تأکید بر اینکه نقش داروسازان و داروخانه‌ها در ارایه خدمات به بیماران و مردم بسیار ویژه و بارز است، خاطرنشان کرد: در سال‌های 91 و 92 که با بحران دارویی و کمبود 400 قلم دارو مواجه بودیم، همکاران ما با توجه به استوک دارویی که داشتند، اجازه ندادند که بحران دارو تبدیل به فاجعه شود و بسیاری از آنها با مشورت پزشک به جابه‌جایی داروها پرداخته و با ابتکاراتی که داشتند، اجازه ایجاد یک فاجعه را ندادند.
انتهای پیام/*
