ضرورت همکارى کشورهاى مستقل در برابر اخلالگرىهاى آمریکا
سفر رئیس جمهور آفریقای جنوی به ایران و دیدار با مقامات مختلف کشور از جمله دیدار او با رهبر معظم انقلاب و بیانات مقام معظم رهبری در این دیدار از جمله مسائلی است که نیازمند توجه و دقت نظر است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، سفر رئیس جمهور آفریقای جنوی به ایران و دیدار با مقامات مختلف کشور از جمله دیدار او با رهبر معظم انقلاب و بیانات مقام معظم رهبری در این دیدار از جمله مسائلی است که نیازمند توجه و دقت نظر است. رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با رئیس جمهور آفریقای جنوبی بر ضرورت همکاری و همراهی کشورهای مستقل در دنیا در برابر نظام سلطه بینالمللی که از ظالم دفاع میکند و بر مظلوم فشار وارد میآورد تأکید کردند. رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار آقای «جاکوب زوما» رئیسجمهوری افریقای جنوبی، با تأکید بر ضرورت افزایش همکاریهای متنوع اقتصادی و سیاسی، خاطرنشان کردند: «کشورهای مستقل باید هرچه بیشتر به یکدیگر نزدیک شوند و همکاریهای خود را بهرغم اخلالگریهای بعضی از قدرتهای استکباری افزایش دهند.» آفریقای جنوبی که از برترین اقتصادهای قاره آفریقا و کشوری است که پس از الغای نژادپرستی و از میان رفتن آپارتاید به یکی از دوستان نظام جمهوری اسلامی تبدیل شده است. این درحالی است که آمریکا از حامیان نژادپرستان و سرکوبگران سیاهان در دوران رژیم آپارتاید بود.
* آفریقای جنوبی
جمهوری آفریقای جنوبی، کشوری در جنوبیترین بخش قاره آفریقا و همسایه کشورهای بوتسوانا، موزامبیک، نامیبیا، زیمباوه است که کشور کوچک لسوتو نیز در داخل خاک آفریقای جنوبی محصور شده است. موقعیت جغرافیاییآفریقای جنوبی به واسطه قرار داشتن در یکی از مراکز عبور و مرور دریایی دنیا از اهمیت خاصی برخوردار است. آفریقای جنوبی بزرگترین اقتصاد کشور آفریقا محسوب میشود که البته از پیشرفتهترین کشورهای این قاره نیز بهحساب میآید. «این کشور بزرگترین صادرکننده طلا، که معمولاً حدود 40 درصد صادرات آفریقای جنوبی را تشکیل میدهد - در جهان است و از تولیدکنندگان عمده اورانیوم، کرومیت، سنگ سرمه، پلاتین و زغال سنگ (که سه چهارم نیاز کشور به انرژی را تأمین میکند) است. بخش صنعتی شامل صنایع شیمیایی، غذایی، نساجی، وسایل نقلیه موتوری و مهندسی برق است. کشاورزی و دامداری یک سوم صادرات افریقای جنوبی را تشکیل میدهد و تولیدات آن شامل میوه، شراب، پشم و ذرت است. سطح زندگی در این کشور در قاره افریقا بالاترین است ولی توزیع آن میان سفیدپوستان و غیرسفیدپوستان بسیار نابرابر است.» و نیمی از جمعیت این کشور زیر خط فقر زندگیمی کنند. این کشور دارای سه پایتخت (قوهی مجریه در پرتوریا، پارلمان در کیپ تاون و قوهی قضائیه در به لوم فونتین) است و مساحت آن تقریباً یک میلیون و 221 هزار کیلومتر مربع (بیست و پنجمین کشور دنیا از لحاظ مساحت است. مقایسه کنید با ایران که با قریب به یک میلیون 648 هزار کیلومتر مربع، هجدهمین کشور دنیا بهلحاظ مساحت است) و جمعیت آن حدود 53 میلیون نفر است که اکثریت جدی آنها را سیاهپوستان و اقلیت ثروتمند آنها را سفید پوستان تشکیل میدهند.
آنچه در مورد آفریقای جنوبی از اهمیت جدی برخوردار است این است که در این کشور آفریقایی و اصالتاً سیاه پوست، سالها یک اقلیت سفید پوست بر اساس قوانین نژادپرستانه و در رژیمی که به آپارتاید معروف بود حکومت میکردند. از این جهت بود که انقلاب اسلامی ایران از ابتدای پیروزی خود رابطه خود را با رژیم صهیونیستی و رژیم آپارتاید در آفریقای جنوبی قطع کرد و تا زمانی که رژیم آپارتاید در آفریقای جنوبی بر سر کار بود، ایران اسلامی با این کشور هیچ رابطهای نداشت. اما با از میان رفتن نظام آپارتاید ایران اسلامی رابطه خود را آفریقای جنوبی را آغاز کرد.
* مختصری از تاریخ آفریقای جنوبی و رژیم آپارتاید
آفریقای جنوبی در سال 1797 به اشغال و استعمار انگلستان در آمد و از همان زمان انگلیسیها و برخی دیگر از اروپاییها در این کشور برای خود مناطقی را به تصرف درآوردند و به آن مهاجرت نمودند. در سالهای میانی قرن بیستم و هنگامی که اوج مقابله با استعمار آغاز شد در آفریقای جنوبی نیز ظاهراً استقلال از استعمار صورت گرفت، اما حکومت آفریقای جنوبی که در سال 1948 به ظاهر مستقل از استعمار انگلیس ایجاد شد، حکومتی متشکل از سفیدپوستان نژادپرست بود که تحت حمایت برخی کشورهای غربی حاضر نبود اکثریت سیاه پوستان این کشور را انسان محسوب کند و از اینرو آنان را از هر نوع حقوق اجتماعی محروم میکرد. نکته قابل توجه آن است که آمریکایجنایتکار از جمله کشورهای حامی آپارتاید بود و منافع اقتصادی خود را در بقای اقلیت سفید پوست و ستم آنها بر اکثریت سیاه پوست میدید. «در سال 1948 حزب ملی آفریقای جنوبی از طریق رأیگیری به قدرت رسید و شروع به انجام یک سری قوانین مبنی بر جداسازی نژادی که به نام «آپارتاید» شناخته میشود، کرد. جایتعجب نیست که این تبعیض در مورد ثروت بهدست آمده از صنعتیسازی سریع دهههای 50، 60 و 70 میلادینیز به کار رفت. در حالی که اقلیت سفیدپوستان از بالاترین استاندارد زندگی قاره آفریقا، که برابر سطح زندگیدر کشورهای غربی جهان اول بود، برخوردار شده بودند، اکثریت سیاهپوستان از لحاظ هرگونه استانداردی همچون درآمد، تحصیل و حتی ورود به ادارات دولتی مورد تبعیض قرار داشتند.»
در سال 1990 دولت نژادپرست آفریقای جنوبی آغاز به اضمحلال کرد و در نهایت در سال 1994 با کسب حق رأی از سوی سیاه پوستان نظام آپارتاید از میان برداشته شد و رهبر سیاه پوستان این کشور که 27 سال در زندان بهسر برده بود به قدرت رسید. نلسون ماندلا.
* ضرورت همکاری میان کشورهای مستقل
با توجه به این سابقه تاریخی سفر رئیس جمهور آفریقای جنوبی به ایران و دیدار او با رهبر انقلاب اسلامی از اهمیت خاصی برخوردار است. رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار آقای «جاکوب زوما» رئیسجمهوری افریقایجنوبی، با تأکید بر ضرورت افزایش همکاریهای متنوع اقتصادی و سیاسی، خاطرنشان کردند: کشورهایمستقل باید هرچه بیشتر به یکدیگر نزدیک شوند و همکاریهای خود را بهرغم اخلالگریهای بعضی از قدرتهای استکباری افزایش دهند. حضرت آیت الله خامنهای به قطع رابطه با رژیم تبعیض نژادی افریقای جنوبی پس از پیروزی انقلاب اسلامی اشاره کردند و گفتند: جمهوری اسلامی بهصورت تقریباً همزمان، هم با رژیم صهیونیستی و هم با رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی قطع رابطه کرد.
* روابط دیرین انقلاب اسلامی با مخالفان آپارتاید
رهبر انقلاب با یادآوری نقش برجسته نلسون ماندلا در ساقط کردن رژیم نژادپرست آفریقای جنوبی و سابقه روابط دیرین و صمیمی او با جمهوری اسلامی، افزودند: با استمرار مبارزات ماندلا و مردم افریقای جنوبی، آن رژیم ظالم و ضد بشری از بین رفت و ماندلا با این کار، در واقع روح تازهای به صحنه مبارزاتی کل افریقا دمید. ایشان، نگاه جمهوریاسلامی به افریقای جنوبی را نگاهی مثبت و سازنده خواندند و گفتند: روابط ایران و افریقای جنوبی بسیار گرم و همکاریهای دو کشور در مجامع جهانی با یکدیگر بسیار کارساز و مؤثر است، اما باید مبادلات اقتصادی و تجارینیز متناسب با ظرفیتهای دو کشور افزایش یابد. حضرت آیت الله خامنهای تعامل دو کشور در جنبش غیرمتعهدها را یکی دیگر از زمینههای همکاری برشمردند و افزودند: این همکاریها به نفع همه کشورهای غیرمتعهد خواهد بود. رهبر انقلاب تأکید کردند: منافع کشورهای مستقل در افزایش تعاون و همکاری در عرصههای مختلف است و باید با موانعی که برخی قدرتها در برابر این همکاریها ایجاد میکنند، مقابله کرد.
انتهای پیام/