تداوم نگاه سرمایه‌ای آمریکا به تحریم ها

به گزارش خبرگزاری تسنیم،  ایران در این مدت با اعلام چندباره استراتژی وفای به عهد، حداکثر همکاری ممکن را با آژانس بین المللی انرژی اتمی انجام داده و به گونه ای به تعهداتش عمل کرده که وزیر خارجه آمریکا در چند مقطع بر پایبندی ایران به برجام تصریح کرده است.در طرف مقابل اما رفتار دیگری را شاهد بوده ایم. رفتاری مملو از تلاش برای دور زدن تحریم ها و استفاده از حداکثر ظرفیت های لازم برای از بین بردن منافعی که از برجام برای ایران حاصل شده است. توطئه کاهش قیمت نفت به کمترین میزان در هفت سال گذشته، فشار حقوق بشری از طریق سازمان ملل که به صدور قطعنامه ای از سوی کانادا منتهی شد، صدور قانون محدودیت ویزا که به وضوح سرمایه گذاری در ایران را نشانه گرفته، تهیه طرح های متعدد برای تحریم سپاه پاسداران و اخیراً تلاش برای مصادره حدود 2 میلیارد دلار از اموال بلوکه شده بانک مرکزی در آمریکا، از جمله اقداماتی است که با محوریت آمریکا برای ایرانِ پسابرجام ترتیب داده شده است.

به این فهرست، حجم بالای اظهارنظرهای مقامات آمریکایی درباره لزوم برخورد با ایران در حوزه های موشکی، حقوق بشر و تروریسم را هم باید افزود که الحق یکی دیگر از عناصر پربسامد در رفتار آمریکا در ماه های اخیر بوده است. در تحلیل دقیق تر رفتار آمریکا در دوران پسابرجام در می یابیم که هم مخالفان برجام و هم موافقان آن در آمریکا نسبت به ابزارِ تحریم نگاهی سرمایه ای دارند و حاضرند برای حفظ آن از اصول متعددی عقب نشینی کنند. اصولی که هر کدام آن برای کشورهای غربی، حکم یک میثاق را دارد.

1.      اولین اصلی که توسط دولت و مجلس آمریکا زیر پا گذاشته شده تا در عوض حربه فشار بر ایران حفظ شود، توجه به منافع ملی این کشور است. در کشورهای غربی که چیزی تحت عنوان ارزش ها و اصول مدخلیتی در تصمیم گیری حاکمیتی ندارد، منافع ملی اولین و آخرین خط قرمزی است که رعایت می شود. خط قرمزی که در جریان تصویب قانون محدودیت ویزا توسط قوای مقننه و مجریه آمریکا به وضوح مورد خدشه قرار گرفت. چه این که قانون محدودیت ویزا پیش از آن که به ایران آسیب بزند، برخی از افرادی را که مشمول این قانون هستند، به علت پروسه طولانی اخذ ویزای آمریکا از سفر به این کشور منصرف می کند. این طیف از افراد که سرمایه گذاران و گردشگران مهمترین مصادیق آن هستند، اگر طی 5 سال گذشته به ایران (یا 3 کشور متهم به تروریسم!) سفر کرده باشند، برای سفر مجدد به آمریکا باید ویزای این کشور را تهیه کنند. این قانون که برخلاف اصول اولیه حقوقی، نسبت به گذشته هم دارای اثر است، موجب می شود افراد مشمول در دو راهی حذف آمریکا از مقاصد گردشگری یا سرمایه گذاری یا به جان خریدن معطلی و هزینه ویزای آمریکا قرار گیرند و چه بسا در این مسیر اروپا یا چین و روسیه را به عنوان جایگزین آمریکا قرار دهند.

2.      اعتبار بین المللی یکی دیگر از اموری است که هر کشوری سعی می کند با متعهد نشان دادن خود به قراردادهای بین المللی اش، آن را برای خود حفظ کند. ایالات متحده آمریکا در 2 ماه گذشته در این زمینه هم کارنامه قابل دفاعی نداشته است. اعتراض رسمی و حتی تهدید 29 کشور اروپایی که از قانون محدودیت ویزا متضرر می شوند، نمونه ای از وارد شدن خدشه به این اعتبار برای کشور آمریکاست. استناد بسیاری از تحلیل گران به اظهارات نامزدهای ریاست جمهوری آمریکایی که صراحتاً از پاره کردن برجام در روزهای نخست پیروزی خود سخن  می گویند، نمونه دیگری از این موضوع است. اصرار آمریکا بر اجرای قانونی که همه آن را نقض برجام می دانند، می تواند به اعتبار این کشور بیش از پیش ضربه بزند. 

3.      اصول حقوقی در غرب به مثابه وحی پرستیده می شود. یکی از این اصول که خود مادر بسیاری از قواعد حقوقی غربی است، اصل تفکیک قواست. از اولین لوازم این اصل آن است که یک قوه در وظایف قوه دیگر دخالت نکند. مصوبه اخیر کنگره در الزام دادگاه عالی آمریکا به صدور رأی 2 میلیارد دلاری علیه بانک مرکزی ایران، به وضوح این اصل را خدشه دار می کند. این مصوبه که در آن ایران متهم به حمایت از تروریسم شده و به همین دلیل برداشت 2 میلیارد دلاری از اموال بانک مرکزی ایران در آمریکا را موجه می کند، هنوز اجرا نشده، اما نفس تصویب آن یک افتضاح حقوقی در غرب است.مجموعه آنچه گفته شد، سیاهه مختصری از جهت گیری های ضدایرانی حاکمیت آمریکا در هفته های اخیر است. این جهت گیری ها باید در ادامه روند اجرای برجام مورد توجه طرف ایرانی قرار گیرد. باید دانست با طرفی روبرو هستیم که به گفته وزیر خارجه کشورمان همچنان به تحریم های ضدایرانی به عنوان یک سرمایه نگاه می کند و دل کندن از این حربه برایش بسیار مشکل است و به لطایف الحیل در پی دور زدن آن است.

منبع: خراسان

انتهای پیام/