اولاند از کنار رفتن بشار اسد حرفی نزد

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از روزنامه الجمهوریه لبنان، « فرانسوا اولاند» رئیس جمهوری فرانسه درجریان سفر به لبنان نتوانست در خصوص  بازیابی نقش کشورش در لبنان موفق عمل کند حال آنکه لبنانی ها هم امید چندانی به این سفر نداشته و منتظر ارائه ابتکارعمل و افکار جدید از سوی او نبودند.

سفر رنگ و رو رفته اولاند به لبنان

در مورد اینکه سفر اولاند در تاریخ سفر روسای جمهوری فرانسه  به لبنان بسیار « رنگ و رو رفته» بود، تردیدی وجود ندارد زیرا سطح سفر اولاند حتی از نظر شکل ظاهری نیز پایین تر از عادی بود تا جایی که رسانه های جهانی چندان توجهی به این سفر نکردند و مانند یک خبر عادی و کوچک با محوریت کمک های ویژه مالی به آوارگان سوری آن را پوشش دادند.

از این زاویه مخالفان سفر اولاند به لبنان حق داشتند در خصوص انجام نگرفتن این سفر فشارهایی را اعمال کنند و در همین راستا توانستند این سفر را دو بار به تاخیر بیندازند.
به عبارت بهتر این سفر یک بار در پایان ماه سپتامبر گذشته به تاخیر افتاد و بار دیگر نیز این تاخیر زمانی صورت گرفت که « سعد الحریری» رئیس حزب جریان المستقبل به طورغیررسمی « سلیمان فرنجیه» رئیس حزب جریان المرده را به عنوان نامزد ریاست جمهوری لبنان معرفی کرده اما نتوانسته بود به دلیل موضع ثابت حزب الله در حمایت از نامزدی ژنرال« میشل عون» حمایت خود را کامل کند.

تحولات منطقه و لزوم سفر اولاند

دلیل دیگری که می تواند در این شرایط سفر اولاند را توجیه و حتی الزامی کند، تحولات شتابان در منطقه و آغاز روند حل سیاسی بحران سوریه است و در این شرایط حضور فرانسه برای اینکه از منافعش عقب و به طور کامل از میدان خارج نشود، الزامی بود.

چرا لبنان؟

انتخاب لبنان برای آغاز سفر منطقه ای اولاند هم این بوده است که نادیده گرفتن لبنان که آخرین پایگاه فرانسه در خاورمیانه بوده و پاریس می تواند در آنجا حضور داشته  و نقش آفرینی کند، پیامدهای منفی برای پاریس بدنبال دارد.

برخی خبرها حاکی از این بود که اولاند در سفرش به لبنان با مقامات لبنان دست کم با « محمد رعد» رئیس فراکسیون « وفاداری به مقاومت» در پارلمان لبنان ملاقات می کند.
حزب الله در واکنش به این دست خبرها بیانیه ای صادر و تاکید کرد که هیچ موعدی برای این ملاقات پیش بینی نشده است.

«امانوئل بون» سفیر فرانسه در لبنان که مسئول برنامه ریزی سفر اولاند بود، تلاش داشت تا به همه اینگونه القا کند که هدف اصلی اولاند پرونده آوارگان سوری است اما نکته مهم اینکه ملاقات او و هیات حزب الله اگر تحقق می یافت، رنگ و بوی متفاوتی به سفر اولاند می داد.

نکته قابل ملاحظه اینکه پاریس، آمریکا را در جریان فضا و روند ترتیب دادن ملاقات اولاند با هیات حزب الله قرار داده بود و مقامات آمریکایی نه تنها مخالفت نکرده بلکه برعکس مشوق  آن هم بودند اما در پایان و در جریان بررسی جزئیات این دیدار در ملاقات مستقیم بین سفیر فرانسه با مقامات حزب الله شرایط تحقق این دیدار فراهم نشد.

خشم و نارضایتی سعودی ها

سعودی ها با آگاهی از تصمیم پاریس، از برگزاری این ملاقات به شدت ابراز نگرانی و ناراحتی کردند و همان طور که برخی روزنامه های لبنانی نوشتند، شدت این ناراحتی به میزانی افزایش یافت که عربستان اعلام کرد در تمام سطوح همکاری با پاریس تجدید نظر می کند.

در همین ارتباط سعودی ها اعلام کردند که نمی توان با فرانسه بر مبنای دوستی مستحکم تعامل داشت آن هم وقتی رئیس جمهوری فرانسه با حزب الله ملاقات و به آن مشروعیت جهانی ببخشد حال آنکه عربستان و سایر کشورهای عرب حوزه خلیج فارس آن را سازمانی تروریستی توصیف کرده اند.

حتی مخالفت یک تیم نزدیک به اولاند با ملاقات او با هیات حزب الله کارساز نشد و سفیر فرانسه با احساس پیامدهای منفی لغو این ملاقات تا آخرین لحظه برای تحقق آن و جلوگیری از لغوش تلاش کرد.

می توان از اعتراض نکردن آمریکائی ها به تصمیم فرانسه برای ملاقات اولاند با مقامات حزب الله و گشودن خطوط تماس مستقیم با آن درحالی که بحران سوریه ، عراق و یمن وارد مرحله حل و فصل شده است، اینگونه برداشت کرد که یک رویکرد جدید بین دولت های مرتبط با پرونده های خاورمیانه شکل گرفته است و به عبارت دیگر مدتی است که آنان احساس می کنند چاره ای جز حل و فصل این بحران ها ندارند.

اولاند دیگر خواستار کنار رفتن بشار اسد نیست

نکته بسیار مهم در مواضع گیری اولاند در جریان سفرش به لبنان، این بود که وی هیچ درخواستی مبنی بر کناره گیری بشار اسد از قدرت مطرح نکرد و جالب اینکه اخیرا موضع فرانسه که همیشه خواستار کنار رفتن فوری بشار اسد رئیس جمهوری سوریه بود، بسیار آرام شده است.

جالب اینکه اولاند از « الدلهمیه» یک اردوگاه آوارگان سوری در بقاع لبنان و نزدیک مرزهای سوریه دیدن کرد اما هیچ سخنی در باره رفتن بشار اسد از قدرت مطرح نکرد و این تاکیدی بسیار آشکار است که حل بحران سوریه وارد مسیر خود شده و شامل دیدگاه مبتنی بر کنار رفتن بشار اسد نیست.

روشن است که واشنگتن و مسکو در مسیر حل و فصل بحران سوریه گام برمی دارند و در این زمینه به تفاهم رسیده اند و از سه سال قبل در مراکز تصمیم گیری آمریکا از الگوی لبنانی « توافق طائف» برای حل سیاسی بحران سوریه سخن گفته می شود و حتی آن را « طائف سوری» می خوانند.

اما دو طرف درگیری ها در سوریه و کشورهای منطقه ای حامی مخالفان سوری این طرح را رد کرده اند و اصرار دارند که حل بحران سوریه بدون کنار رفتن فوری بشار اسد میسر نیست و در مقابل حامیان بشار اسد مانند ایران هم این طرح را رد کرده اند زیرا معتقدند به بقای نظام سوریه منتهی نمی شود.

حضور روسیه در سوریه

شکی نیست که ورود روسیه در سوریه به ایجاد فضاهای مطلوب به ویژه بین طرف های قدرتمند و بزرگ در منطقه یعنی ترکیه و ایران که تاثیر زیادی در سوریه دارند، کمک زیادی کرده است.

درست است که بیانیه اجلاس سیزدهم سران کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی در نتیجه دست و دلبازی های سعودی با برخی خواسته های عربستان همراه شد اما دیدار دوجانبه « حسن روحانی» رئیس جمهور ایران و «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهورترکیه از لحاظ سیاسی بسیار مهمتر بوده است.

دو رئیس جمهوری از راه حل های اسلامی برای منطقه سخن گفتند و محور اظهارات هر یک از طرفین بر داخل ایران و ترکیه مترمکز بود اما عبارت بسیار مهمی که از زبان اردوغان جاری شد این بود که به مرحله جدی حل بحران سوریه اشاره کرد.

مواضع ترکیه در قبال سوریه در بوته آزمایش

در این میان واشنگتن و مسکو برای پیشروی ارتش سوریه در حلب مانعی نمی بینند تا هم مناطق تحت اشغال داعش آزاد شود و هم جدی بودن تصمیم ترکیه برای انتقال از مرحله نظامی به مذاکرات مسالمت آمیز سنجیده شود.

انتهای پیام/