کاش حاتمی‌کیا «بادیگارد» را به جشنواره نمی‌داد/ جنگ تمام نشده، نمی‌توانید شهدای هسته‌ای را نادیده بگیرید
پرویز پرستویی و محمود کلاری، عوامل فیلم «بادیگارد» در کنار همسران شهدای هسته‌ای تقدیر شدند. این مراسم در کنار اکران «بادیگارد» در دانشگاه شهید بهشتی برپا شد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی تسنیم، در این مراسم که عصر امروز، در سالن ابوریحان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی برگزار شد از خانواده شهدای هسته‌ای شهریاری، احمدی روشن، علی‌محمدی و رضایی‌نژاد تقدیر به عمل آمد.
پرستویی در واکنش به وضعیت جشنواره فجر و اتفاقات پس از آن گفت: «حاتمی‌کیا دغدغه جشنواره نداشت. امثال محمود کلاری دیگر نیازی به تقدیر ندارند. هدف از جشنواره تشویق نیروهای جوان بود. «بادیگارد» نیازی به تقدیر جشنواره ندارد. تکلیف من از سال 48 مشخص بود و من جایزه نمی‌خواستم.»
بازیگر «امروز» تصریح کرد:«فیلم را برای منتقد نمی‌سازیم. من در کنار منتقد بزرگ شدم و عشق می‌کردم که به کیوسک بروم و ببینم منتقد درباره من چه گفته ولی امروز یک سری منتقدان خوب داریم؛ لیکن برخی رنگ باخته‌اند.»
وی در واکنش به مباحث چند منتقد تاکید کرد هدفش از بازیگری یافتن ابزاری بوده تا بتواند این درد را فریاد زند، آرام کند و نوازش کند. بازیگر «آژانس شیشه‌ای» افزود: «من هنرپیشه نیستم؛ بلکه سلاحی دارم به نام بازیگری.»
پرستویی با آرزوی اینکه کاش «بادیگارد» به جشنواره نمی رفت، خطاب به خانواده شهدا گفت: «شما نمی‌توانید این خانواده را نادیده بگیرید. من پیش از این در محضر شما نبودم ولی هرگاه از تلویزیون شما را می‌دیدم با خانواده شهدای هسته‌ای اشک ریختم. جنگ تمام نشده است؛ مگر شهدای هسته‌ای نیستند. مردم ما هنوز بعد از سه دهه به آرامش نرسیده‌اند.»
پرویز پرستویی در میان تشویق دانشجویان از حاتمی‌کیا برای ادای دین به فاطمه‌ها تشکر کرد و تاکید کرد پیش از فیلمبرداری دچار مشکلی شده و قصد انصراف از پروژه را داشته است؛ لذا حاتمی‌کیا به وی گفته است اگر مجبور هم شود روی ویلچر بنشیند باید در این نقش بازی کند.
محمود کلاری، فیلمبردار «بادیگارد» پس از تقدیر با بیان آنکه این مراسم نسبت به مراسم اخیر در پاریس فراموش‌ناشدنی است، گفت: «افتخار بزرگی است که در کنار همسران شهدای علم و دانش این سرزمین هستم.»
لشکری‌پور، مجری طرح بادیگارد با رساندن سلام حاتمی کیا به جمع دانشجویان، در جواب سخنان اخیر ایوبی گفت:«حاتمی‌کیا با فیلمش حرفش را زده است. حاتمی کیا در گفته‌هایش اعوجاج نداشته است؛ ولی شما در حیاط خلوت سیاسی از راست افراطی تا چپ افراطی اعوجاج داشته‌اید.»
معصومه کرمی، همسر شهید علی‌محمدی با بیان خاطره‌ای که در آن از وی پرسیده بودند برای یک فیلم با موضوع زندگی یکی از شهیدان هسته‌ای کدام بازیگر را پیشنهاد می‌دهید، با صراحت پاسخ داد از همان موقع نظرش پرویز پرستویی بوده است. وی پرستویی را چه از لحاظ منش و چه رفتار شبیه به مسعود خود دانست. وی با ابراز خوشحالی از ملاقات این بازیگر سینما با اشاره به صحنه نهایی فیلم گفت: «صحنه نهایی مرا به صحنه واقعی خودمان انداخت که خودم بالای سر همسرم بودم. من از بازی مریلا زارعی در آن صحنه که چادرش را بر حیدر می‌اندازد لذت بردم و درک کردم. باید از این دست فیلم‌ها ساخته شود چرا که این موضوعات فراموش می‌شوند در حالی که عده زیادی در کشور نقش محافظ دارند و جانشان همواره در خطر است.»
فاطمه بلوری، همسر شهید احمدی روشن با تاکید بر اینکه با توجه به شرایط موجود انتخاب این سوژه از طرف حاتمی‌کیا فوق‌العاده بوده است، گفت:«99 درصد از تماشاگران فیلم را از نظر فنی می‌پسندند. فیلم واقعی است و واقعاً اتفاق افتاده بود. نه یک بار بلکه چهار بار»
شهره پیرانی، همسر شهید رضایی نژاد با بیان آنکه دغدغه‌اش همواره این بوده که اسم داریوش [رضایی نژاد] و همراهانش در طول تاریخ ماندگار شود خطاب به پرستویی گفت: «شما نقش شهید هسته‌ای را بازی نکردید؛ ولی نقش شما یک قشر از جامعه را زنده کرد.»
دکتر بهجت قاسمی، همسر شهید شهریاری با اشاره به اینکه وی در دانشگاه شهید بهشتی میزبان است، نه میهمان گفت:«باید احترام گذاشت به کسانی که نگاه سینمایی ما را زنده نگاه داشتند. اگر نگاهی پشت فیلم نباشد آن کارگردان و عوامل نمی‌توانند آن حس را منتقل کنند. من نسبت به فیلم نوستالژی داشتم. صحنه نهایی فیلم شبیه همان اتفاقی بود که برای ما افتاد. جایی که [حیدر] گفت راضیه سردمه سردم شد و در آن لحظه چند پتو به رویم انداختند.»
