نامه سرگشادۀ «کانون دانشگاهیان ایران اسلامی» به هاشمی رفسنجانی
این پرسش را می‌توان از شما (هاشمی) داشت: شما در مقام رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، صلاحیت خود را از کجا آورده‌اید که به‌طور مستمر خلاف مصلحت نظام، آرمان‌های امام(ره) و منافع ملی کشور عمل می‌کنید؟!
به گزارش خبرگزاری تسنیم، متن نامه سرگشادۀ «کانون دانشگاهیان ایران اسلامی» به آقای هاشمی رفسنجانی به‌شرح ذیل است:
جناب آقای هاشمی
سخنان شما در مراسم گرامیداشت سی و هفتمین سالگرد ورود حضرت امام (قُدّسَ سِرّه) به کشور، علاقه‌مندان به انقلاب را به تعجب واداشت و سخت متأثر ساخت. در این مراسم، خطاب به اعضای محترم شورای نگهبان گفتید: «شما صلاحیت خود را از کجا آورده‌اید؟ چه‌کسی به شما اجازه داده است که قضاوت کنید؟ چه‌کسی به شما اجازه داده که یک جا بنشینید و داوری کنید؟».
همین پرسش را می‌توان از شما داشت که شما در مقام رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، صلاحیت خود را از کجا آورده‌اید که به‌طور مستمر خلاف مصلحت نظام، آرمان‌های امام(ره) و منافع ملی کشور عمل می‌کنید که اطمینان سران فتنۀ سال 88 به پشتیبانی شما و بر باد دادن تأثیر بین المللی حضور چشمگیر ملت در انتخابات آن سال یکی از نمونه‌های آن است.
آقای هاشمی! هنوز زخم نامۀ بدون سلام و تهدید آمیز شما به رهبر فرزانۀ انقلاب در قلوب ملت ولایتمدار ایران اسلامی التیام نیافت که زهر کلامتان را به‌سوی رکن دیگری از نظام و از ودیعه‌های حضرت امام عظیم الشأن همانا شورای محترم نگهبان حواله کرده‌اید که ناخودآگاه انسان را به یاد به توپ بستن مجلس یعنی رکن مشروطیت آن زمان توسط شاه قاجار می‌اندازد. راستی شما که برای هر موضوعی خاطره‌ای از حضرت امام(ره) در انبانتان دارید، آیا خاطره و سفارشی از ایشان به یاد ندارید که شما را از تضعیف شورای نگهبان تحذیر کرده باشند؟ مگر همین امام بزرگوار نفرمودند: «من به این آقایان هشدار می‌دهم که تضعیف و توهین به فقهای شورای نگهبان امری خطرناک برای کشور و اسلام است»؟ کتاب خاطراتتان را ورق بزنید و مواضع خودتان را در مورد شورای نگهبان مرور کنید؛ آیا یادتان هست به معترضان نسبت به آن شورا گفتید: «رد صلاحیت حق شورای نگهبان است».
آقای هاشمی، شما را چه شده است؟ آیا سخنان امام در مورد شورای نگهبان را فراموش کرده‌اید؟ اگر سخنان امام را به یاد دارید و به‌خلاف نظر ایشان عمل می‌کنید آیا باز هم انتظار دارید مردم دلسوزی‌تان برای امام عزیز و بیت مکرم ایشان را باور کنند؟ و اگر سخنان امام و حتی سخنان گذشته خودتان در مورد شورای نگهبان را به یاد نمی‌آورید پس دیگر چگونه می‌توان به خاطراتتان در باب سایر امور به‌عنوان یک سند تاریخی اعتماد ورزید؟
در مقام قضاوت به نسبت خانوادگی اشاره کردید و عدم تأیید صلاحیت علمی نوه امام به‌دلیل عدم حضور در آزمون را عامل بی‌حرمتی به حضرتش دانستید، این چه استدلالی است؟! آیا گرامیداشت امام به این است که برای منسوبین ایشان قانون را زیر پا بگذاریم و امتیازات ویژه قائل شویم؟! آیا امامی که می‌شناسید و می‌شناسیم هرگز بدین امر راضی بودند؟! آیا زیر پا گذاشتن قانون، احترام به بیت امام است؟! آیا همین امام بزرگوار نبودند که بارها همه را به رعایت قانون توصیه می‌فرمودند؟
آقای هاشمی! شما را چه شده است؟ امروز به گذشته خود نگاه کنید و دوستان و دشمنانتان را به نظاره بنشینید و قدری در این مورد بیندیشید که چرا دشمنان پیشینتان که همواره در تخریب شما می‌کوشیدند، مدتی به شما رو آوردند، مواضعتان و سخنان امروز شما بر ضد شورای محترم نگهبان را «تیترِ یکِ» رسانه‌های خود می‌کنند و برایتان کف و سوت می‌زنند و یا در دفاع از شما اشک تمساح می‌ریزند؟ آیا هاشمی یارِ امام تغییر کرده است یا اینکه تمامی دشمنان امام به‌یک‌باره انقلابی شده‌اند؟! حال، خود قضاوت کنید که آیا شما باید از بیت امام عذرخواهی کنید یا شورای نگهبانی که از بدو تشکیل تاکنون توسط بیگانگان و ایادی مواجب‌بگیر داخلی آنان از لیبرال‌ها، سکولارها و منافقان مورد حمله و هجمه بوده است؛ چنان که خود امام(ره) به‌دفعات به دفاع از آن شورای محترم برمی‌خاست و وجودشان را مانع انحراف نظام و معارضه با آنان را در حکم افساد فی الارض می‌دانست؟
آقای هاشمی، آیا نوۀ محترم امام از خود امام عظیم الشأن مهمتر و معتبرتر است؟! آن موقع که اندیشه‌های بنیانگذار جمهوری اسلامی را به موزۀ تاریخ حوالت دادند و یا وقاحت را به جایی رسانده‌اند که حتی از اهانت به عکس ایشان هم دریغ نکردند، شما کجا بودید و در کدام اردوگاه ایستاده بودید؟
آقای هاشمی! عصبانیت در خطابتان به شورای نگهبان موج می‌زند اما شاید ریشۀ آن نه در عملکرد قانونی آن شورای محترم بلکه در محکومیت و البته در نظر شما مظلومیت مهدی هاشمی نهفته باشد از آنجا که برای ابراز عصبانیت و انتقام، از بیت محترم امام هزینه می‌کنید.
شاید هم عصبانیت شما از ناکامی در اجرای پروژه هولناک برای آیندۀ نظام باشد. بعید نیست که این نوع دلسوزی برای نوۀ امام جهت برخورداری از سبد آرای احتمالی ایشان در انتخابات پیش رو و یا مظلوم نمایی ایشان برای بهره برداری در پروژه‌های آتی باشد. هرچه باشد در صورت عدم هماهنگی با قانون و آرمان‌های امام و شهیدان انقلاب اسلامی، انحراف از مسیر حق و حرکت در وادی حیرانی و سرگردانی است. نیک می‌دانید که شورای محترم نگهبان کنار توجه به انطباق قوانین با شرع مقدس کثیری از مصوبات را به‌جهت عدم‌تطابق با حقوق اساسی ملت برای اصلاح به مجلس محترم بازمی‌گرداند و در سنگری بس مهم، مدافعِ حقوق مردم در برخورداری از موکلانی شایسته در فرایندی قانونی است و صدالبته مشکل کشور نه وجود این شورای محترم بلکه اجرای سیاست‌های اقتصاد کینزی و نوکینزی است که از زمان ریاست جمهوری شما و با کم‌لطفی به توصیه‌های مقام معظم رهبری مبنی بر تقدم عدالت اجتماعی و توجه به اقشار مستضعف و آسیب پذیر آغاز شده است و علاوه بر آن، چشم امید به دشمنان قسم‌خوردۀ نظام در سیاست‌های طیف حاکم همسو با شما بر مشکلات کشور افزوده و خواهد افزود، لذا از جنابعالی تقاضا داریم تا بیش از این دیر نشده، به مسیر آرمان‌های امام برگردید و بیش از این به رهبر حکیم و کریم که با این‌همه، می‌کوشند شما را با جریان اصیل انقلاب متصل نگه دارند تا شاید عاقبت به خیر شوید و به ملت که پای سیاست‌های شما ایستادگی کرده بودند، ستم روا ندارید و دشمن شاد نکنید. پس، با تقویت ارکان نظام، در تحقق آرمان‌های حضرت امام و خیل شهیدان والامقام بکوشید تا ان‌شاءالله در روز بازپسین با روی باز و گشاده با ایشان روبه‌رو شوید نه با عرق شرم بر جبین. والسلام علی من اتبع الهدی
انتهای پیام/*
