دیوار نویسی انقلابیون بحرین؛ به چالش طلبیدن آل خلیفه

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، جوانان انقلابی بحرین به منظور رساندن صدای خود به جهانیان و به چالش کشاندن نظام حاکم به دیوار نویسی متوسل شده و تلاش های آل خلیفه برای خاموش کردن صداهای مخالف را به بن بست رسانده اند.

استفاده از هنر دیوار نویسی برای مقابله با سرکوبگری آل خلیفه

«به بحرین خوش آمدید؛ جزیره گرانبهای لؤلؤ و اقتصاد رو به پیشرفت».. اینها عبارت هایی است که با صدایی زنانه و با لهجه انگلیسی هنگام ورود به بحرین شنیده می شود به این معنی که شرکت های توریستی با این عبارت ها به استقبال  کسانی می روند که که به بحرین آمده اند

این شرکت ها تلاش دارند این تصویر را این جزیره خلیجی ارائه دهند: جاده های فراخ و مناطق تجاری و توریستی جاذب برای سرمایه گذاری.

اما در عمل این تبلیغات با واقعیت تعارض دارد و اغلب این تصویر با نوعی خیال آمیخته است، زیرا خاندان حاکم خیابان ها و جاده های بحرین را به میدان جنگ علیه تظاهرات کنندگان تبدیل کرده اند.

دست های ماموران آل خلیفه آغشته به خون انقلابیون است

دست های نیروهای امنیتی معمولا پاک نیست بلکه اغلب آغشته به خون تظاهرات کنندگان است و اگر نگاهی دقیق داشته باشیم متوجه می شویم که در دست هر جوانی یک قلم مو و یک ظرف رنگ سفید است هر چند خون این شهداء رنگ سفید را تغییر داده است.

بحرینی ها از هنر و فن به عنوان راهی برای مقابله با سرکوبگری نظام پادشاهی استفاده کرده و هر یک از آنان از قلم مو و رنگ به عنوان سلاح هایی برای به چالش کشیدن نظام حاکم بهره گرفته اند.

نقش بستن خواسته های انقلابیون بحرین روی دیوارها

جوانان انقلابی بحرین خواسته ها و شعارهای خود را روی دیوارها می نویسند؛ دیوارهایی که در پس آن بحرینی ها به دور از چشم جهان زندگی می کنند تا جایی که گویی اصلا وجود ندارد.

در این میان یکی از هنرمندان گرافیک گفت اگر کسی بود که صدای ما را می شنید، روی دیوارها چیزی نمی نوشتیم.

تبدیل دیوار خیابان های اصلی به میدان نبرد فرضی

با تبدیل شدن دیوار خیابان ها به میدان های فرضی نبرد و بلندگوی اعتراض ها مسئولان آل خلیفه به سرعت به نظارت بر این وضع اقدام کرده و بسیاری از فعالان و مخالفان ا راهی زندان کردند.

به عبارت بهتر جوانان دیوارهای خیابان ها را به بلندگویی برای ابراز عقیده تبدیل کردند به این معنی که شعارهای آنان معانی ساده ای را در خود جا داده  و در عین حال بیانگر خواسته های مردم انقلابی است که چند دهه است به مقابله با نظام پادشاهی برخاسته اند.

تنوع شیوه های ابراز عقیده

شیوه های ابراز عقیده انقلابیون بحرین متنوع شده است به این ترتیب که برخی به ترسیم کاریکاتورها متوسل شده و برخی دیگر چهره های انقلابیون و کودکانی را به تصویر می کشند که یا به ضرب گلوله به شهادت رسیده و یا به دلیل استنشاق گازهای اشک آور و یا زیر شکنجه ماموران آل خلیفه جان باخته اند اما هدف همه یکی است: «آزادی می خواهیم»، این رایج ترین شعاری است که روی دیوارها نقش می بندد.

خیابان النصر» در منامه پایتخت بحرین شاهد تصاویر گرافیکی و شعارهایی است که در میدان لؤلؤ سر داده می شد؛ میدانی که در سال 1982 بنا شد و نظام حاکم آن را در سال 2011 تخریب کرد زیرا از نظر آنان این میدان به سمبل ناشایستی تبدیل شده بود از همین رو درصدد برآمد آن را از جغرافیای این جزیره محو کند با این حال نام این میدان وارد تاریخ انقلاب شده و به رمز و سمبل جاودانه تبدیل شده است.

تلاش آل خلیفه برای خفه کردن صدای انقلابیون

در حالی که نظام حاکم تلاش داشت صداهایی که خواستار تحقق حقوق خود بودند، خفه کرده و بر دهان اصحاب رسانه مهر بزند و مانع پرداختن روزنامه نگاران به مسائلی شود که امنیت ملی کشور را خدشه دار می کند، شعارهای انقلابی بیش از پیش روی دیوارها نقش بست و نشان داد مردم بحرین با این کار به دنبال رساندن صدای خود به گوش جهانیان هستند.

به گفته جوانان انقلابی، شاید بتوانید صدای ما را خاموش کنید اما هرگز نخواهید توانست نوشتنمان را متوقف کنید، اگر دست ما را قطع کنید با دست دیگر می نویسم و اگر همه رنگ ها را از بازارها جمع کنید با خون خود خواهیم نوشت.

هنر استفاده از نقاشی و نوشتن از چند دهه پیش همراه و همگام مسیر اعتراض آمیز بحرینی ها بوده است، زیرا در دهه نود نوشتن روی دیوارها به ویژه در خیابان های اصلی تنها ابزار رساندن پیام مردم به نظام حاکم بود تاجایی که پلیس همواره مراقب بود مطالبی روی دیوارها نوشته نشود مبادا به وجهه نظام حاکم   خدشه ای وارد شود چرا که تلاش داشت خود را نظام « اصلاح طلبانه و پیشرفته» و مدافع حقوق بشر جلوه دهد.

به چالش کشیدن نیروهای اطلاعاتی

اما بحرینی ها برای ادامه این مسیر نیازمند جرأت حضور در خیابان و کوچه هایی هستند که پر از نیروهای اطلاعاتی و سلاح است به اضافه اینکه باید مستعد سرعت عمل بوده زیرا در غیر این صورت با جان خود بازی کرده اند.

این در حالی است که دیوارهای خیابان های اصلی بحرین بارها رنگ شده اند تا شعارها یی که روی آن نقش می بست، محو شود، از همین رو انقلابیون همواره در حالت گریز و فرار هستند به این معنی که هر بار که نیروهای امنیتی شعارها را از بین برده و محو می کنند، انقلابیون بازگشته و دیوارها را بار دیگر رنگ می کنند تا آماده نوشتن شعار شود.

در همین ارتباط یکی از هنرمندان انقلابی تاکید دارد که با رعایت ادب هر شعاری که بخواهد روی دیوارها می نویسد و یقین دارد که نیروهای امنیتی آن را پاک خواهند کرد با این حال از نوشتن مجدد شعار دست نمی کشد و این کار تا زمانی که انقلابیون به خواسته های خود برسند، ادامه دارد.

سلب تابعیت، واکنش نظام حاکم در برابر نیروهای انقلابی

واکنش مسئولان دولتی به هر اقدام انقلابی مسالمت آمیز در بحرین این است: سلب تابعیت.

ماموران و مسئولان امنیتی دیوارها را تخریب کرده و یا رنگ تازه ای به آن می زنند اما همه راهکارهای آنان ناکام مانده است زیرا انقلابیون دیوارهای خیابان ها را به شبکه های اجتماعی تبدیل کرده اند که شعارها و خواسته های خود را روی آن ثبت می کنند و به این ترتیب هر چند مسئولان در تلاش برای محو ذهنیت انقلابی در بین مردم هستند اما انقلابیون با این کار مفاهیم انقلابی و آزادیخواهی را زنده کرده و با نوشتن شعارها و نقش بستن تصاویر روی دیوارها نظام حاکم را به چالش می کشند.

اراده مردم انقلابی باعث شد آنان به راهکار مسالمت آمیز و تمدنی رو آورند و با دیوار نویسی انقلاب به پا کردند تا جایی که جوانان انقلابی به اشباح تبدیل شده و هر بار که نیروهای امنیتی شعارهای روی دیوارها را محو می کنند بار دیگر به صحنه آمده و شعارهای خود را روی دیوارها نقش می بندند.

منبع: روزنامه الاخبار

این گزارش ادامه دارد...

انتهای پیام/ر