جایزه فریدون برازنده «حسین فریدون»!
طنز سیاسی دکتر سلام، در جشن سالانه خود یک جایزه ویژه دارد؛ جایزه «فریدون» سال. این جایزه هر ساله به فردی از اهل سیاست تعلق می‌گیرد که...
به گزارش خبرگزاری تسنیم، طنز سیاسی دکتر سلام، در جشن سالانه خود یک جایزه ویژه دارد؛ جایزه «فریدون» سال. این جایزه هر ساله به فردی از اهل سیاست تعلق می‌گیرد که در جایی حضور دارد که نباید حضور داشته باشد و نامیدن آن با عنوان «فریدون»، به نام فامیلی برادر و دستیار ویژه رئیس‌جمهور، حسین فریدون برمی‌گردد که به دفعات در جاهایی حضور داشته که نباید می‌بود.
سلطنت مطلقه فقیه، یکی از توهین‌های مصطفی تاج‌زاده به اصول انقلاب اسلامی و شخص ولی فقیه کنونی است که در یکی از نامه‌های او از داخل اوین (بله؛ از داخل اوین!) خطاب به رهبر نوشته شده است. چرایی حضور تاج‌زاده در اوین، به اقدامات او علیه امنیت ملی و فعالیت تبلیغی او علیه نظام در جریان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری سال 88 بازمی‌گردد. با این همه، او در زندان اوین نیز توانست از این فرصت بهره‌مند باشد که ولی فقیه را تلویحاً دیکتاتور و در مقام حمایت از ظالم بداند. بعدها فیلمی از تاج‌زاده در زندان منتشر شد که نشان می‌داد ادعای مبارزه او علیه ظلم و دیکتاتوری چقدر از صداقت فاصله داشت. در آن ویدئو او در زندان، خطاب به صفایی‌فراهانی و رمضان‌زاده تصریح می‌کند «برای بنده که تجربه انتخابات رو دارم، می‌دونم که تقلب نشده. ممکنه یکی، دو میلیون عقب و جلو بشه؛ ولی ما نتیجه انتخابات رو باختیم. حالا به جای 25 میلیون و 14 میلیون، شده باشه 24 میلیون و 15 میلیون مثلاً. ما انتخابات رو باختیم.» انتشار این ویدئو، موجی از آشفتگی را در میان دوستان و همفکران تاج‌زاده ایجاد کرد و سعید رضوی‌فقیه، از همفکران تاج‌زاده، شاید برای آرام کردن این تلاطم مجبور شد در یک سایت ضدانقلاب اذعان کند: «نباید از یاد برد که آقای تاج‌زاده نه در زندان و تحت فشار بلکه فردای انتخابات و قبل از بازداشت نیز با توجه به تجربه برگزاری انتخابات در وزارت کشور، احتمال بروز تقلبی بدان بزرگی را منتفی می‌دانست.»
بنابراین تاج‌زاده می‌دانست تقلبی در کار نیست و می‌دانست همه آن غوغا و اردوکشی خیابانی و آشوب و شورش و ضربه به آبروی نظام و جان و مال مردم از یک دروغ بزرگ نشئت گرفت؛ دروغی به نام تقلب. او یک فعال سیاسی بود و گرچه ژست قهرمان مبارزه با دیکتاتوری می‌گیرد، اما می‌داند منشأ آن بردن نظام تا لبه پرتگاه یک دروغ بود. با این همه، همچنان ولایت مطلقه فقیه، تئوری مقدس امام خمینی(ره) را به طعنه و توهین، سلطنت می‌نامد. حال دوره محکومیت او پایان یافته و در روز نخستین آزادی، برخی اصلاح‌طلبان به دیدن این مجرم امنیتی رفتند و در کمال تأسف باز هم عکس حسین فریدون، برادر رئیس‌جمهور در کنار مصطفی تاج‌زاده به چشم می‌خورد. دستیار ویژه رئیس‌جمهور در استقبال از یک مجرم سیاسی – امنیتی که سابقه توهین به رهبری را هم در کارنامه هزار رنگ جرائم خود دارد، چه می‌کند؟ اگر رئیس‌جمهور خود را مسئول اجرای قانون اساسی جمهوری اسلامی می‌داند، آیا اصل ولایت مطلقه فقیه، در قانون اساسی جمهوری اسلامی نیامده است؟! اگر رئیس‌جمهور خود را تابع رهبر می‌داند، آیا به استقبال هتاکان به رهبر رفتن، با این تابعیت همخوانی دارد؟! اگر رئیس‌جمهور خود را پایبند اصول انقلاب اسلامی و امام خمینی(ره) می‌داند، آیا حشر و نشر با مجرمین امنیتی مشی و مرام آن امام عزیز بود؟!
تا قبل این هم، نگاه‌های مثبتی به حضور همه جایی برادر رئیس‌جمهور نبود؛ از لوزان تا نشست خبرگان تا عیادت سال گذشته از سران فتنه تا هر جایی که او نباید می‌بود. استقبال از یک مجرم سیاسی - امنیتی هم دقیقاً همان جایی است که هر کسی هم که برود، نماینده رئیس‌جمهور نباید حضور داشته باشد. چطور نماینده رئیس‌جمهور یک حکومت می‌تواند به دیدار حمایتی یکی از لیدرهای فتنه‌ای برود که همان حکومت را تا لبه پرتگاه برده است؟! چه اصراری هست که با تندروی، خود را در مظان اتهام همراهی با فتنه‌گران قرار دهیم و بعد هم اگر کسی زبان به اعتراض گشود، او را افراطی و کم‌سواد و بی‌شناسنامه و چه و چه بنامیم؟!
یاد آن دیدار نمایندگان کاندیدای انتخابات 88 با رهبر و درخواست فاطمه کروبی از آقا می‌افتم: «همه به گرد رهبری حلقه زدند. خانم کروبی جلو آمدند و با آقا احوالپرسی کردند و گفتند: آقا نمی‌شود اینهایی که دستگیر شده‌اند، آزاد شوند؟ آقا فرمودند: «خانم کروبی بنده در این فیلم‌های تبلیغاتی آقای کروبی می‌دیدم که ایشان مدام افتخار می‌کنند به اینکه مجرمین را از زندان آزاد کرده‌اند. (اشاره به ژست تبلیغاتی کروبی مبنی بر توانمندی‌اش در نظام مبنی بر رایزنی و چانه‌زنی برای آزاد کردن زندانیان به تعبیر خودش سیاسی) به ایشان بگویید که این افتخار نیست که کسی مجرمی را آزاد کند.» یک نفر به حسین فریدون و برادرش هم برساند که حمایت از مجرمین، آن هم مجرمینی که علیه مردم و جمهوری اسلامی و ولی فقیه آشوب به پا کرده‌اند، افتخار نیست؛ حال این تناقض بماند که کجای دنیا نماینده رئیس‌جمهور از مخالفان حکومت حمایت می‌کند؟!
حسین فریدون آنقدر در جاهایی که نباید، حضور دارد که به نظر می‌رسد می‌تواند یک‌تنه و بی‌کمک کسی، هر سال، نه یک بار که چندین و چند بار جایزه فریدون سال را از آن خود کند. او تلاش غریبی دارد که نگذارد هیچ کس دیگری این مقام را تصاحب کند و این عنوان را فقط برای خود حفظ کند و اجازه ندهد کاپ قهرمانی حضورهای بی‌ربط از خانه او خارج شود!
انتهای پیام/
