اولین ساعات نمایشگاه؛ آمادگی: چند درصد
روز نخست بیست و نهم نمایشگاه کتاب است و به نظر می‌رسد هنوز نمایشگاه برای میزبانی مخاطبان آماده نیست.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا»، در نمایشگاه کتاب که صبح امروز در شهر آفتاب برای عموم افتتاح شده است، مخاطب با فضای جدیدی مواجه می‌شوند؛ فضایی بزرگ و البته مدرن با قابلیت گیج کردن او. در حالی که از ماه‌ها پیش شهر آفتاب به عنوان محل نمایشگاه بیست و نهم کتاب انتخاب شده بود، با خروج از مترو شهر آفتاب و سوار شدن خودروهای برقی شیک و سرباز، مخاطب با هجمه‌ای از سازه‌ها مواجه است. هیچ نقشه‌ای در کار نیست. تابلوهای راهنما نصب نشده است و مخاطب می‌ماند برای رفتن به بخش عمومی از کدام میسر برود یا کتاب کودک را کجا بیابد.
این وضعیت برای مسافران اتوبوسی متفاوت است. سمت و سوی ایستگاه‌های اتوبوس به تابلوهای راهنما مزین است؛ ولی هنوز خبری از نقشه نیست. با این حال مخاطب طبق عادت مألوف سراغ غرفه راهنما می‌گردد و خبری از این غرفه‌ها نیست. تنها اگر زیرکی در کار باشد، سراغ ماموران بی‌سیم به دست خواهد رفت.
با ورود به سالن عمومی، زیبایی معماری مدرن نمایشگاه چشم مخاطب را خواهد گرفت. سازه شیشه‌ای سیمانی، ترکیبی امروزی برای یک فضای فرهنگی شکل داده است. مخاطب حس به روز بودن را درک می‌کند. لذت دیدن کتاب در این فضا، این امید را تداعی می‌بخشد که این روزها کتاب به ارج و قرب لایقش می‌رسد.
هنوز برخی غرفه‌ها آمادگی ندارند. کتاب‌ها در راهروها انباشته شده و قفسه‌ها خالی است. غرفه‌داران در روز نخست توانایی ارائه خدمات ندارند. این مهم درباره برخی ناشران شاخص برجسته است.
گویا هنوز غرفه‌داران با فضا و مسیر نمایشگاه عادت نکرده‌اند. هنوز فرصت آمدن نداشته که غرفه با پارچه مستور شده یا خالی از سکنه رها شده است.
نشست‌ها هم رنگ و بوی خود را پیدا نکرده‌اند. همه چیز از یک عصر آغاز خواهد شد و صبح ساعت بیکاری است. سحرخیزی در کار نیست و شاید فراموش شده سحرخیز باش تا کامروا شوی.
وضعیت گیج کننده نمایشگاه چهره پرطمطراقش را مخدوش کرده است. اینکه مخاطب در چه سالن و راهرویی است به یک کاغذ و اعداد نگاشته شده با فونت کوچک و یک چسب نواری بسته است.
نمایشگاه اتفاقات خوب هم دارد. حاشیه از متن فاصله گرفته است. دیگر در راهروها بوی کباب نمی‌آید. غرفه‌های خدماتی با فاصله مناسبی از راهروها قرار گرفته‌اند و البته بخش مهمی از این مسأله به معماری شهر آفتاب بازمی‌گردد. دیگر خبری از نعره‌های ناشران آموزشی نیست. حریم صوتی نمایشگاه به خوبی حفظ شده است و تنها یک موسیقی آرام در فضا سالن‌ها طنین‌انداز است.
دیگر خبری از اپراتورهای بنفش و زرد و فیروزه‌ای نیست. در چشم‌انداز نمایشگاه سی‌دی فروش‌ها غایبند. حریم دیداری مخاطب حفظ شده است و از پنجره‌ها چمن و گل دیده می‌شود.
با این حال گویا سمبه برخی پرتر از دیگران است. در محل اتصال سالن‌های بخش عمومی غرفه یک برند قابل توجه است. خبری از فروش کتابخوان‌هایش هم نیست. اینجا S7 به نمایش گذاشته می‌شود که در صفحه گوشی‌هایش به جای نشان دادن قابلیت کتاب خواندن، حرف از قابلیت‌های بازی کردن آمده است. شاید این فضای خوب مختص یک برند می‌توانست جایی برای یک غرفه فرهنگ‌سازی باشد که نیست.
===========================
گزارشی از احسان زیورعالم
عکس از سجاد شیرافکن
انتهای پیام/
