انتخابات، فضای مجازی نیست اکثریت مردم به اصولگرایان رأی می‌دهند

به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم ، روزنامه کیهان در ستون اخبار ویژه امروز خود نوشت:

انتخابات، فضای مجازی نیست اکثریت مردم به اصولگرایان رأی می‌دهند
اصولگرایان براساس نتایج آخرین نظرسنجی‌ها، اکثریت کرسی‌های مجلس را در دست می‌گیرند.
به گزارش خبر آن‌لاین به نقل از پایش، براساس نظرسنجی 4 نهاد و مؤسسه معتبر (شامل مرکز افکارسنجی جهاد دانشگاهی، صدا و سیما و 2 نهاد معتبر دیگر) «در شهرهای بزرگ، در صورتی که امروز انتخابات برگزار شود از 106 کرسی نمایندگی مجلس، بیش از 80 کرسی به اصولگرایان تعلق خواهد گرفت. در شهرهای کوچکتر و روستاها نیز شرایط تقریباً به همین روال است.»
از سوی دیگر تمامی نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد میزان مشارکت در حال افزایش است و پیش‌بینی می‌شود نرخ مشارکت از انتخابات مجلس نهم نیز بیشتر شود.
خبر آن‌لاین از سایت‌های حامی دولت تصریح کرده که با این شرایط، اصلاح‌طلبان باید در انتظار معجزه باشند.
در همین حال بنابر نظرسنجی ایسپا در تهران، رأی دهندگان اصولگرا مصمم‌تر از اصلاح‌طلبان هستند. 55 درصد گفته‌اند لیستی رأی نمی‌دهند اما 24/2 درصد به لیست اصولگرایان و 18/8 درصد به لیست اصلاح‌طلبان رأی می‌دهند. طبق همین نظرسنجی میزان علاقه به مشارکت افزایش پیدا کرده و 61/8 درصد اعلام کرده‌اند در انتخابات هفت اسفند شرکت می‌کنند. همچنین گفته شده که مردم اعضای فهرست اصولگرایان را بیش از اصلاح‌طلبان می‌شناسند.
با تشدید نگرانی اصلاح‌طلبان، یک سایت نزدیک به این طیف (عصر ایران) نوشت: بی‌هیچ تعارفی، 7 توهم بزرگ و جدی می‌تواند شکست و سپس افسردگی را به وجود آورد از جمله اینکه دچار این توهم شویم که انتخابات نیز مانند فضای مجازی است و همه چیز پشت کامپیوتر یا داخل موبایل‌ها رقم می‌خورد... دیگر اینکه دچار این توهم شویم که رقیب، پایگاه مردمی ندارد و از پیش، شکست خورده است! واقعیت اما این است که همه جریان‌های سیاسی، پایگاه مردمی خود را دارند و اتفاقاً برخی جریان‌ها، رأی دهندگان ثابت و سنتی خود را دارند. در مقابل، برخی جریان‌ها نیز هر چند پایگاه مردمی گسترده‌ای دارند ولی نگران آنند که حامیان‌شان، در روز انتخابات، استراحت و گردش را ترجیح دهند.
همزمان روزنامه تایمز در تحلیلی نوشت: پیروزی اصولگرایان در انتخابات ایران محرز است و به نظر می‌رسد اصلاح‌طلبان از هم اکنون بازنده انتخابات روز جمعه آینده خواهند بود. دنیا اسفندیاری یک محقق دانشگاه کینگز کالج لندن می‌گوید «موقعیت محافظه‌کاران نسبت به زمان پیش از انتخابات روحانی به مراتب بهتر است.»

فایننشال تایمز: روحانی در پسابرجام در معرض اعتراض شدید مردم است
روزنامه اقتصادی فایننشال تایمز نوشت: روحانی بابت اینکه نتوانسته به وعده‌های انتخاباتی اقتصادی عمل کند، شدیداً در معرض اعتراض مردم قرار دارد.
نجمه بزرگمهر در فایننشال تایمز نوشت: خبری از شلوغی بازارهای ایران در شب عید نیست و رکود عمیق اقتصادی به چشم می‌آید با پرسه‌ای در بازار سنتی تهران می‌توان به وضوح رکود اقتصادی گسترده را احساس کرد. اصلان که شغل او باربری است می‌گوید هرگز چنین وضعیتی را تجربه نکرده و اوضاع نسبت به سال گذشته بسیار بدتر شده چرا که پارسال روزی 50 هزار تومان درآمد داشت اما اکنون اگر 15 هزار تومان کاسبی کند شانس آورده است.
فایننشال تایمز می‌افزاید: این تنها اصلان نیست که از کسادی کسب و کار شاکی است، بسیاری از تجار و کسبه در بازار تهران از وضع شکوه دارند و می‌گویند که لغو تحریمها هم کاری برای بهبود اوضاع از پیش نبرد. رشد اقتصادی تقریبا صفر است و به خاطر گرانی مردم اشتیاقی برای خرید کردن ندارند. مردم امیدشان را از توافق هسته‌ای قطع کرده‌اند. با این حال بسیاری از خرده‌فروشان و کسبه در بازار تهران می‌گویند که باید منتظر ماند و دید. آنها امیدوارند که اقتصاد سال آینده رونق بگیرد. البته بسیاری هم اصلا خوش‌بین نیستند. این روزنامه اقتصادی تصریح کرد: حسن روحانی رئیس‌جمهور میانه‌رو بابت اینکه نتوانسته است به وعده‌های انتخاباتی‌اش برای بهبود وضعیت اقتصاد کشور کمک کند، بشدت در معرض سرزنش قرار دارد. این رکود اقتصادی؛ فضای انتخابات را هم تحت‌الشعاع خود قرار داده است.
از سوی دیگر روزنامه واشنگتن‌تایمز در گزارشی خاطر نشان کرد: این  اولین محک انتخاباتی پس از برجام است... این تردید وجود دارد که شاید روحانی به خاطر انتظارات زیادی که از وی می‌رود، چندان مایل به پیروزی حامیان خود در انتخابات مجلس نباشد. اگر وی در انتخابات مجلس پیروز شود، شاید نتوان توقعاتی را که مردم از وی برای ایجاد تغییر در کشور دارند، کنترل کرد.
این روزنامه افزود: انتظارات از روحانی در پی امضای توافقنامه هسته‌ای بالا رفته است. شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران خارجی به سوی ایران سرازیر شده‌اند، اما هنوز باید دید آیا این به معنای رشد اقتصادی و افزایش فرصت‌های شغلی در کشور است. شکست در کسب مزایای ملموس ممکن است منجر به اعتراض مردم شود.

پولیتیکو: دولت آمریکا می‌داند به آرزویش در انتخابات ایران نخواهد رسید
روزنامه آمریکایی پولیتیکو نوشت اوباما علاقمند به توسعه لیبرالیسم در ایران پس از انتخابات است اما می‌ترسد نقش‌آفرینی آشکار، ایرانیان تندرو را تحریک کند.
پولیتیکو نوشت: دولت اوباما مراقب است که اشتیاق خود به مسئله انتخابات ایران را بروز ندهد و از آن بیم دارد که هر گونه نقش‌آفرینی آشکار آمریکا، ایرانی‌های تندرو را جسورتر خواهد کرد.
این نشریه افزود اکنون که ایرانی‌ها قرار است اواخر این هفته به پای صندوق‌های رأی بروند، باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا و دستیاران او مشتاقانه اوضاع را زیر نظر دارند. اوباما و دستیاران او امیدوارند که تعامل با ایران در بلند مدت به افزایش لیبرالیسم در ایران کمک کند، اما خود آنها اذعان دارند بعید است این اتفاق به زودی رخ دهد!
همزمان روزنامه نیویورک تایمز تصریح کرد: روی کارآمدن روحانی در 2 سال پیش، هیچ تغییری در فضای داخلی ایران ایجاد نکرد و امید به اینکه اصلاح‌طلبان به عنوان نیرویی راهگشا دوباره ظهور خواهند کرد حاصلی نداشته است. هرچند موسیقی‌های غربی در برخی رستوران‌ها شنیده می‌شود و سایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی قابل دسترسی هستند اما خبری از تغییر ایدئولوژی انقلاب اسلامی نیست. اصلاح‌طلبان در سال 2001 (1378) علناً به دنبال تغییر ایدئولوژی انعطاف‌ناپذیر جمهوری اسلامی بودند.
این روزنامه همچنین از قول اصغرزاده نوشت: رد صلاحیت اصلاح‌طلبان و عدم مداخله روحانی مایه ناامیدی بود.
جلایی‌پور هم به نیویورک تایمز گفته است: ما از اشتباهات و خطاهای گذشته یاد گرفته‌ایم. سرعت تغییر خیال‌خام و غیر واقعی بود.

اصلاح‌طلبان مدام رنگ عوض می‌کنند اما می‌دانند که اکثریت مردم با آنها نیستند
مدعیان اصلاح‌طلبی بلوف می‌زنند «اکثریت مردم سبز» یا «اکثریت مردم بنفش» هستند اما ضمنا اذعان می‌کنند که اکثریت مردم با آنها نیستند.
روزنامه وطن امروز در یادداشتی نوشت:‌ یک روز مدعی می‌شوند اکثریت مردم «سبز» هستند؛ بعد ادعای پیشین را بازپس می‌گیرند و می‌گویند: «اکثریت مردم بنفش هستند» و حالا که روز انتخاب نزدیک است، اعتقاد دارند «اکثریت مردم خاکستری هستند!»
این روزنامه می‌افزاید: افکار عمومی ایران به یاد دارند که لقب «عالیجناب سرخ‌پوش» را چه کسانی به یک چهره سیاسی دادند اما همان‌ها در ادامه، او را «سبز» و «بنفش» کردند!...
با روی کار آمدن دولت یازدهم نیز اصلاح‌طلبان مدعی شدند «رنگ بنفش» را به مردم هدیه کرده‌اند تا از این طریق، خطاهای فاحشی را که در رنگ قبلی (یعنی سبز) وجود داشت بپوشانند! اما مروری بر چگونگی روی کار آمدن دولت یازدهم نشان می‌دهد ادعای اصلاح‌طلبان مبنی بر دخیل بودن آرای خاکستری، توهمی بیش نیست. همچنین دسته سیاسی اصلاح‌طلب قصد القای این موضوع را داشت که انصراف محمدرضا عارف موجب گسیل آرای میلیونی خاکستری به سوی حسن روحانی شده است! این در حالی است که دلایل موفقیت روحانی در کسب کمتر از 51 درصد آرای مردم در انتخابات ریاست جمهوری را باید در جای دیگری جست‌وجو کرد که از موضوع این نوشتار خارج است. با این حال مسلم است که دسته اصلاح‌طلبان به خوبی می‌دانستند و می‌دانند نه وجهه و نام نیکی در افکار عمومی ایرانیان دارند و نه اینکه قادر به اداره کشور هستند. بنابراین آنها چاره‌ای نداشتند جز اینکه رنگ سیاسی دیگری بگیرند، رنگ عوض کنند، رنگ بگذارند و رنگ بردارند!
این روزها نیز با نزدیک شدن به دهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی، اصلاح‌طلبان مطابق توهمات پیشین دم از جذب آرای خاکستری می‌زنند. در همین باره محمدرضا عارف در تازه‌ترین اظهارنظر گفته است: «ما به رأی‌های خاکستری نیاز داریم و باید تلاش کنیم این رأی‌ها را به صندوق‌ها بریزیم.» از سبک و نوع واژه چینی این سخنان مشخص است که آرای خاکستری از نظر اصلاح‌طلبان چیزی در حد یک ابزار در آستانه هر انتخابات است. گویا آنها نمی‌دانند مردم دیگر به رنگ‌های سوخته اعتمادی ندارند و به این سادگی نمی‌توان افکار عمومی را «سیاه» کرد.
آنهایی که با ساختن رنگ‌ها در اندیشه باطل برای انقلاب رنگی بودند، خودشان با پاسخ منفی و سخت مردم از صحنه سیاسی حذف شده‌اند. اصلاحات امروز چیزی بیش از یک نام و قاب «رنگ و رو رفته» در موزه سیاست‌شناسی ایران نیست و این روزها آنچه به دیوار این موزه افزوده یا هدیه می‌شود، بیش از یک رنگ جدید برای نقاشی دیوار موزه نیست؛ اصلاحات با رنگ سبز، اصلاحات با رنگ بنفش، اصلاحات کمرنگ، اصلاحات بی‌رنگ!

وزیر راه فقط ایراد گرفت اما هیچ کاری برای مسکن نکرد
مسکن اجتماعی، مسیری اشتباهی و وعده‌ای بود که فراموش شده است.
روزنامه‌ جام‌جم در گزارشی نوشت: از دفاع اخیر وزیر راه و شهرسازی از لیبرالیسم و این پرسش که چرا وزیر جمهوری اسلامی باید از لیبرالیسم دفاع کند که بگذریم، با این واقعیت روبه‌رو هستیم که کارنامه وی در بخش مسکن چندان قابل دفاع نیست و بیشتر وعده‌هایش روی زبان یا کاغذ مانده است.
مهم‌ترین وعده آخوندی، در زمینه مسکن اجرای طرح مسکن اجتماعی به عنوان جایگزین مسکن مهر بود. وی در ابتدای دولت یازدهم پس از هجمه گسترده‌ای که مسئولان دولتی به مسکن مهر وارد کردند، از مسکن اجتماعی سخن گفت و آن را طرحی فاقد معایب مسکن مهر خواند.
این طرح تا مدت‌ها روی زبان مسئولان وزارت راه جاری بود تا این که سرانجام امسال از زبان مسئولان روز کاغذ آمد و جزئیات آن مشخص شد. بر اساس این طرح مکتوب، قرار شد مسکن اجتماعی با همکاری وزارتخانه‌های رفاه و راه اجرایی شود، به این ترتیب که وزارت رفاه، اقشار مشمول این طرح را به وزارت راه معرفی کند و وزارت راه و بنیاد مسکن نیز خانه‌سازی کنند و این خانه‌ها را به ترتیب اولویت در اختیار اقشار معرفی شده قرار دهند.
در حالی که اوایل امسال مسئولان دولتی از تحویل 11 هزار مسکن اجتماعی به متقاضیان تهرانی تا پایان سال خبر دادند اما هنوز خبری از این طرح نیست و هیچ‌کدام از مسئولان وزارت راه و شهرسازی نسبت به این موضوع پاسخگو نیستند.
با گذشت زمان، اواخر پاییز مسئول طرح مسکن اجتماعی در وزارت تعاون با بیان این که ساختار نحوه اجرای طرح به لحاظ ظرفیت ساخت، متقاضیان واجد شرایط و محل تأمین منابع بر اساس ظرفیت واقعی موجود کشور، نهایی شده است، اعلام کرد: فعلا برای ساخت 25 هزار واحد مسکونی در سال، برنامه‌ریزی شده و تا پایان امسال، 5000 واحد به گروه هدف (خانوارهای کم‌ درآمد تحت پوشش نهادهای حمایتی) واگذار می‌شود.
علیرضا سرحدی، عضو هیئت مدیره انجمن صنفی مهندسان ساختمان در این باره می‌گوید:‌ دولت قرار بود در اسفند چند هزار مسکن اجتماعی را تحویل دهد اما شواهد نشان می‌دهد اصلا برای این طرح اقدامی صورت نگرفته و همه وعده‌ها بیشتر شبیه به تبلیغات بود.
وی افزود:‌ وزیر راه و شهرسازی از همان ابتدای فعالیت خود در دولت یازدهم به مسکن مهر ایراد گرفت که تا حدی هم حق داشت اما باید مسکن اجتماعی که توقع آن را در جامعه ایجاد کرده بود، عملی می‌کرد.
سرحدی ادامه داد:‌صنایع زیادی وابسته به ساخت مسکن است و با رکود این بخش، صنایع وابسته نیز به رکود می‌روند، بازار مسکن باید خودش را پیدا کند و دولت به جای طرح و برنامه‌های نشدنی، این بازار را به بخش خصوصی و همچنین عرضه و تقاضا بسپارد تا رونق ایجاد شود.
دکتر بیت‌الله ستاریان، کارشناس مسکن در گفت‌وگو با جام‌جم اظهار کرد: اساسا مسکن اجتماعی، مسکن ویژه و اجاره به شرط تملیک، زمانی قابل عرضه است که عرضه و تقاضای مسکن در شرایط برابر باشد و افراد کمی متقاضی آن باشند.
طرح ساخت مسکن اجتماعی، زمانی مطرح و عملی می‌شود که تنها یک دهک جامعه بدون مسکن باشند اما اکنون دهک‌های زیادی از مردم بدون مسکن ملکی هستند و این محصول از سبد خانوار خارج شده است.
ستاریان تصریح کرد: دولت باید به دنبال طرح جامع مسکن برای کشور باشد. به این دلیل که طرح‌های محدود مثل مسکن اجتماعی، راهکار و راهگشای حل مشکل نیست.
ایرج رهبر، رئیس انجمن صنفی انبوه‌سازان تهران نیز گفت: دولت هر طرحی برای اجرا دارد، باید ابتدا پروژه‌های قبلی را به اتمام برساند. به عنوان مثال، دولت باید مسکن مهر را با همه مشکلات، تمام و بعد طرح مسکن اجتماعی را مطرح می‌کرد.

منبع:کیهان

انتهای پیام/

خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.