خنجر نفوذی‌ها بر پشت دیپلماسی
اگر مجلس مدرس داشته باشد. اگر مجلس مردمی باشد. مجلسی خواهد بود که با ریل‌گذاری صحیح برای دولت، اجازه نخواهد داد تا کشور در دام آمریکا و اشرافی‌گری بدبخت شود.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم ، " امروز در جهان از ایران چهره رژیمی ساخته اند: خشن، سرکوبگر که به فکر تهیه سلاح‌های مرگبار و ابزار تهدیدکننده بشریت است... با خشن‌ترین و قسی‌ترین گروه‌های تروریستی در ارتباط است، ردپای او در بسیاری از حوادث تروریستی گوشه وکنار وجود دارد و دین برای او ابزار سرکوب است... تیتر درشت برخی روزنامه‌های اروپا این بود: جمهوری اسلامی 19 سال به جهانیان دروغ گفت... آنها امروز حق به جانب‌تر از همیشه ظاهر شده‌اند..." این جملات مربوط به یک ضدانقلاب تابلودار یا فراری از کشور و یا یک عنصر جاسوس و خودفروخته نیست. اینها بخشی از نطق یک نماینده مجلس شورای اسلامی است که به هر طریقی از فیلتر شورای نگهبان عبور کرده و توانسته است؛ رای بخشی از مردم حوزه انتخابیه‌اش را نیز به خود جلب کند و به خانه ملت نفوذ کند.
نفوذ شاخ و دم ندارد
داستان پرغصه نفوذی‌ها در آن مجلس به همین جا ختم نمی‌شود. درست زمانی که آقای روحانی رئیس جمهور فعلی به عنوان عضو شورای عالی امنیت ملی و رئیس تیم مذاکره کننده هسته‌ای مشغول مذاکره و به تعبیری مبارزه با سه کشور اروپایی برای حفظ دستاوردهای هسته‌ای دانشمندان جوان ایرانی است و مهمترین پرونده سیاست خارجی کشور را پیش می‌برد؛ در اوج ماجرا به ناگاه نه‌تنها پشت او را خالی کرده، بلکه گویی از پشت به او خنجر زده باشند با یک طرح سه فوریتی همان مجلس مواجه می‌شود. آقای روحانی در صفحه 174 کتاب خاطرات خود می‌گوید: "تعدادی از نمایندگان طرح سه فوریتی برای پذیرش پروتکل الحاقی را امضا کردند و در پی تقدیم آن بودند. من [با رییس جمهور] تماس گرفتم و گفتم: اگر طرح در مجلس مطرح شود، من استعفا می‌دهم. در این زمینه من و [روسای دو قوه مجریه و مقننه] صحبت کردیم و طرح متوقف شد ولی متأسفانه سفرای اروپایی از تهیه این طرح باخبر شده بودند..."
رهبر معظم انقلاب دو روز مانده به انتخابات 7 اسفند در دیدار با مردم مومن و انقلابی نجف آباد اصفهان در ذیل بحث نفوذ در انتخابات به همین دو داستان تاریخی اشاره کردند: «مجلسى داشتیم که در حال مذاکرات گرم و دشوار هستهاى-در دورانى که رئیس‌جمهور محترم فعلى ما رئیس مذاکرات هستهاى بود- داشتند با زحمت، با شدّت حرف میزدند، با طرفهاى مقابل مجادله میکردند؛ درواقع مبارزه میکردند براى اینکه حرف ایران را سبز کنند؛ در مجلس طرحی سهفوریّتى آوردند براى اینکه حرف طرف مقابل سبز بشود! که همانوقت رئیس هیئت مذاکره که رئیس‌جمهور محترم فعلى ما است، گلایه کرد، گفت ما داریم آنجا مبارزه میکنیم، اینجا آقایان دارند طرح به نفع دشمن طرّاحى میکنند؛ خب اینها نفوذ است دیگر؛ اینها چیه؟ نفوذ شاخودم دارد؟»
اعتصاب گردن‌کلفت‌ها!
این البته تنها خطای فاحش آن چند نماینده در آن مجلس نبود. در مقطعی دیگر، برخی از آنها تصمیم گرفتند در اعتراض به نظارت استصوابی مجلس شورای اسلامی دست به تحصن و سپس استعفای دسته‌جمعی بزنند. موضوعی که همان موقع با واکنش حکیمانه رهبر انقلاب مواجه شد. «در داخل مجلس - مثل همه جای دیگر - ممکن است عناصری نفوذ و رخنه کرده باشند؛ حقایق را وارونه کنند؛ فضا را بر کسانی سخت و سنگین کنند؛ آنها را وادار به کار ناشایسته و نامناسبی کنند... بیست‌وپنج سال این انقلاب و این نظام سرِ پا ایستاده است؛ بیست‌وپنج سال این ملت مثل کوه در مقابل دشمنانِ توطئه‌گر و حیله‌گرِ خود مقاومت کرده است. کسانی که این روحیه را از دست بدهند و یا دیگران را به خروج از این روحیه تشویق کنند، به ملت خیانت کرده‌اند... البته این روزها حرفهای گوناگونی از زبانها و بلندگوهای مختلف در داخل کشور بلند شد که بعضی از آنها بسیار دل‌آزار بود ... کسانی هم هستند که زیاده‌خواهند و - همان‌طور که عرض کردیم - با گردن‌کلفتی میخواهند کار خود را پیش ببرند. اینها میخواهند روی مسؤولان کشور فشار وارد آورند. 15/11/82»
نماینده شجاع، مجلس عزیز
راز تاکید ویژه رهبر انقلاب بر دو صفت مهم برای مجلس شورای اسلامی را می توان در خلال بازخوانی همین تجربیات دریافت. مجلس باید «شجاع» و «فریب نخور» باشد. دو صفتی که رهبر معظم انقلاب در سخنان دیگر خود در سال جاری ذیل موضوع انتخابات با عبارات مشابهی چون «مرعوب نشدن در مقابل غرب و آمریکا28/11/94» و «آگاه از توطئه‌های دشمن و مقاوم در مقابل آن 28/11/94» به آن اشاره کرده و نسبت به تشکیل مجلسی که بخواهد کشور را به دشمن بفروشد هشدار داده بودند.
مجلس نمایندگان «شجاع»، مجلس نمایندگان حامی «عزّت و استقلال ملّى» و مجلسی که حافظ منافع کشور و مردمش است؛ چون مرحوم مدرس؛ مدرسی که یک‌تنه در آن سالهای ابتدایی سلطه رضاخانی در برابر استعمار و استکبار ایستاد: «در آن چند سال اولیه، تا وقتی که هنوز مجلس، آن مجلسِ تحت نفوذ سلطان و سردار و دوله و سلطنه و سفارتخانه خارجی نبود، مجلسی بود که با وجود ابتدایی بودن، تأثیر خود را در اوضاع کشور میگذاشت. هر جا که اندکی نشانه سلطه خارجی بود، آن مجلس، باقدرت تمام می‌ایستاد. اولتیماتوم روس بود، مجلس ایستاد. استقراض از خارجیها بود، مجلس ایستاد. قرار داد وثوق‌الدوله بود، مجلس ایستاد. امثال مدرّس‌ها در آن مجلس، کم و بیش بودند. آنهایی هم که گذشتِ زمان نشان داد نمیتوانند همیشه مدرّس باقی بمانند و مثل مدرّس باشند، در سایه حضور مردانِ مستقلِ‌ّ با ایمانی از قبیل مدرّس، خیابانی و امثال آنها، یک حالت واقعىِ مردمی به آن مجلس دادند. 11/3/73»
اگر مجلس مدرس داشته باشد. اگر مجلس مردمی باشد. مجلسی خواهد بود که با ریل‌گذاری صحیح برای دولت، اجازه نخواهد داد تا کشور در دام آمریکا و اشرافی‌گری بدبخت شود. چنین مجلسی ریل‌گذار حرکت دولت است: «اگر چنانچه مجلس به دنبال رفاه مردم، عدالت اجتماعی، گشایش اقتصادی، به دنبال پیشرفت علم، پیشرفت فنّاوری، به دنبال عزّت ملّی و استقلال ملّت باشد، ریل‌گذاری او به سمت این هدفها خواهد بود؛ اگر مجلس مرعوب غرب باشد، مرعوب آمریکا باشد، دنبال حاکمیّت جریان اشرافی‌گری باشد، ریل‌گذاری او در این جهت‌ها خواهد بود؛ کشور را بدبخت خواهند کرد. اهمّیّت مجلس اینها است؛ اینها چیز کمی است؟ 28/11/94».
منبع:هفته نامه خط حزب الله
انتهای پیام/
