قرائت امروز شکرخدا گودرزی از شاهنامه فردوسی
شکرخدا گودرزی در نشست خبری نمایش «راز مهر، روز سپهر» از یغما رفتن کارگاه دکور تئاتر شهر سخن گفت و تاکید کرد فقدان درک فرهنگی فقدان روابط قوی میان بستر فرهنگی و دانش روز است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا»، در نشست خبری نمایش «راز مهر، روز سپهر» که روز گذشته در محل سالن کنفرانس تئاتر شهر برگزار شد، بازیگران و عوامل این نمایش از جمله شکرخدا گودرزی، جلیل فرجاد، ساغر عزیزی، کاظه هژیرآزاد، قربان‌زاده و ... حضور داشته و در جمع خبرنگاران از نقش خود و نمایش گفتند.
گودرزی با اشاره به این خبرنگاران با شیوه کارگردانی او آشنا هستند بر نیاز تئاتر کشور در قرابت میان زمینه فرهنگی و دانش روز تاکید کرد و گفت:«روابط میان بستر فرهنگی و دانش روز رابطه قوی است که در صورت عدم درکش دچار اختلال می‌شود. در غیر این صورت عامل ناآگاهی تماشاگر می‌شود. ایجاد رابطه شکیل باعث پیدا شدن آن حلقه مفقوده خواهد شد.»
کارگردان «سیمرغ» که با توجه به وقایع روز به سراغ داستان اسفندیار رفته است، از سه سال نوشتن نمایشنامه «راز مهر، روز سپهر» گفت. به زعم وی در این نمایشنامه ارتباطی میان داستان شاهنامه و امور روز وجود دارد.
وی با اظهار این مساله که شاید ناآشنایان با کارهایش فکر کنند او دمده باشد، تصریح کرد:«ذهن من پویاست، اخبار جهان را دنبال می‌کنم و در برج عاج خودم نیستم. با چنین دیدگاهی به سراغ این نمایش رفتم.»
گودرزی با بیان آنکه نمایش «راز مهر، روز سپهر» که نگاهی به خصومت‌های دینی و مذهبی دارد، خاطر نشان کرد یا قرائت خنثی از مذهب در دنیا ارائه می‌شود یا با تعصب، مهربانی امری قدسی است که می‌تواند صلح را به ارمغان آورد. او با اذعان بر اینکه قرائت خشن از دین در جهان نگران کننده است، داستان اسفندیار را دارای چنین ویژگی خواند.
وی همچنین از متون سخن گفت که امکان بازخوانی دارند و می‌توان حرف‌های روز از دل آنها بیرون کشید. او افزود:«هیچ فلسفه‌ای نتوانتسه بدون نقش اساطیر حرف بزند. اساطیر شکل نمادین تعریف فلسفه است. ما کمتر مباحث پژوهشی را دنبال می‌کنیم که باعث شده است جامعه نسبت به اساطیر بیگاه شود. این بیگانگی باعث شده برخی به سمت غرب غش کنند.»
شکرخدا گودرزی مدعی شد فلسفه سهروردی پیش از اروپاییان به اندیشه وجودگرا پرداخته و حکمت خسروانی پیش از دکارت از نظام دوتایی حرف زده است.
او در تشریح تغییرات نمایشش نسبت به اجرا جشنواره از تغییر در شکل بازی و میزانسن بر اساس فلسه خود گفت و از اینکه سرمایه‌گذاران تئاتر چرتکه می‌اندازند چقدر پول بازخواهد گشت گلایه کرد. سپس با اشاره به مهندس مرتضی محمدرضایی، سرمایه‌گذار کار او را دغدغه‌مند نسبت به فرهنگ ایران معرفی کرد.
او اشاره‌ای نیز به تعطیلی کارگاه دکور و لباس تئاتر شهر و لفظ به یغما رفتن استفاده کرد.
محمدرضایی نیز علت علاقه خود به این کار ادای دین نسبت به فرهنگ کشور خواند و انتخاب کار را آگاهانه دانست. وی افزود:«از اینکه به عنوان جزیی کوچک مجموعه‌ای را گردآوردم خوشحالم. اگرچه در این عرصه تخصصی ندارم؛ لیکن تئاتر را دوست داشتم و مثل بیشتر کسانی که دوست داشتند در عرصه دیگری فعالیت کنند و موفق نشدند، من نیز شیفته ادبیات و هنر بودم.»
جلیل فرجاد که در نمایش نقش گشتاسب را ایفا می‌کند از شناخت نسبت به شکرخدا گودرزی گفت و با نشان دادن کتای نمایشنامه تاکید کرد او را این گونه نمی‌شناخته است. وی افزود:«از اینکه در کار فضای سالم می‌بینم بسیار خوشحالم. من در این کار نقش شاه دارم؛ ولی گودرزی با همان چشم به بازیگر نقش نگهبان نگاه می‌کند.»
وی تصریح کرد:«در جامعه‌ای که دستشان به دهانشان می‌رسد و از هنر تئاتر حمایت می‌کنند تشکر می‌کنم.»
مجید جعفری بازیگر نقش جاماسب با اشاره به اینکه در کارهای ایرانی کمتر بازی کرده است، درباره نقشش گفت جاماسب گودرزی، شخصیت شاهنامه‌ای نیست و امروزی است که در آن بر اساس تندخویی‌های امروزی شخصیت طراحی شده است.
ساغر عزیزی، بازیگر نقش کتایون نیز از زاویه ضدجنگ گودرزی سخن گفت و گفت:«فردوسی با نگاهش گفته است که جهان ابدی نیست و این مساله جغرافیا و تاریخ ندارد.
نیما گودرزی دیگر بازیگر کار نگاه گودرزی را ایرانشهری خواند و گفت:«اگر اسم من در کار آشیل بود، پنجاه خبرنگار حضور می‌داشتند. اما در کار ایرانی حتی از طرف مسئولان نیروی دافعه وجود دارد. با ما کاری کرده‌اند که یا باید نگاه فرانسوی بخوریم یا انگلیسی.»
وی با اشاره به واژه آرتیست تاکید کرد در زبان فارسی برخی واژگان به این زبان تجاوز کرده است. در ادامه نیز به نمایش «سهروردی» گوردزی اشاره کرد که پس از شش سال نتواسته در تالار وحدت اجرا شود.
کاظم هژیرآزاد با اشاره به دو نمایش گودرزی که موفق به حضور در آنها نشده است، درباره «راز مهر، روز سپهر» که آن را دراماتیک‌تر از آثار گذشته گودرزی خواند، گفت: «این اسفندیار قرائت گودرزی است که نمونه‌اش را در وهابیت و داعش می‌بینیم.»
او افزود:«امیدی به ارتزاق از طریق تئاتر ندارم. امیدم به اسپانسر است. این امید در ترور نیز وجود داشت؛ ولی هنوز پولی به دستم نرسیده است. با حجت السلام زم قراردادی بسته شده است و چک هم کشیده شده است؛ اما دیناری دریافت نکرده‌ایم. گروه پنجاه نفری ترور در دیناری دریافت نکردیم.»
قربان‌زاده، طراح صحنه نمایش با اشاره به اتفاقات نمایش ترور گفت:«نود درصد ماشینری سقف از بین رفته است. طراحی و اجرای فجر را کنار گذاشتیم و به چیزی که اکنون است رسیدیم. هنرمند دوست دارد وارد حوزه بیرون تئاتر نشود که نمی‌شود؛ چرا که به شدت درگیر می‌شود... مدیران تئاتر را شووخی گرفته‌اند و پی به قدرت آن نبرده‌اند. تئاتر باید در روند اقتصادی قرار گیرد تا بازدهی داشته باشد. در پروسه تولید سیاستگذاران بهتر است سیاستگذار باشند و برنامه‌ریزی و نظارت را به گروه بسپارند.»
بهزاد عبدی، آهنگساز کاری نیز با اشاره به تحصیلات مهندسی خود، آموختن موسیقی توسط خود را به سبب پیگیری دغدغه فرهنگیش خواند و گفت:«معتقدم موسیقی در تئاتر نباید از باند بهره ببرد و باید به صورت زنده توسط رهبر ارکستر اجرا شود. بیگانگی مردم نسبت به فرهنگ ایران ناشی از عدم حمایت از امثال گودرزی است. در غرب بچه‌ها را سر اپرا می‌برند حتی اگر بخوابند. از تئاتر مقدس‌تر ندیدم چرا که درون خود موسیقی و انسانیت دارد.»
نمایش «راز مهر، روز سپهر» از روز جمعه 24 اردیبهشت در تالار اصلی تئاتر شهر، هر روز به جز شنبه، رأس ساعت 20:30 روی صحنه می‌رود.
انتهای پیام/
